DayDreamer [2D]

Chapter 12 Getting HIS Attention ^_^

A/N: Ayun wlang maxadong gana magUD..

pero mdaming nghhntay eh..

Kaya eto na po...

Kay Vanessang Side Story po ito..

Thank you pala at ng 600 na ung reads..

Please continue reading ...

.........................................................................................................

.........................................................................................................

.........................................................................................................

Chapter 12 Getting HIS Attention (Vanessa's Side Story)

Vanessa's POV

3 days ago ng may ibigay sakin si Randy na sulat.

Sobra ko itong ikinatuwa sa dahilang

First time na may nagbigay sa akin ng sulat.

Noong inabot niya ang sulat ay hinahantay niya na basahin ko ito.

Ngunit sinabi kong sa bahay na lang.

Baka kasi kung ano pa ang nakasulat doon.

Kiligin na lang at biglang mahimatay sa harap niya.

Ok lang naman sakin na mahimatay ako,

Kaso ang pinoproblema ko ay siya.

Siguradong matataranta yun...

Naalala ko pa nga noong una niya akong napansin.

Tandang tanda ko pa ay kumakain ako ng Fries ng bigla siyang lumapit sa akin.

No conversation happened,

Nagtitigan lang kami for like 10 mins.

Hanggang sa mabulunan ako..

Sobra siyang nataranta at sa pagkakaalam ko ay

Agad agad siyang tumakbo sa canteen para mabilhan ako ng tubig.. (You might wonder kung paano ko nalaman noh? Sinabi sa akin ni Mr. Author :) Joke. Syempre may resources ako)

BTW...

Ako pala si Vanessa Gonzales. I'm a 14 yr. old student na nagaaral rin sa RMCHS.. I really don't like  mingling with other.. May trauma kasi ako sa mga classmates ko noong bata pa ako..

*flashback*

I used to be the most intelligent and punctual in our class..

Kaya pag-uwian ako ang may pinakamaraming stars in my both hands..

Pati sa Activity Books namin...

Until...

"Hey Vanessa..."--- One of my girl classmate

"Yes?"

"How come you get so many stars when we don't?"

"I don't know.."

"Maybe because your SIPSIP :P"

"No i'm not"

"Yes you are"

"No!! I'm not" Mejo teary eyes na ako niyan..

"Hey classmates.. Look Vanessa's gonna cry"

Tapos lahat sila tumingin sakin nang may pangaasar then sabay sabay sila..

WAHHH

WAHHH

WAHHH

I can't stop the tears from falling kaya umiyak na ako..

"That's right Vanessa cry..."

:'(

:'(

:'( 

Everyone is laughing at me... Pero hndi ko tlga mapigilan ang iyak ko..

"And diba favorite mo ang stars??"

Tapos lahat sila lumapit sakin tas isa isa akong tinatakan sa mukha

sa kamay

sa paa

basta lahat pati uniform ko..

And the next thing I know is nasa clinic na ako...

*end of flashback*

Oo alam kong wala nang mangyayaring ganyan ngayon..

Mas malala na kasi ung possibilities..

Kaya simula noon nagpaka-nerd na ako..

Hindi nakikipaghalubilo sa iba at laging nasa sulok..

At ngayon naman ay nakatulala ako sa dahilang nagre-reminisce pa ako noong nakilala ko si Randy.

Napansin kong tinitingnan niya ako at pilit na kinukuha ang atensiyon ko.

Andyang nagwalis siya...

Laging dumadaan sa likod ko...

Sumisipol sa harap ko at...

Nagmu-murmur sa gilid ko...

Hindi ko nga din maintindihan tong tao na ito..

But honestly...

Gusto ko siyang kausapin at sabihin ang salitang..

"I LOVE YOU TOO"

pero nahihiya pa rin akong lumapit sa kaniya..

Baka kasi sabihin ng ilan diyan..

"Kunwari pang mahinhin, pero malandi pala talaga."

Paano ko na masasabi sa kanya??

TING!

May nagpop-up bigla sa utak ko..

ALAM KO NA!! ^_^

.........................................................................................................

.........................................................................................................

.........................................................................................................

A/N: Sana nagustuhan niyo..

PLease vote and leave a comment too..

Be a fan also.. :)

Next goal is 700 reads..

Dedicated pala sa Best Friend ko nung Grade 6..

Basahin niyo kuwento niya..

Mung ewan lang..