Cap 26

210 29 2
                                    

  Flavio : sueltela señor dijo alejando lo de ella vámonos Andrea, te llevo a tu casa dijo colocando una mano tras su espalda. Te vas a arrepentir de esto Samuel.
Andréa : esto no te lo voy a perdonar nunca dijo limpiando se las lágrimas

Tome mi bolso y sali corriendo de ahí junto a Flavio quien corria detras de mi gritando mi nombre. No me habia creido, Samuel no me creyó.. No lo podia creer, quien creia que era el amor de  mi vida dejo que me humillaran.. 

Flavio: Andrea!! Gritaba Flavio  tratando de que parara de correr, hasta que la alcanzo y la abrazo fuertemente- Tranquila pequeña estoy aqui 

Andrea lloraba desconsolada en los brazos de Flavio, mientras el  le susurraba que se tranquilizara 

Andrea: Gracias Flavio dijo separandose de el y limpiandose las lagrimas

Flavio: No hay nada que agradecer, siempre estare cuando me necesites.

Andrea: Aun no lo puedo creer dijo apretando los labios aguantando las ganas de llorar

Flavio: Ni yo.. No puedo creer que Samuel haya sido tan imbesil de no confiar en ti... Mira Andrea dijo levantandole el menton con su mano - Aunque te conozco hace tan solo unos meses, estoy seguro de que no serias capaz de robar ni de hacer nada malo.. Y sabes porque?

Andrea: No susurro 

Flavio: Porque eres un ser luminoso, que por donde pasa ilumina a todo a su alrededor..

Andrea: Al parecer no todos piensan lo mismo que tu.

Flavio: No te preocupes por nada , ok? . Yo mañana voy a hablar con Jose y aclarare las cosas.

Andrea: No , no quiero volver a saber nada de esa familia. 

Flavio: Segura?

Andrea: Si.. Al menos hasta que me sienta mejor..

Flavio: Ok.. te llevo a tu casa.

Luego de que Flavio me dejara en mi casa, corri a mi habitacion, no queria que mis padres me vieran así. 

Andrea: Porque me hiciste esto Samuel?  ¿ Porque si te amaba tanto?

Andrea: Porque me hiciste esto Samuel?  ¿ Porque si te amaba tanto?

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Samuel Pov

Como fuiste capaz de hacer eso Andrea? Confie en ti y me engañaste... Pensaba Samuel mientras miraba el cielo en la terraza de su habitacion , cuando de repente alguien toco su puerta

Soledad: Puedo pasar hijo?

Samuel: Si mama.

Soledad: Crei que tal vez necesitabas esto dijo dandole un abrazo

Samuel: Porque tuvo que pasar esto mama dijo abrazandola

Soledad: No lo se cariño, pero..

Samuel: Pero que?

Soledad: Pero tarde o temprano iba a pasar.. Son muy diferentes hijo

Samuel: Pero yo la amo mama

Soledad: Andrea no pertenece a este mundo, es mejor que dejes las cosas como estan.. No le hagas mas daño a ella , ni a ti.. dijo luego de salir de la habitacion dejando a un Samuel confundido y destrozado

Al dia siguiente Samuel se levanto a desayunar cuando se encontro con una nota del periodico sobre Andrea titulada "la fan, resulto ladrona"

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Al dia siguiente Samuel se levanto a desayunar cuando se encontro con una nota del periodico sobre Andrea titulada "la fan, resulto ladrona"

Samuel: ¿Que es esto? dijo mientras continuaba leyendo - Papa me puedes explicar que significa esto. 

Jose: Ah eso dijo mientras tomaba el periodico

Samuel: Si , eso.

Jose: Pues uno de los invitados de anoche era el dueño de la editorial y decidio escribir lo que todos presenciamos

Samuel: Pues dile que lo borre

Jose: Y porque hijo? Acaso no fue lo que paso?

Samuel: Si.. pero no sabemos porque lo hizo.

Jose: Hijo te estoy tratando de ayudar para que te alejes de ella.. Mientras sigas con ella solo te espera una vida de verguenza

Samuel: Solo dile que lo borre. dijo retirandose, mientras su padre se quedo con una cara triunfante 

Andrea Pov

Me desperte con el sonido de mi celular, era Amber. ¿ Que querrá ha estas horas?

Andrea: Hola

Amber: Andre, me puedes explicar lo que leei en el periodico?

Andrea: De que hablas?

Amber: No lo has visto? 

Andrea: No, y si no es importante preferiria que hablemos otro dia , no me encuentro bien..

Amber:Es que si es importante, ahora te paso una foto.

Andrea: OK dijo cortando la llamada - ¿Que? dijo mientras se le aguaban los ojos , era una nota sobre lo que sucedio anoche.. - Al final de la nota decia que Samuel habia sido testigo..

Andrea: Ahh!! grito Andrea aventando su celular al suelo 

SE QUE NO LES  VA A GUSTAR MUCHO VER SUFRIR A ESTE PAR , PERO LO QUE SE VIENE ES MEJOR , CONFIEN EN MI XD. COMO ESTOY INSPIRADA EN UN RATO SUBO EL PROX CAP ESPERO ME SIGAN COMENTANDO CUALQUIER IDEA O SUGERENCIA QUE SE LES OCURRA , BESOS




Amor de novela Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon