Schrijfwedstrijd: Parry Hotter: het herschreven verhaal

Hoofdstuk 1: De Wegisweg

Parry zat rustig een kopje koffie te drinken bij zijn beste vriend Chon Remel thuis, toen de post geleverd werd door de uil van Chon. Chon zijn moeder pakte de post aan en zei dat het de brief is voor de schoolboeken die ze moesten hebben dit schooljaar. Parry luisterde maar half en zat stiekem te lonken naar de zus van Chon, de bloedmooie Gina. Hij had al een plan om haar te veroveren! Als zoeker van het zwerkbalteam van Grifoendor leek het hem niet moeilijk om een meisje te kunnen scoren! Als hij maar niet steeds onnodige risico's bleef pakken waardoor hij steeds van zijn bezem viel en dan enkele dagen later wakker werd op de ziekenboeg...

"Stop met dromen Parry, we vertrekken!", Zei Chon zijn moeder, terwijl ze haar handtas nam. "Het is een lange lijst die Alboes Perkamentoes heeft opgesteld en zoals je weet heb ik niet heel veel geld dus moet ik zien wat ik met de verkopers kan regelen Parry! Jij betaalt toch wel je eigen boeken he?". "Natuurlijk", zei Parry met een brede glimlach, "en ik betaal niet alleen mijn boeken mevrouw  Remel!" Mevrouw Remel haar gezicht klaarde meteen op terwijl haar zorgen als sneeuw voor de zon wegsmolten en zei meteen tegen Parry dat ze dat niet konden aannemen. "Ik sta erop", zei Parry beslist terwijl hij knipoogde naar Gina, "Ik betaal vanavond het avondeten in de Lekke Ketel!" Mevrouw Remel haar gezicht kon de teleurstelling niet verbergen, dus draaide ze zich weg van de nog steeds trots grijnzende Parry om de jongen geen slecht gevoel te geven.

"Mamaaaaaaaa?", zei Gina, "Mag ik een pakje Smekkies in alle smaken?". "Nee Gina, het gaat al duur genoeg worden", zei haar moeder.  "Doe je ogen dicht", zei Parry tegen Gina en hij stopte een Smekkie in haar mond. "Bah! Oorsmeer", riep Gina uit, "dat deed je express!". Boos stormde ze weg. Haar moeder, rollend met de ogen, volgde haar om haar te kalmeren. " Vrouwen", zei Chon zuchtend, "Altijd last heb je ermee." Parry kon zijn beste vriend niet eens ongelijk geven, terwijl ze wat over de Wegisweg slenterden tot ze voor de winkel stonden van Chon zijn tweelingsbroers. Die hadden een winkel gestart met alleen maar fopartikelen en was altijd een trekpleister geweest voor de schoolgaande kinderen. Parry en Chon zaten er dan ook altijd uren te loeren naar de mooiere meisjes, te verlegen om iets te gaan zeggen, maar te stoer om te willen vertrekken. Natuurlijk zou Parry het liefst van al Gina gaan zoeken, maar dat kon hij toch niet laten uitschijnen naar Chon? Die zou woedend worden...

"Daar zijn jullie! Ik wist wel dat ik jullie hier ging kunnen vinden!", zei een bekende stem achter hun. Het tweetal draaide zich om en zagen daar hun allerbeste vriendin staan, Hermelijn Griffet. Ze had alles: schoonheid, intelligentie en nog eens charmant ook! Parry zag wel meteen waarom Chon zo verliefd was geworden op haar. Dat was een goed plan! Hij moest er gewoon voor zorgen dat deze twee iets samen begonnen en dan was de weg naar Gina helemaal vrij... Het tweetal begon wat bij te praten met Hermelijn, toen mevrouw Remel ineens opdook. "Kom jongens, het begint al laat te worden en ik geloof dat Parry ons nog een etentje verschuldigd is! Ik ramel!", zei ze met een zucht. Ze aten hun avondmaal op en vertrokken terug naar hun huis.