'ဒင်းဒေါင်..ဒင်းဒေါင်း..ဒင်းဒေါင်'
"လာပြီ...ကိုကိုရေ !
ခဏလေး"
ကျောင်းကပြန်လာပြီးရေမိုးချိုးအနားယူနေတုန်းအောက်ကနေအဆက်မပြတ်တီးနေတဲ့Bellသံကြောင့် အောက်ကိုအမြန်ဆင်းပြေးရတယ်။
"ပြောတော့နောက်ကျမှာဆို
Hyung!😮Sehun? "
တံခါးကိုဆွဲဖွင့်တော့ကိုကိုမဟုတ်
ဘဲSehunဖြစ်နေတယ်...။
ငါ့မှာတော့ Suho Hyungအထင်နဲ့
လူကအပြေးအလွှားကို ဆင်းလာခဲ့ရတာ
ငနာကောင်ကြောင့်အမောပါဆို့တယ်
"ဟဲ့အကောင် မင်းကBellကိုသေမလိုနိုပ်နေရအောင် မင်းအမေဆုံးသွားလို့လား ဟမ်?''
ဟုတ်တယ်😒...လူကလှေကားပေါ်ကနေ
တောင်ပြုတ်ကျတော့မယ် အသဲအသန်''
"ဖွဟဲ့....ငနာ!ငါ့အမေကကျန်းမာရေးကို
ဒေါင်ဒေါင်မြည်လို့ ''
"အဲ့ဒါဆိုလည်းဖြည်းဖြည်းသက်သာbellကိုနှိပ်လေ
မင်းဟာက...အခုပဲသေတော့မလိုနဲ့''
Baekhyunရဲ့ ညအိပ်ဝတ်ထားတဲ့ပုံကိုကြည့်ကာ Sehunမရယ်ချင်ပဲမနေနိုင်
သူ့ကိုယ်သူ1990ခေတ်ကRapper
ကျနေတာပဲ...ပွယောင်းယောင်းအဝတ်အစားနဲ့လူကသေးသေးနဲ့...
အဝတ်ပဲမြင်ရတယ်😂
"အေးပါဟယ်....လေပါဒယ်ငဘတ်မနဲ့
မြန်မြန်အကျီသွားလဲစမ်းပါ...အပြင်သွားမယ်''
"ဘယ်အပြင်လဲ!!မိုးကဖြင့်ချုပ်နေပြီ...
အလေကလိုက်ချင်သေးတယ်''
"သွားလဲစမ်းပါ....အမေရယ်
အချိန်မရှိဘူးမြန်မြန်လုပ်''
အနောက်ကနေအတင်းတွန်းထုတ်ပြီး
အဝတ်လဲခန်းထဲတံခါးဆွဲပိတ်လိုက်ပစ်ထည့်လိုက်တယ်...နောက်ကျနေပါပြီဆို သူကရဲစစ်..စစ်နေသေးတယ်။
"ဟျောင့်....ဘယ်သွားမှာလဲ?
ဘာပွဲလဲ?ဘယ်လိုဝတ်ရမှာလဲ?''
"အဆင်ပြေတာသာဝတ် ဟဲ့ကောင်
အချိန်မရှိဘူး''
"T-shirtလား?ဆွယ်တာလား?
အလန်းစားလား?Cuteလား? "
"မင်းအမေအကျီသာကောက်စွတ်ခဲ့ဟေ့! "
တင်းလာပြီ😤...ဝတ်စရာရှိမဝတ်ဘူး!
"အကောင်းပြောနေတာ"
