Fanfiction Steve Rogers (Captain America)~Dutch

(4)

Ik ben die dag niet helemaal mezelf. Ik ben heek erg geschrokken door wat er vanochtend is gebeurt. Het is 4 uur 's middags en Thor is, gedurende de dag, wel 15 keer bij me geweest omdat Loki me wou spreken. Maar ik ben elke keer niet gegaan. Ik ben bang voor hem. Hij is veel langer dan mij en ook veel sterker. Hij wil me alleen spreken, met niemand anders erbij. Steve en Thor hebben een paar keer aangeboden om mee te gaan maar ik heb geweigerd. Ik heb de hele dag nog geen "oefen wee" gehad, ik zit er gewoon op te wachten. Ik zit in de woonkamer op de bank met een kop thee in mn hand. Thor komt naast me zitten. 'Wil je me nu vertellen wat hij gezegd heeft?' vraagt hij bezorgd. Ik krijg weer tranen in mn ogen. 'Vraag maar aan Steve, volgens mij heeft hij alles gezien' is mijn antwoord. 'Wil je echt niet met hem praten? ' probeert Thor nog een keer. 'Ik heb hem niks te zeggen' zeg ik kortaf. Steve en Tony komen binnen gelopen. 'En?' vraagt Thor. 'Niks,  helemaal niks!' zegt Tony geïrriteerd. 'Wat hebben jullie gedaan dan?' vraagt Peper, alsof ze mn gedachte leest. 'We hebben geprobeerd iets uit hem te krijgen waarom hij (j/n) lastig viel' beantwoordt Steve haar vraag. Thor kijkt me aan gevolgd door Tony, Peper en uiteindelijk ook Steve. Ik zucht diep. 'Oke oke! Ik doe het! Maar jullie moeten er allemaal bij zijn. Zorg ervoor dat hij je niet ziet anders laat hij misschien niks los' zeg ik. 'Wacht je gaat bij hem de kooi in?' vraagt Thor. 'Jup' antwoord ik.

Ik loop naar Loki's cel. Als ik de kamer binnen kom, zie ik Loki zitten in een sterke glazen cel. Als hij mij ziet, staat hij meteen op. Ik toets het nummer in om de cel te openen (die ik van Thor heb gekregen) en loop naar binnen. 'Wat ben ik blij om je te zien!' zegt Loki en hij komt op me af lopen. Als hij vlak bij me is plaats ik mij hand op zijn borstkast en duw hem iets naar achter. In een flitst pakt hij mn hand en hij trekt me naar hem toe. Ik weet dat Steve kijkt en dat dit heel moeilijk voor hem is, als hij nu maar niet in actie komt. Bijt van je af man! Wie denkt hij wel wie hij is? Hij heeft je ontvoerd! Ik wurm me los uit zijn greep en leg mijn hand op mn buik. Ik zie dat Loki schrikt. 'Heb ik je pijn gedaan?' vraagt hij geschokken. 'Nee!!' schreeuw ik. 'Wat wil jij nou? Wat denk je hiermee te bereiken?' vraag ik. Loki is stil en kijkt naar de vloer. 'Ik... Ik...' begint hij. 'Je weet toch hoe het voelt dat je iemand in de ogen kijkt en dat je voor die gene wil vechten, er voor wil zijn en zorgen, dat je 100% voor die gene wil gaan en voor als tijd bij hem willen zijn?' vraagt Loki terwijl hij nog steeds naar de grond kijkt. Ik kijk rond of ik Steve ergens zie, maar helemaal niks. 'Ja, ja dat gevoel ken ik' zeg ik rustig. Loki tilt langzaam zijn hoofd op en kijk me aan. 'Dat gevoel heb ik bij jou' zegt hij. Ik ben verbaasd. Loki heeft gevoelens voor mij? 'Maar ik ben met Steve' zegt ik. 'Ja dus? Zoveel mensen gaan tegenwoordig uitelkaar omdat ze verliefd zijn op een ander zijn' zegt Loki serieus. Hij komt weer op me aflopen. Ik loop naar achter tot dat ik niet meer kan en met mn rug tegen de wand van de cel aan sta. Loki staat recht voor me en kijkt me in de ogen. 'Je bent zo mooi' fluistert hij in mijn oor. Ik wil hem wegduwen maar Loki legt één hand op mijn achterhoofd en de andere op mijn rug, ik kan niks meer doen. Loki komt dichterbij. Dan voel ik Loki's lippen op de mijne. Ik wring me in allerlei bochten maar ik kom niet los. Ik plaats mijn handen op zijn schouders en duw hem met alle kracht weg. Zijn handen schieten los van achter mijn hoofd en mijn rug. Loki valt op de grond. Ik ben verbaasd, nooit gedacht dat ik zo sterk kan zijn. Als hij op staat is zijn gezicht blauw en zijn ogen zijn rood. Ik schrik me kapot. Thor heeft me gewaarschuwd dat dit kon gebeuren.  Als Loki heel boos word, verliest hij wel eens de controle en word hij een Frost Giant. Loki komt op me afgestorm en grijpt mijn arm. Ik gil het uit van de pijn. Thor, Tony en Hulk komen de cel binnen gestormd. Hulk grijpt Loki van achter en trekt hem bij me vandaan. Ik zak in elkaar en ik huil. Terwijl Hulk en Tony Loki bij me proberen weg tehouden, knielt Thor bij me neer. Hij pakt me op en draagt me de cel uit. Ik sla mijn armen on zijn nek heen van angst en huil met grote uithalen op zijn borst. Thor rent naar de woonkamer en legt me op de bank. Hij doet mijn mouw omhoog en bekijkt mijn arm. Er zit een grote bloedende wond op mijn arm. Thor kijkt geschokken naar de wond. 'Ik kan hem niet verbinden, sorry' zegt hij teleurgesteld. 'Waar ik Steve?' vraag ik huilend. 'Bij Natasha, hij werd helemaal gek toen Loki je kuste' zegt Thor. Ik begin weer te huilen. Ik voel het bloed langs mijn arm stromen. Thor ziet het en roept zo hard als hij kan; 'BANNER!!!!! JE MOET KOMEN HELPEN!!!' 'Kun jij het niet doen?' vraag ik. 'Ik ben niet zo'n held met wonden verzorgen' zegt hij lachend en hij geeft me een knipoog.

Een paar minuten later zit ik op een stoel in Banner's kantoor. Hij maakt de wond schoon met alcohol. Het prikt als de tierelier! Daarna verbindt hij de wond en zet het verband vast met tape. 'Zo, dat is ook weer gebeurt!' zegt hij lachend. 'Weet je waar Steve is?' vraag ik. 'Ik denk nog steeds bij Natasha, om af te koelen. Hij werdt helemaal gek toen hij zag wat Loki deed' zegt Banner. 'Heeft hij gezien dat ik Loki van me af duwde?' vraag ik. 'Ja, hij werd toen iets rustiger. Maar toen hij zag dat Loki veranderde in een Frost Giant wilde hij de kooi in rennen maar toen heeft Natasha hem meegenomen' leg Banner uit. 'Oh en ik heb niet zo heel goed nieuws voor je' begint Banner. Ik kijk hem geschokt aan, bang voor wat er gaat komen. 'Als je gaat bevallen, moet je naar het ziekenhuis. Ik kan geen baby's ter wereld brengen' zegt Banner beschaamd. Ik weet niet waarom maar er wellen weer tranen op in mijn ogen. 'Het spijt me' zegt hij tot slot. 'Nee, het is niet jou schuld! Jij kan er niks aan doen' probeer ik hem gerust te stellen. 'Maar we zullen er voor je zijn!' zegt hij met een glimlach. Ik sta op. 'Ik ga Steve zoeken. Hem geruststellen'

Ik loop door de hal naar Natasha' s kamer. Ik klopt op de deur en ze doet open. 'Hey, gaat het weer?' vraagt ze bezorgd en ze houdt voor ke open zodat ik naar binnen kan lopen. 'Ja het gaat. Banner heeft mn arm gered' zeg ik lachend. 'Ik kom eigenlijk voor Steve, is hij hier nog?' 'Nee hij is net weg, hij gaat praten met Loki zei hij' 'WAT??!!' schreeuw ik. 'Steve is hartstikke boos op Loki, die twee slachten elkaar af!' roep ik. Natasha's gezicht verbleekt. 'Kom laten we er naar toe gaan. Lukt het om te rennen?' vraagt ze lief. 'Ik hoop het maar!'

★★★★ 2 dagen later ★★★★★

De afgelopen twee dagen waren zonder angst, zonder pijn en zonder Loki. Steve was wel bij Loki geweest,  maar hij was heel rustig gebleven, zei Loki. Hij had alleen maar gezegd dat hij het niet pikte en dat hij niet meer moest vragen om met mij te praten als hij zichzelf niet kan beheersen. Ik vond Steve later in onze kamer. Hij was heel bezorgd geweest. Hij is zoooo lief!!!! Steve en ik zijn gister weer naar huis gegaan. Het voelde heerlijk om 's ochtends in mn eigen bed wakker te worden, naast mijn schatje Steve. Ik heb me net aangekleed als Steve naar boven komt lopen. 'Hey Beauty!' zegt hij en hij geeft me een kus. 'Hoe is het met onze kleine?' vraagt hij terwijl hij zijn hand op mn onderbuik legt. 'Goed, denk ik. Maar ik voel nog altijd niks en mn buik word ook niet dikker!' zegt ik gestresst. ' Misschien heeft Banner wel een vergissing gemaakt?' zeg ik en ik plof neer op ons bed. Steve komt naast me zitten en trekt me bij hem op schoot. 'Het komt goed, echt waar! Jij bent gewoon hoog zwanger van onze lieve baby' zegt hij lief en hij kust me in mn nek. 'We moeten nog namen bedenken' zegt hij nadenkend. 'Lastig als je niet weet of het een jongen of meisje is' zeg ik. Steve leg me op het bed en rent de kamer uit. Een tel later steekt hij zijn hoofd door het deur gat en zegt lachend; 'Ik ben zo terug' en hij is weer weg. Ik lach in mezelf. Hij is lief maar zo gestoord! Als hij terug komt heeft hij een wiegje in zijn handen. Het is van hout en wit beschilderd. Het is erg neutraal,  het kan voor een jongen én een meisje. 'Wauw! Wat mooi!' zeg ik en ik vlieg hem om de hals. 'Als we een meisje krijgen kunnen we er roze accessoires aan hangen en voor een jongen blauwe!' zegt hij blij. 'Je bent geweldig weet je dat?' zeg ik en kus hem liefdevol op zn lippen.