Κεφάλαιο 24

471 32 42
                                    

*Harry*

Fuck!
Fuck!
Fuck!

Είμαι ηλίθιος
Πώς μπόρεσα να του το κάνω αυτό.
Είμαι ένας απαίσιος μαλακας!

Έλεγα στον εαυτό μου κλαίγοντας στο μαξιλάρι.

Τον απογοήτευσα...δεν του αξίζει.

-Harry? ,ακούστηκε μια λεπτή φωνη έξω από την πορτα.

-Ανοιχτα είναι...,είπα και άνοιξε την ξύλινη την πόρτα.

-Harry...κοιτα...θελω να σε πιστέψω ενταξει;! θέλω να πιστέψω ότι δεν φταις εσύ.
Αλλά η εικόνα σου να τον τραβάς από τον γιακά και να τον φέρνεις κοντά στα χείλη σου μου το κάνει δύσκολο.
Θα μπορούσα αυτή την στιγμή να κάθομαι κάτω στον καναπέ και να κλαιω...αλλα δεν θα το κανω.Τουλαχιστον μέχρι να μου εξηγήσεις τι στο διάολο είδα εκει περα.

-Lou... ,προσπάθησα να δικαιολογήσω τον εαυτό μου αλλά με διέκοψε

-Όχι τωρα...αυριο.Ειναι αργά και ξέρουμε και οι δύο ότι είμαστε κουρασμένοι.
Θα κοιμηθώ στον ξενώνα αν με χρειαστείς ,είπε και έκλεισε την πόρτα και βγήκε εξω.

Σκούπισα τα μάτια μου και ρούφηξα την μύτη μου.
Ένα μικρό.. πολύ μικρό βάρος έφυγε από πάνω μου.
Η αντίδρασή του είναι τόσο ήρεμη που με κάνει να γεμίζω το σώμα μου με περισσότερες τύψεις.

[...]

Το βράδυ δεν κοιμήθηκα.
Σκεφτόμουν τι θα του πω.Πώς θα αρχίσω την κουβέντα και πώς θα μπορέσω να εξηγήσω όλα όσα συνέβησαν το χθεσινό βράδυ με μια λογική εξήγηση.

Δεν θα πω στο σχολείο αρχικά γιατι δεν κοιμήθηκα και γιατί έχω να απολογηθώ.
Ο δεύτερος λόγος είναι πιο σημαντικός.

Γέρνοντας το σώμα μου προς τα δεξια αγκάλιασα το μαξιλάρι και χάζευα την άδεια θέση.

Συνήθιζα να αγκαλιάζω αυτόν και όχι τα μαξιλάρια του.

Μερικοί γδουποι ακούστηκαν από την πόρτα.

-Harry?είναι 7:35...πρέπει να πας σχολείο.,μου φώναξε έξω από την πορτα.
Η συνήθεια να με ξυπνάει κάθε πρωί και να μου φτιάχνει πρωινό δεν αναβλήθηκε,το οποίο είναι περίεργο γιατί μετά απ'όσα έγιναν θα έπρεπε.

Γιατί είμαι τόσο ηλίθιος!,είπα και εχωσα το πρόσωπό μου στο μαξιλάρι του μυρίζοντας το άρωμά του.

Δεν έκανα κάνω τον κόπο να αλλάξω τα χθεσινά ρούχα που κοιμήθηκα με αυτά και κατέβηκα κάτω.

Στεκόταν στην κουζίνα με μια κούπα καφέ στα χέρια του.

-Με το πουκάμισο θα πας σχολειο;,γέλασε στραβά

The NeighborsWhere stories live. Discover now