~Wattys2018 Modernistler kazananı~
*TAMAMLANDI*
🔥
Çok az kaldı.
Benzini döktüm ve çakmağı da ateşledim. Alevlerin göğü sarmasına çok az kaldı.
Hepimiz ısınacağız!
Hem de iliklerimize kadar...
-Ciar...
Keyifli Okumalar... (Mendiller hazır mı? Siz hazır mısınız? Areyouready? 😅)
🔥
I seethatlook in youreyes Gözlerindeki bu bakışı görüyorum
Itmakes me go blind Bu beni körleştiriyor
Cut me deep, thesesecretsandlies Beni derinden kesiyor, bu sırlar ve yalanlar
Storm in the quiet Sessizliğin içindeki fırtına
Feel the furyclosing in Allresistancewearingthin Tüm direnişin ince giydiği Öfkenin kapanışını hisset
🔥
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
❄ Alice Laudon
Böyle olmamalıydı. Hayır, bu hayatımdaki en büyük yenilgim olmamalıydı.
Silah sesi zihnimde yankılanırken Bradley'in beni tamamen serbest bıraktığını bile idrak etmem zaman aldı. Arran silahı ateşledi ama kurşun Dylan'ı bulmak yerine tavana saplandı. O an Bradley'in Arran'ın eline sarıldığını ve hedefi şaşırttığını anladım. Diğer elinde tuttuğu şey ise daha bir kaç dakika önce benim Arran'a enjekte etmek istediğim serumdu. Yerden bir şeyler aradığını görmüştüm ve enjektörü aradığını o an anladım.
Arran onun hareketiyle kısa bir an afalladı. Bu da Bradley'e o bir kaç saniyeyi kazandırdı. Enjektörü hızla Arran'ı koluna sapladı ama o an öyle bir şey oldu ki bu anı hayatım boyunca zihnimden silemeyeceğimi biliyordum.
Arran silahını tekrar ateşledi ve bu kez kurşun hedefini buldu. Bradley kesik bir nefes alıp geriledi ve ben o an ancak kendime gelebildim. Onu yakalamış olsamda tutacak gücüm yoktu. Yere düştüğümde en azından Bradley'i kucağımda tutabilmiştim.
Arran yaptığı şeyin farkına varınca acı bir şekilde bağırdı ama durmadı. Silahı Dylan'a hedef alsa da büyük bir gürültü tüm odayı sardı. Yer sarsıldı ve duvarlar çatırdadı. Yıkılan bir duvardan kopan parçalar Arran'ın üzerine yağdı. Arran üzerine isabet eden parçalarla savruldu. Elindeki silah yanıma yuvarlandı. Ardından bir gürültü daha duyuldu ve Arran'ın üzerindeki tavan çöktü. O ise... altında kaldı.
Bunu düşünemedim bile. Tek düşünebildiğim Bradley'di.
O kucağımda kesik nefesler alırken Dylan da yanımıza gelmişti. Titreyen ellerimle Bradley'in ceketinin önünü açtım. Gördüğüm şey ise beni iliklerime kadar dondurdu. Kurşun göğüs kafesini delmişti. Kalbine isabet etmese de yakınındaydı. Bakışların Dylan'ı buldu. Yüzünde net bir acı vardı. O da biliyordu ki onun kurtuluşu yoktu.