《15》

1.7K 82 10
                                    

Την Αντωνία να κοιτάζει το απέραντο τι όμορφη που είναι σκέφτηκα  με κοίταξε και μου χαμογέλασε , έχει κάτι αυτή η κοπέλα με κάνει πιο ήρεμο με γαληνεύει.Ναι! Αυτή είναι η σωστή λέξη. Πήγα προς το μέρος της...

"Τι λέει;" την ρώτησα

"Εμ καλά." Είπε αμήχανα

"Θέλεις αύριο να τα πούμε;"

"Καλύτερα όχι"είπε

"Αντωνία φοβάσαι; έλα τώρα χαλάρωσε σέβομαι την σχέση σου"

"Δεν φοβάμαι.οκ λοιπόν...αύριο στις 10 στο δωμάτιο μου θα λείπει και ο Νίκος"

"Όκευ Καλό βράδυ"

"Καληνύχτα"

Σκέψεις Αντωνίας:

Δεν ξέρω γιατί δέχτηκα να μιλήσουμε και μάλιστα κρυφά από τον Νίκο.Κάτι με τραβάει ακόμα στον Κώστα αλλά δεν μπορώ να το κάνω αυτό στον Νίκο.

Το πρωί ήρθε και ο Νίκος έφυγε για να συναντήσει μια θεία του που μένει στο νησί.Σε 30' θα ρθει ο Κώστας οπότε ντύθηκα γρήγορα.

Η πόρτα χτύπησε

Α:Μπες ανοιχτά είναι
Κ: Ευχαριστώ
Α:Τι θες;
Κ:Εσένα

Έσκυψε  και με φίλησε χωρίς να προλάβω να αντιδράσω...όπως τοτέ  στην Αθήνα. Ανταποκρίθηκα και οι γλώσσες άρχισαν να χορεύουν σαν τρελές. Ξαφνικά τον σταματάω:

Α:Δεν μπορώ να ξεχάσω το παρελθόν λυπάμαι
Κ:Μα Αντωνία δεν μπορούσαμε τότε.Είμασταν ξαδερφια το ξέχασες;
Α:Και όταν έμαθες πως δεν είμαστε τι έκανες;Να σου πω εγώ; ΤΊΠΟΤΑ.
Κ:Είχα πολλά στο μυαλό μου τότε.
Α:Τώρα όμως είμαι με τον Νίκο.
Κ: καταλαβαίνω...

Πήρα τον Νίκο τηλέφωνο για να βγούμε για φαγητό.Οι ώρες πέρασαν γρήγορα η νύχτα ήρθε και το σκοτάδι δεν άργησε να κάνει την  εμφάνισή του.

Σκέψεις Κώστα:

Από το πρωί είμαι στους δρόμους και πίνω...ζαλίζομαι αλλά παρόλα αυτά αυτά εγώ μπαίνω στο ενοικιαζόμενο αμάξι και οδηγώ χωρίς προορισμό ξαφνικά ένα αυτοκίνητο πέφτει κατά πάνω μου. Όλα μαύρα.

Χευυ!!! Αυτό ήταν το παρτ 15 τα λέμε στο επόμενο  byeee❤

☞ΠΑΤΉΣΤΕ ΑΣΤΕΡΆΚΙ ΜΕ ΒΟΗΘΆΕΙ!

"My cousin"Where stories live. Discover now