The Ugly Duckling (Jhobea Fanfic) [COMPLETED]

Chapter 32: Phone call

BEATRIZ. 

"Maaari ba muna natin 'tong pag-usapan

Sa damirami na ng ating pinagdaanan--" 

"Hello, Sharmaine?" I answered the call. 

[Bea, Jho is kidnapped. 'Yun ang rin ang lumabas sa results ng pagi-imbestiga ng partner kong si Kenneth.] 

"WHAT?!" halos mabingi ang aking mga kasama, pati ako mismo sa lakas ng pagkakasigaw ko. 

[Calm down, okay?---] 

"What the heck, Sharmaine? Paano ako kakalma, kung alam kong nasa panganib si Jho?" inis na tanong ko kay Shar. 

[Tss. Paano mo nga'ng malulutas 'yang kinahaharap mo'ng problema, kung okupado naman ng halo-halong emosyon 'yang utak mo?] 

"I'm sorry, okay? What should I do? WHAT AM I GOING TO DO?" pinipilit kong maging kalmado, para makapag-usap kami nang maayos. 

[As of now... wala pa talaga.] 

"Huh? I don't understand you!" sigaw ko. What do you expect me to do, then? Ngumanga nalang maghapon?! I mean... we've been waiting for 3 days already! Ano ha? Ngayon lang nila nasabi kung bakit nawala si Jho? Tsk. 

[Stop shouting or else...] 

"Or else what, huh?" panghahamon ko. 

[Stop acting as if you care, okay?] 

"WTF? I care. I care about her." naguguluhan ako masyado kay Sharmaine 

[Oh? Stop the drama. Ita-try ko yung mga magagawa ko. But please... please be ready of what the result will be.] 

"Okay. Thank you. Please do everything, okay?" malumanay na sabi ko.

[Yes, I will.] 

*toot toot toot* 

"Ano? Ano na'ng sabi?" si Tots. 

Napatingin ako sa kanya. 

"Wala, wala pa daw alam." sabi ko kunwari. 

'Nag-iingat lang ako. Hindi naman siguro masama 'yun 'di ba?' 

Tumingin lang sa akin si Tots at nag-iwas na bigla, ngunit mahahalata mo'ng hindi siya naniwala sa kung ano ang sinabi ko. 

"Bakit wala pa? Ilang araw na tayong naghihintay sa sagot nila ha?" bakas na ang pagka-inip sa tono ni Dawn.