~ Yavaş Kader ~

29 14 12
                                        

Not: Selam değerli okurlar !.Geçen bölümde Rine ile başladım. Ama şimdi , Axell ile devam edeceğim.
. Bu arada bu bölüm Axell'in yazdığı,  bir şiir ile ilgili olacak  ~♡.

İyi okumalar ! ♡.

2005 / 02 / Şubat..

"Rüzgar kadar derin mi esersin yok olan ruhuma  ?."

Şimdi bunu okuyan kişi !.

Yukarıdaki o sözün  anlamını , bilmiyormusun  ?.

Bu doğal birşey.

Çünkü ben ruhumu kaybettim.

Yok olmayan fakat,  yok olacak o ruhu kaybettim !.

Ateş misâli yaktım kendimi.

Çığlıklarım duyulmadı ?.

Peki sen ?.

Hiç 'ateş içinde çığlık ' attın mı ?.

Herşey zor .

Hayat gibi .

Seni üzen gibi , küstâh.

Ağlaman kadar hüzünlü.

Gülmen kadar güzel .

Hatıra yoktur .

Sadece 'anı' vardır .

Ölmek ve yaşamak bir döngüdür.

İnsanlar,  ekosistem vb bozulur.

Ama o döngü bozulmaz.

Şimdi bak etrafına .

Hayat çok güzel.

Tadını çıkar.

Çiçekleri kokla,  ama koparma.

Topraktan onu mahrum bırakma.

Yat , sevdiğin müziği aç ve gözlerini kapa .

Karanlık tek dostundur.

Bak şimdi tüm sıkıntıların karanlıkta,  kayboldu.

Dinle müziği.

Sebepsizce gül .

Sadece gül .

Şu an gülümsediğini biliyorum.

Canını ne sıktıysa elbet geçer !.

Tıpkı diğer kâbuslar gibi .

Eskide yaşananlar seni yordu .

Ama güçlendirdi.

Ruh bedene aittir.

Bedende ruha.

Sevgi sana aittir.

Sende ona .

' Sevgi ' bir duygudur.

Bir sonsuzluk gibi .

Ama belki vardır.

Ağlamak en gerçek şeydir.

Kırar ama düzeltir.

Kader ... O seni seçer .

Ve seni düelloya zorlar.

Ve kazanan o olur .







Donmuş KalplerWhere stories live. Discover now