Paano Nga Ba Ang Lumimot?

Chapter 5

Mia's POV

Marahan kong pinunasan ang sulok ng aking mga mata nang may namuong luha doon.

Damn it!nakailang beses ko nang inulit-ulit na panoorin itong korean drama na endless love,pero heto ako...at hindi parin mapigilan ang matinding emosyon gawa ng dalawang bida sa drama.

Kumuha pa ako ng isang pirasong tissue..pero ni hindi ko pa nga nai-singa ang aking sipon nang biglang sumilip sa may pintuan si Tatay.

"Mia...may bisita ka."sabi nya mula sa mababang boses.

Grrr...panira moment talaga,oh-oh.

"Sige 'Tay...lalabas na ako."

Nang makaalis mula sa pintuan si Itay ay saka pa ako tumayo mula sa aking kama.Nakadapa kasi ako kanina habang kaharap ang aking laptop.

Pumasok muna ako sa banyo para manghilamos.Kasi hindi maiku-kubli ang pamamaga ng aking mata buhat sa pag-iyak gawa ng pinanood kong drama.

Pahamak na drama!

Naikuyom ko ang aking kamao at marahas akong napabuga ng hangin nang makaharap ang bisita na sinasabi ni Itay.

Muli akong tumalikod pero ni hindi pa nga ako nakakahakbang  ay bigla na nya akong tinawag.

"Mia..mag-usap tayo."

Napapikit ako at pilit pinapakalma ang aking sarili.

"Mia,kausapin mo ang Mama mo.."

Mas nadagdagan ang inis na nararamdaman ko nang sumabad si Itay.How come he stay calmly sa kabila nang ginawa ni Mama sa kanya?

Pagmamahal pa bang matatawag yan?bakit hindi man lang nya magawang kamuhian si Mama?

"'Tay..sa susunod hwag kang magpapasok ng outsider sa pamamahay natin.."madiin ang aking pagkakasabi habang nakatalikod.

"Zandro..pagsabihan mo ang anak mo na hwag maglalabas kapag gabi at makipagtagpo sa kung sinong lalaki!"

Bahagya akong humarap at pakiramdam ko ay sasabog na ang aking dibdib dahil sa pagtitimpi.

"Hindi ako nakikipagtagpo sa sino mang lalaki,Mama!"matalim ko syang tinitigan sa kanyang mga mata.

"My bodyguards saw you last night at the park with man,Mia!you're not alone there!hindi mo ba naisip kung gaano kapanganib ang lugar na iyon sa isang babaeng katulad mo lalo na sa ganoong oras?"tumaas ang kanyang boses.

"Kailan mo ba ako titigilan?"lumandas ang isang butil ng luha mula sa aking mga mata.

"Mia,totoo ba itong naririnig ko?"si Itay na parang may bahid na galit sa kanyang boses.

"Hindi 'Tay...hindi ako nakipagtagpo....coincidence lang ang nangyari ng pagkikita namin ng lalaking iyon kagabi."baling ko kay Itay.

"Coincidence?sino pa bang niloloko mo Mia?"si Mama ulit at hindi parin kumakalma.

"Kung wala ka nang ibang sasabihin pwede ka ng umalis.."pagtataboy ko sa kanya.

"Mia,i-respeto mo ang Mama mo!"

"Bakit 'Tay?sya ba nirespeto nya tayo?kung kaya mo syang patawarin,ako hindi!anong puso mayroon kayo 'Tay?ikaw na nga ang sinaktan!ikaw na nga ang iniwan!ikaw na nga ang ipinagpalit sa isang mayaman!ikaw pa itong nagpapakumbaba!hindi ko maintindihan 'Tay kung bakit ka ganyan!!"

Patakbo akong bumalik sa aking kwarto matapos kong sabihin iyon.Dumapa ako sa aking kama at ibinaon sa unan ang aking mukha bago napahagulgol ng iyak.

Bakit?bakit?

*

*

*

Kahit tinatamad ay kailangan ko paring pumunta sa Blue Company.

Ngayong araw kasi ang schedule ng photo shoot para sa ilalabas nilang paintings na ika-cover up para sa magazine.

Hindi ko nga alam sa lahat ng mga magagaling na photographer sa buong mundo ay ako pa ang napili at nagawang tawagan ng Manager sa Blue Company.

Concentrate ako sa pagkuha ng litrato ng bawat painting nang makuha ang aking atensyon ng dalawang tao na nag-uusap sa may likuran ko.

His voice were familiar kaya wala sa loob akong napalingon.Napa-second look ako nang makilala ang lalaki.

He's busy talking with other guy kaya hindi nya ako napansin.Wala sa loob na itinapat ko sa aking mukha ang hawak kong camera at sunod-sunod ko syang kinunan ng litrato.

Gosh!he so gorgeous as ever sa simpleng suot na sweatshirt at kupasing maong.Kailan pa ba ako humanga sa isang lalaki maliban sa ultimate crush ko na si Klien Staneil Alfemo?ngayon palang yata.

Bigla akong natigilan nang biglang nagdilim ang lens ng aking camera.What the-

"Stop taking picture now..alam mo bang mahal ang bayad ng mukhang 'to?"

Napakurap ako.Waaaah! nakaharang na pala ang kanyang palad sa harapan ng aking camera!

"Fine!hindi na!!"

Ibinaba ko ang camera at hinayaang nakasabit sa aking leeg.

"So,ikaw pala yung tinutukoy nila na magaling na photographer.Mrs Mikaella recommended you here.That's why ikaw ang napili namin.Be sure na maganda ang pagkuha mo ng picture ng paintings."

Napatingala nalang ako as i rolled my eyes.So,si Mama pala ang nagrecommend sa akin kaya ako nandito sa Blue Company ngayon.Great!

Kung alam ko lang sana nunca na mapagbigyan ko sya sa kanyang naisin!

"At ikaw,anong ginagawa mo dito?lagi nalang tayong nagtatagpo sa hindi inaasahang pagkakataon ah!"kunot-noo kong tanong sa kanya.

Napangisi sya dahilan para lumitaw ang mapuputi at pantay-pantay nyang ngipin.Pwede na syang gawing model sa close-up na toothpaste!

God!bakit lahat napapansin ko nalang?

"Sir Arellado..tumuloy po daw kayo sa kabilang room sabi ni boss.."

Sabay kaming napalingon sa isang babae na kumausap kay Gio.

Gusto ko tuloy mapaismid..maganda sya pero bakit ganyan sya makatingin kay Gio?

"Okay Minna..salamat."

So,Minna pala ang pangalan nya.At bakit napaka-gentleman naman ni Gio?

Inutusan lang yung babae ng boss nito para tawagin sya tapos magpasalamat agad?tsk!

"See you around,Mia!sabay tayong mag-lunch mamaya kung wala ka namang gagawin."

Waaaah!biglang kumabog yung puso ko.

"Ah wala Gio!pagkatapos nito free na ako..."teka...diba sabi ko sa sarili ko na magbabago na ako?

Hwag yung ako nalang palagi ang maghahabol sa kanya?bakit ba hindi ako marunong magpakipot?dapat sana kailangan nya muna akong kulitin diba?pero wala eh!yung sagot ko..big yes na yun.

"Sige,we ate lunch together later..treat ko!"kinindatan pa nya ako.

Napairap nalang ako sa kawalan.Anong akala nya?makakalimutan ko yung mga araw na nagdaan na lagi syang pumapalpak sa mga pangako nya sa akin?

Tss...ako pa ang lokohin mo Gio!patay ka talaga sa akin kapag hindi parin matuloy yung lunch natin mamaya!

Kimi akong ngumiti sa kanya bago binalingan ang mga paintings na kinukuhanan ko ng litrato kanina.

☆☆☆