Imaginary | Larry Stylinson

Chapter 8

Ik werd gapend wakker terwijl ik mijn ogen opende. Het eerste wat ik merkte was dat ik me niet in mijn eigen kamer bevond. Sterker nog, ik had geen flauw idee waar ik me wél bevond. Het enige wat ik wist was dat ik enorm veel hoofdpijn had, en dat mijn keel ontzettend droog was. Hoe was ik in deze kamer beland? Ik had werkelijk waar geen flauw idee. Vermoeid probeerde ik rechtop te zitten, maar mijn bonzende hoofd zorgde ervoor dat ik weer languit ging liggen. Wat had ik in hemelsnaam gedaan dat ik me zo belabberd voelde? Het laatste dat ik me kon herinneren was het feest. Hoe ik de hele tijd alleen aan de bar had gezeten, waarna Niall naar me toe was gekomen en een heleboel shotjes had besteld. Oh. Dat moest het dus zijn geweest. De shotjes. Ik had een kater.. Maar ik vroeg me nog steeds af waar ik was. Die vraag werd al snel beantwoord toen ik een bekende stem hoorde.

“Morning sunshine.” Kreunend trok ik het kussen over mijn hoofd. Ik hoefde niet eens te kijken om te weten dat hij een enorm grote grijns op zijn gezicht had.

“Niet de begroeting waar ik op had gehoopt, maar ik heb water. Misschien verander je daardoor van gedachten?” Meteen gooide ik het kussen van me af. Mijn keel was zo droog dat het brandde, vandaar dat ik echt behoefte had aan water. Of wat voor een vloeistof dan ook.

Voorzichtig ging ik rechtop zitten, waarna ik het glas water van hem aanpakte. De hoofdpijn was nog steeds aanwezig, maar dat negeerde ik. Althans, dat probeerde ik.

“Wat heb ik gisteren allemaal gedaan? Was het erg?” vroeg ik mompelend, terwijl ik een hand door mijn haar haalde.

“Nou. Je danste met een meisje, op een nogal.. intieme manier. En jullie wilden gaan zoenen.” Mijn ogen werden zo groot als schoteltjes. Dat kon niet waar zijn.
“Zeg me dat je ons tegen hebt gehouden.”

“Dat heb ik inderdaad gedaan, ja.. En toen was je nogal teleurgesteld dat ik je heb weggehaald van je ‘eerste kus’.” Mijn wangen kleurden rood. Het was inderdaad waar. Ik had nog nooit gezoend. Het was niet dat ik me ervoor schaamde, maar het was wel gênant. Ik bedoel, ik was al ongeveer volwassen en had nog nooit gezoend. Ik had niet echt het gevoel dat ik iets miste of zo, maar ik praatte er gewoon liever niet over.

“Oh. Ik snap het al.” zei Harry. Ik richtte mijn ogen op de vloer. “Hé, ik vind het lief. Ik ben zo dom geweest om mijn eerste kus weg te geven aan iemand waar ik helemaal niet van hield. Jij wacht op de juiste persoon.”

“Het was niet dat ik veel keus had.” mompelde ik. Één van de belangrijkste redenen dat ik nog nooit gezoend had was dat niemand die ervaring met mij wílde delen. “Waarom was jij gisteren eigenlijk nog nuchter? Je leek me eerlijk gezegd meer een type dat op feesten helemaal losgaat.”

“Dat ben ik ook.. De enige reden was dat ik op jou wilde letten.” gaf hij eerlijk toe. Hierom fronste ik. Hij wilde op mij letten? Blijkbaar had hij de nadenkende uitdrukking op mijn gezicht gezien, want hij zuchtte en begon te praten.

“Ik moet je iets vertellen, en je moet me beloven dat je luistert van het begin tot het eind, zonder me te onderbreken of bang weg te rennen. Want dit kan een beetje eng gaan klinken.”

“Ik beloof het.” Hij haalde een keer diep adem.

“Oké. Vanaf het moment dat ik je zag was er iets aan je dat me bekend voorkwam. Vooral je ogen. Ik had het gevoel dat ik je al eens eerder had gezien. Des te meer ik naar je keek, des te meer herkenning er kwam. Na een paar weken besefte ik me op wie je leek. En nu komt het enge deel. Op mijn zevende had ik geen vrienden en was ik niet zo populair als nu.. Eigenlijk was ik best eenzaam. Toen had ik een denkbeeldige vriend.. Hij heette Louis. Hij was er maar voor één jaar, vandaar dat het me zolang kostte om erachter te komen dat jij zoveel op hem lijkt..” Dit was echt raar. Ik had precies hetzelfde probleem..

“Harry.. Ik vind het niet raar, want ik heb precies hetzelfde. Ik had een denkbeeldige vriend, indentiek aan jou, alleen dan van mijn vijfde tot mijn vijftiende.. Ik wist precies op wie je leek toen ik je zag.” Harry leek net zo verbaasd als ik, want om eerlijk te zijn had ik niets van dit verwacht.

“Er was nog iets wat ik me besefte het eerste moment dat ik je zag.” Vragend keek ik hem aan.

“Liefde op het eerste gezicht. Én ik weet dat het niet logisch klinkt aangezien ik me als een klootzak gedragen heb, maar ik twijfelde over mijn seksualiteit. En dat klinkt weer cliché maar het is de waar-” Hij stopte met praten toen ik hem in zijn ogen keek. Onze gezichten kwamen langzaam dichterbij. Het leek alsof er een bom ontplofte in mijn maag toen zijn lippen die van mij raakten. Perfect. Het moment was perfect.