The omega and the Prince

[#] 5 [#]

Ik zucht diep en ga op het bed zitten. 'Veel' zeg ik, 'hij heeft me niet afgewezen.'

'Die had ik niet verwacht' zegt ze, 'ik ben natuurlijk wel blij voor je. Maar waarom wees hij je niet af?'

'Hij wil een gelukkig huwelijk, en volgens hem kan dat alleen met een mate.'

'En verder?'

'Prins Ethan weet het. Prins Aiden word over een week ingelicht. En de koning zal worden ingelicht op mijn verjaardag.'

'En wat als hij slecht reageert?'

'Liam gaat me verstoppen voor hem. En hij laat me goed bewaken dan.'

'Liam' vraagt ze met een grijns.

'Ja, ik mag hem geen sire of zo noemen. Of iets in die trant.'

Ze knikt en glimlacht naar me. 'Dit zal tussen ons blijven. Ik zal je missen als je koningin bent.'

'Ik ga nergens heen! Ik laat jullie niet in de steek.'

'Prins Liam en de koning zullen je voorbereiden dat je koningin word. Dus je zal niet meer kunnen helpen.'

'Dat wil ik niet' zeg ik zacht.

'Het geeft niet liefje. Je kan ons altijd komen bezoeken. Je weet welk werk we doen.'

Ik glimlach. 'Ik wil jullie zelfs helpen. Als niemand het merkt natuurlijk. Dan is er niets aan de hand.'

Ze glimlacht en omhelst me. 'Als je ook maar iets nodig hebt dan kom je naar me toe, beloof je dat?'

'Natuurlijk doe ik dat, je bent en blijft mijn vertrouwenspersoon.'

p.o.v Liam

Ik loop terug naar mijn kamer. Als ik binnenkom zit Ethan nog steeds op de bank. 'En' vraagt hij, 'was je op tijd?'

'De wachters kwamen net aan, ik heb haar beetgepakt en streng toe gesproken. Gelukkig speelde ze mee.'

Ik plof naast hem neer en leg mijn hoofd in mijn handen. 'Ga je echt op haar letten?'

'Natuurlijk doe ik dat! Jij zou dat ook doen voor mijn mate. Toch?'

'Natuurlijk, ik wil niet zoals vader worden straks.'

'Dat geloof ik graag.'

Ik zucht en rol met mijn ogen. Twee seconden daarna komt onze vader opeens binnen. 'Zoon' gromt hij.

We staan snel op. 'Vader' zeggen we tegelijk.

We buigen ons hoofd uit eerbied. 'Zoon' gromt hij, 'ik hoorde van David dat je een omega tegen de muur had geduwd en haar bedreigde.'

'Ik viel vanochtend' zeg ik, 'de vloer was nat en ze had geen bordje neergezet. Ik wilde even met haar praten.'

'Dat hoor je met Bianca te doen' gromt hij, 'niet met het meisje zelf.'

'Dit was te onbenullig om het met Bianca te regelen' zeg ik.

'Jij hoort niet in contact te komen met omega's!'

'Als ik Bianca had gehaald dan had ik wel in contact gekomen met een omega.'

'Spreek me niet tegen' gromt hij naar me.

'Dat doe ik wel' grom ik terug, 'ik ben verdomme negentien vader. Ik kan mijn eigen keuzes maken.'

Hij gromt laag en draait zich om. 'Ik zal David vragen om dat meisje naar me toe te brengen morgen.'

'Ik heb het al opgelost vader' grom ik, 'dat is dus niet nodig.'

Hij draait zich om. 'Mijn wil is wet' zegt hij, 'dat moet jij weten zoon.'

Daarna gaat hij weg. 'Ik hoop dat mam hem om kan praten' zegt Ethan.

'Ze weet het nog niet dus zal ze het ook niet proberen.'

Ik loop naar de deur. 'Ga ja naar haar toe' vraagt hij.

Ik knik en loop razendsnel naar de vertrekken van mijn moeder. Mijn broertje rent snel achter me aan. Ik klop aan als ik daar ben. 'Binnen' hoor ik mijn moeder zeggen.

Ik loop de kamer in en Ethan volgt me snel. Mijn moeder zit op de bank. Haar blauwe ogen staan verbaasd. Haar bruine haren zitten zoals gewoonlijk in en losse knot. 'Ah' zegt ze, 'mijn twee oudste kinderen. Wat kan ik doen voor jullie?'

'Je moet pa ompraten' zegt Ethan.

Ze fronst. 'Waarom' vraagt ze, 'wat hebben jullie uitgespookt?'

'Eerder de maangodin' zegt Ethan.

'Houd jij je mond eens' grom ik naar hem.

'Liam' vraagt mijn moeder streng.

'Ik vond mijn mate' zeg ik.

'Echt?! Wat geweldig!'

Ze springt op en omhelst me. 'Maar vader wil haar morgen bij zich hebben' zeg ik.

Ze kijkt me aan. 'Naam en rang.'

'Ze heet Elizabeth en ze is een omega.'

'Aha' zegt ze, 'en dat weet hij?'

'Nee, nou... hij weet dat ik viel in de hal vandaag. Daar ontmoette ik haar' ratel ik, 'ze vertelde haar naam en rang en ik schrok. Ik ging naar de bieb om te kijken of ze niet gelogen had en haalde haar na het eten op. Ik nam haar mee naar mijn kamer en heb even met haar gepraat. Ethan kwam en weet het nu ook. Ik bracht haar terug voordat de wachters kwamen checken. Maar ik was te laat. Ze waren er al dus duwde ik haar tegen de muur en bedreigde haar een soort van. ze ging weg en ik liep terug. Maar toen kwam vader opeens. David heeft door geluld wat ik heb gedaan. En nu wil hij haar bij zich hebben.'

Ze zucht diep. 'Ik kan het proberen, maar ik kan niets beloven.'

'Dank je' zeg ik, 'ik waardeer het mam.'

Ze glimlacht en omhelst me weer. 'Maar nu zou ik snel gaan' zegt ze, 'voor hij hierheen komt.'

Ethan en ik knikken en vertrekken snel. Als we bij mijn vertrekken zijn zeg ik: 'Dan zie ik je morgen weer voor training.'

'Jup, zie je morgen.'

Hij loopt weg naar zijn eigen vertrekken. Ik loop mijn slaapkamer in en kleed me om. Daarna ga ik snel in bed liggen. Ik hoop dat mijn moeder mijn vader kan ompraten. Ik wil niet dat Elizabeth ons per ongeluk kan verraden.