(Capisonda Cove Series #2) BIEN❤️IRINA

CHAPTER 19

IRINA

"Ma," I whined, "bakit kasi kailangang sa library sila mag-usap, baka kung ano na

sinasabi ni Papa kay Bien," reklamo ko sa Mama ko. "Let them talk, anak, for your father's peace

of mind, it's his right to know your boyfriend's intention," pagpapakalma ng mommy niya. My

mom has a point, unica hija ako pero kinakabahan pa rin talaga ako sa pinaguusapan ng Daddy

ko at ni Bien. "Teacher Pretty can I have water, I'm thirsty po," malambing na sabi ni Brayden. "Why

do you call her teacher, Brayden?" sabi ng Mommy ko. "Call her Mommy Ina," utos ng mommy ko.

"Okay po Amah," tapos bumaling sa akin."Water please, Mommy Ina." "Okay, baby," nakangiti

kong sagot at binigyan siya ng isang basong tubig. After ten minutes di ako mapakaling tumayo,

"Ang tagal naman nila Mama," inip kong sabi. "Relax, siobe," cool na sabi ng Mama ko at ibinalik

lang ang mata sa pinapanood nilang cartoon ni Brayden. "We are gonna be late," sabi ko ulit after

ten minutes sabay tingin ko sa relo ko, eleven fifteen na. "Stop fretting anak, your father is never late,"

nakangiting sabi ng Mama ko. My mom is really beautiful, she's aging gracefully, pinanood ko

na lang sila ni Brayden na engross na engross sa panonood ng Paw Patrol. I really look like my

mother kaya I was named after her, bukod pa sa mag-isa akong girl, my mom's name is Irene

Moore-Limgenco, she's half-american. Very pretty and very smart, she's tall at 5'7, kaya na

inlove ng husto ang Papa ko, napakabait pa ng mama ko. Sila ang unang inter-racial marriage

ng Limgenco family, kaya talagang dumaan sila sa butas ng karayom sa mga lolo ko. Kaya my

mother promised herself that she will never stand between her childrens' happiness, kung sino

ang makakapagpasaya sa mga anak niya regardless of race or status ay tatanggapin niya at

mamahalin ng buong buo. Kitang kita ko kung paano tanggapin ni Mama si Brayden at Bien

para sa akin, she's treating Brayden as if he is her grandson, which makes me so damn happy.

Nang bumukas ang pinto ng study ni Papa ng eleven thirty ay bigla akong napatayo, seryoso

ang mukha na lumabas si Papa kasunod si Bien. "Papa, Bien?" kinakabahang tawag ko.

"Let's go Irina, you will ride with me," seryosong sabi ni Papa at inalalayan na ako papunta sa

kotse niya. "But Pa, how about Bien and Brayden-" protesta ko. "Mama mo na ang bahalang

kumausap kay Bien, we have to talk," mariing sabi ni Papa. Oh God have mercy, piping dasal ko,

pangit yata ang naging pag-uusap ni Bien at ni Pa, naiiyak kong naisip.

"Pa," pumiyok ako sa kaba pagtawag sa Papa ko. "Ina, anak, you know that we love you so much,

right?" intro pa lang ng Papa ko, umiyak na ako. "Why are you crying anak?" tanong niya, umiling

lang ako bilang sagot. "Do you love him?" "Yes, Pa," lakas loob na sagot ko sa Papa ko, narealize ko

na mahal ko na pala si Bien nang tanungin niya ako, hindi ko alam ang gagawin ko pag pinaghiwalay