"O wala ng maarte!"
"Nasan na yung bote?"
"Huh? Anong bote?"
"para naman tong mga bata"
"sa dinami-dami ng laro bat yan pa"
"kala ko ba wala ng maarte?" sigaw ni prexy
"game! ang laro natin ngayon ay spin the bottle"
"ang matutukan ng base ng bote yung mag tu-truth or dare para bago naman"
"OKAY" sagot naming lahat
"game!"
SPIN...
SPIN..
SPIN.
SPIN
nakaturo na siya
okay sino?
WHAT?
ANO?
Okay, seryoso to, sakin na katuro
"Okay, truth or dare Mr. Zech?" tanong ni prexy
"truth?" sbai ko
"oy truth daw" pang-aasar nila
"or dare HAHAHAHAHA" pambawi ko naman
"Loko ka talaga! Ano nga?" asar na sabi ni prexy
"Kaya mo yan, tol!" pagche-cheer pa ni Mark
"Ge" nag-apir muna kaming lahat bago ako tumayo para sabihing...
"Sige, truth na"
"Oy truth! truth! truth!"
"sinong crush mo?" direktang tanong ni prexy
"sino?" "sinoooooo?" "ayiiiiiiiiie" "wag ako zech, taken na ko"
"zech, ako na langgggg!" "babe, nahihiya ako, ako turo mo"
sigawan ng mga classmate kong babae.
"Quiet pleasee" sigaw ni prexy
"Okay, so ang crush ko lang naman ay hindi maganda..."
"Si ano.."
"HOy babae! Nakikinig ka ba?" sigaw ko kay Lauren
"Huh?" tanggal niya sa earphones niya
"O diba? di kasi nakikinig e"
"Tingin mo bat ako nakatayo?"
"Kasi ikaw yung natapatan ng bote, anong tingin mo sakin bulag?"
"Oo! Bulag! Kasi matagal na kong nagpapa-pansin sayo pero bulag ka at hindi mo ko nakikita... nang-aasar ako lagi pero di mo makita na kaya ko yun ginagawa kasi gusto kita... gustong-gusto kita"
"AYIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE! tilian ng mga kaklase namin
Wala paring reaksyon yung mukha niya
"Nung una kitang nakita, sobrang ganda mo para sakin kaya lang di ka marunong ngumiti pero kahit ganon ang ganda mo parin kahit walang expression yang mukha mo"
"Naalala mo pa ba nung pumunta ka sa bahay para lang sabihin na iisipin mo ko bago ka matulog, sobrang saya ko non kasi nakita kitang hagalpak yung tawa mo kahit nakatalikod ka makita lang kitang masaya kahit ako mismo nahihiya sa ginawa mo"
"Nong araw na nagkasakit ako, akala ko talaga wala ka ng pake sakin pero nalaman kong ikaw pa pala yung nagtawag sa tropa ko para ihatid ako sa clinic"
"Oy kalmahan mo lang!"
"Tama na! Mauubos na oras mag-usap kayong dalawa mamaya"
"Give chance to others!"
edi umupo na ko, di ko talaga napigilan sarili ko
"Ako naman mag-iikot"
SPIN...
SPIN..
SPIN.
SPIN
Oy, oy, oy! Give chance to others pero si Lauren naman yung natapatan.
"Kakaiba 'to"
"May crush ba to?"
"next, next wala yang crush"
"'de walang excuse"
"truth or dare?"
"truth?"
"wag dare na lang, truth na si zech e"
"okay?"
"ano?"
"kiss niya si zech"
"yuck"
"lumapit ka kay zech at sabihin sa harap niya mismo yung taong gusto mo o mahal mo o di kaya'y closest mong lalaki na kaibigan"
ano ba yan! talo na ko, yung francis syempre sasabihin niya
"uhmm okay"
nasa loob na kami ng bilog... lumapit siya sakin... walang kaarte-arte...
sobrang ganda niya talaga
"O anong sasabihin mo? Bilisan mo!" sabi ko
"Okay. Si Zechariah De Guzman ang crush ko" sabi niya ng walang emosyon sa mukha
Oh no! Anong sabi niya? Ako? Ako daw? Si Zech? Zechariah ba? Pangalan ko ba yun?
Naglakad na siya papalayo at isinuot ulit ang earphone pero bago pa siya tuluyang lumayo, hinila ko na yung kamay niya. Napaharap siya at nagkatitigan kaming dalawa.
Nakatitig parin siya, nakakatunaw pre. Kahit walang emosyon.
Ngumiti ako, sabay halik sa noo niya. Pag tingin ko sa kanya, suot-suot niya ang napakaganda niyang ngiti. Nakakainlab talaga. Halos parang kami lang dalawa ang nasa loob ng room.
"Aral muna"
"Opo babe, love you!"
"NO, hindi mo naiintindihan. Sabi ko crush hindi love."
"Okay lang yan, parehas lang yun"
"Hindi kaya!"
"Sa crush nag-uumpisa"
"Yuck! Crush nga lang sabi ko e, bawal 'i love you' bawal din dapat kiss sa noo"
"para kang bata"
hinila ko na siya palabas sa classroom...
