Lia's POV
-Ξέρεις πως θα σκοτωνα τον οποιονδήποτε που τολμουσε να σε ακουμπησει σωστά?
"Αλήθεια θα το εκανε?Για μια στιγμή μήπως ονειρεύομαι η είναι όντως ο Βασίλης αυτός που μιλάει?Εννοώ..φαινεται διαφορετικός"
-Για να το λες , του απαντάω πολύ ξερα σε σχέση με αυτό που σκεφτόμουν.
-Απάντησέ μου , απαιτεί.
-Ναι , του λέω πολύ ξερά γιατί το πράγμα μου φαίνεται αρκετά σοβαρό αυτή τη στιγμή.
-Ωραία...και κάτι άλλο...
-Ναι , λεω.
Ωχ.
-Σχετικα με αυτο που μου ειπες το πρωι..συγγνώμη που αντεδρασα ετσι.
Μμμ αρα άρα το σκεφτηκε?
-Μάλιστα , δεκτή.Αρα ίσως τωρα μπορείς να μου απαντήσεις στην ερώτηση , λεω και σταυρώνω τα χέρια μου περιμενοντας να μου απαντήσει.
-Ίσως...μονο που τώρα είναι η σειρά σου να απαντήσεις για να το μάθεις, λέει.
Τι είπε μόλις τώρα?
- Τι?Δεν σε καταλαβαίνω, του λεω παραξενεμενη και εκείνος γελάει.
Τι παιζει εδω περα μήπως με κοροϊδεύει?
Προχωραει προς το μέρος μου και πιάνει με το ενα του χερι το χέρι μου και με το άλλο σήκωνει το πηγούνι μου ώστε το πρόσωπο μου να κοιταζει εκείνον.
Τι κάνει?
-Λια, θες να γίνεις το κοριτσι μου?ρωτάει.
Γουατ?ΜΟΥ ΖΗΤΑΕΙ ΝΑ ΤΑ ΦΤΙΆΞΟΥΜΕ?
ΚΆΤΣΕ .. Μηπως ονειρεύομαι?
Τσιμπιεμαι στιγμιαία.
-Αουτς!
-Λια τι κάνεις , Είσαι Καλά?ρωτάει.
-Εμμ Ναι μια χαρά.. λέω προσπαθωντας να συνειδητοποιήσω αυτό που συμβαίνει.
-Μαλιστα , ενταξει καταλαβα.Φυγε δεν πειράζει εγω είμαι ο μαλακας της υπόθεσης , λεει και γυρνωντας μου την πλάτη συνεχίζει να χτυπάει τον σακο λυσσασμένα.
-Βασίλη ..
-Φτάνει Λια δεν θελω να απολογηθεις κατάλαβα δεν είμαι ηλίθιος.Η μάλλον είμαι.Πιστεψα σε κατι που ηταν μόνο... (χτυπάει με δύναμη το σακο) ΣΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥ!!φωνάζει έξαλλος.
YOU ARE READING
Τελευταία Ευκαιρία
Random-Μωρο μου ξερεις ποσο με αναβεις ετσι μελανιασμενη που εισαι;λεει επειτα απο ενα δεκαλεπτο χτυπημα με τη ζωνη σε ολο μου το σωμα και αφου την ξαναβαζει στη θεση της με πλησιαζει. -Παρατα με ησυχη!του λεω κλαιγοντας και γυρναω απο την αλλη.. -Η...
