Sahil Muhabbeti

21 3 0
                                    

Yaklaşık on dakikadır sahilde oturup denizi seyrediyorduk. Yanı yanımdakiyle. Dert ortağımla.

Ona doğru dönüp yüzünü incelemeye başladım. Sivilce yoktu. Çili de yoktu. Pürüssüzdü ama muhteşem de değildi. Kimse muhteleşem değildi zaten. Böyle bir zorunluluk yoktu.

Burnu çok büyük de değildi çok küçükte. Onda da bir sorunu yoktu. Kaşları, fazla kalın değildi ama ince olduğu da söylenemezdi. Yüzü güzeldi, tatlıydı.

Ben onu incelemeye devam ederken merakla bir soru sordu. "Neden yedi dakikadır bana bakıyorsun?"

Şaşkınlıkla, "gerçekten bunu saydın mı?" diye sordum.

Cevap vermemişti. Bunu önemsemeyerek muhabbet kurmaya çalıştım.

"Gitar çalıyor musun?"

"Önceden çalıyorum ama yaklaşık iki yıl önce bıraktım,"

"Neden?" meraklı bakışlarım eşliğinde bu soruyu sorduğumda bana dönüp alaylı bir bakış fırlattı.

"Asıl sen neden bu kadar meraklısın?"

Gözlerimi devirip baygınca ona baktım. "farkındaysan burada muhabbet kurmaya çalışıyorum. Çok az arkadaşım var ve gerçekten sıkılıyorum, niye bu kadar katısın?"

"Tamam tamam," diyip vücudunu tamamen bana döndürdü, derin bir nefesin ardından gitarı neden bıraktığını anlatmaya başladı.

"Bundan yaklaşık 2-3 yıl önceydi. Bir gün eve geldiğimde annem ve babam şiddetli bir kavga ediyordu. Bende sırtımda gitarımla gelmişim. Babamın anneme el kardırdığını gördüğüm zaman sinirlerim zıpladı, gözlerim büyüdü ve ne yapmaya çalıştığını anladım. Direk yanlarına gittim ve babamın elini tutup sağa, boşluğa doğru fırlattım. Babam bu hareketin üzerine çok sinirlendi ve sırtımda duran gitar çantasını eline alıp içinden gitarımı çıkarttı. Hayatta en değer verdiğim şeylerin içinde gitarın ve müziğin olduğunu ve onların zarar gördüğü anda -ne yazık ki- canımın yanacağını çok iyi biliyordu. Ben ona zarar vereceğini anlamıştım ama sert bir zeminin üzerinde kıracağını veya çöpe atacağını sanmıştım. Ama o ne yaptı biliyor musun? Gitarı aldı ve annemin kafasında kırdı! Ben daha olayın şokunu yaşarken babam bir tekme de atacaktı ama ona engel oldum. Annem bayırlırken bende olayları şaşkınca izlemekten kurtuldum ve babama bir yumruk attım. Anneme yöneleceğim sırada babam ayağa kalkmış bana vuracakken bunu fark edip bacağına sağlam bir tekme atıp tekrar yere düşmesini sağladım. Ayağa kalkamayınca annemin yanına gittim. Son zamanlarda baya bir kilo verdiği için onu rahatça kucakladım. Başından kan akıyordu. Bunu görünce tişörtümün bir kısmını yırtıp annemin kafasına bastırdım. Alelacele hastaneye gittim. Hemen ameliyathaneyi hazırladılar ve annemi içeri aldılar. Bir kaç saat sonra annemin ölüm haberini aldım. Doktor bana sadece 'başınız sağ olsun, beynine yüksek bir darbe yemiş ve kırık parçalar bulunmakta, malesef kurtaramadık.' demişti. Yıkılmıştım. Annem ölmüştü, kimsem yoktu benim. Bir kadına şiddet uygulayan hem de annemin ölümüne sebep olan bir adamla aynı evde durmazdım. O günden sonra gitar da çalmadım ve sen sormadan söyleyeyim; bu zamana kadar teyzemlerle birlikte yaşıyorum."

Konuşmasını bitirdiğinde ağlıyordu. Hıçkırarak ağlamasa bile gözlerinden yaşlar akıyordu ve ara sıra burnunu çekiyordu. Benimde gözlerim kızarmıştı ve dudağım büzülmüşti. Gerçekten çok ağır şeyler yaşamıştı. Ağlaması da bana çok dokunmuştu. Gözlerini çoktan kaçırmış ve başını dalgaları yüksekmiş olan denize çevirmişti.

Elimde olmadan ona sarıldım. Bu ani hareketim üzerine şaşırsa da sesini çıkartmadı.

Bir süre o şekilde durduk. Ne o konuştu ne de ben. Yaklaşık on  dakika dolduğunda olduğum yerde doğrulum ve bu hüzünlü havayı dağıtmak için konuyu başka yerlere sürükledim.

"Peki kaykay kayıyor musun?"

"Evet," diye kısaca cevapladı beni. "Sen?"

"Ben paten kayıyorum ama kaykay da öğrenmek istiyorum."

Cevap vermedi. Yine umursamadım. "kitap okuyor musun?"

Sorduğum sorulardan bıkmış olacak ki, "off, sıkıldım ya," dedi bıkkınca.

Daha sonra ayağa kalktı ve bana "geliyor musun?" diye sordu.

"Nereye?"

"Bilmem, öylesine dolaşacağız işte."

"Ama ben buraya yeni geldim, buraları bilmiyorum yani,"

"Tamam ben biliyorum, hem sende buraları görmüş olursun, öğrenirsin."

"İyi tamam ama kaybolmayalım."

"Tamam," dediğinde bende ayağa kalktım ve yürümeye başladık.

"Gerçekten adını söylemeyi düşünmüyor musun? Sana hep dert ortağım mı diyeceğim? Adın ne senin?"

"Umut."

Sonunda ismini söylemişti. Evet, merak ediyordum. İsmi hakkında birazcık düşündüm. Umut; güzel ve anlamlı bir isimdi. İnsana bir çok şey çağrıştırıyordu.

"Senin adın ne?"

"Eylül."

"Eylül..." dedi düşünürcesine. "Eylül ayında mı doğdun?"

"Hayır da neden ismimi duyan herkes bu soruyu soruyor?" diye bıkkınca cevapladım.

Hafifçe tebessüm etti. Gözüm Umut'un kolundaki saate kaydığında gözlerimi irice açtım, ardından ağzımdan bir 'hiii' sözcüğü döküldü. Hem saat geç oluyordu, hem de ben Betül'leri bekleyecektim sahilde.

Umut 'ne oldu?' dercesine baktığında "saat çok geç olmuş, ayrıca ben arkadaşlarımı bekleyecektim sahilde," dedim.

Daha sonra telefonumu çıkartıp tam Betül'ü arayacaktım ama telefonum çaldı. Evet, arayan kişi Betül'dü.

Telefonu açıp kulağıma götürdüm.

"Alo? Bende seni arayacaktım şimdi. Ben sahil.."

"Geldik biz sahile, neredesin sen?"

"işte ben sahilde değilim, bu akşam buluşamayız, özür dilerim ama nedenini sonra anlatacağım." dedim ve onun diyeceklerini beklemeden telefonu kapattım.

Umut'a dönüp, "benim gitmem lazım, zaten saatte geç olmuş. Beni eve bırakabilir misin? Buraları bilmediğimi söylemiştim ve sahilden bayağı bir uzaklaştık."

"Tamam, bırakırım. Gel şu yoldan gidelim."

Onu onayladım ve dediği yoldan gittik. Bu sürede biraz daha konuşmuştuk.

"Kitap okuyor musun?"

"Yabancı dizi izliyor musun?"

"Ne tür müzikler dinliyorsun?"

Gibi gibi... Eve vardığımızda bana "Görüşürüz." dedi ve arkasını döndü. Gitmeden önce bağırdığı duymuştum ama.

"Yarın sahile gel."

Uzun bir aradan sonra merhaba okurcuklarım ❤

Bölüm kısa oldu biliyorum,bundan sonraki bölümler de kısa olacak galiba. Uzun yazmaya da çalışırım tabii. Vakit buldukça yazıyorum zaten.

Umut hakkında düşünceleriniz?

Eylül hakkında düşünceleriniz?

Bu arada 2. Bölümde Umut'tan Can diye bahsetmiştim sanırım. Adını değiştirerek umut yaptım. Adı umut yani nhsbsnx.

Instagram: uzaylicemendes (yine kullanıcı adımı değiştirdim djdnnddm)

Sizleri seviyore 💕❤

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 01, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

YazlıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin