Kim Doyoung | DoJae ff [EDITING]

🔄 68.2 - Last Chapter pt 2

Doyoung's

"Yah hyeong! Kailan ka ba uuwi!"

"Bakit? miss na miss mo na ako no?"

"Tigilan mo nga ako Gongmyung hyung tsk. Ano asan ka ba? Buti buhay ka pa?"

"Sabihin mo na lang na miss mo na ako hindi yung andami mo pang sinasabi diba??"

"Bat international number tong gamit mo? SAANG LUPALOP KA BA NAROON!!!"

"JUSKO TEKA MAMAYA NA LANG ULIT TAYO MAG USAP YUNG ASAWA KO MANGANGANAK NA!!"

"A-Asawa.. ANO HYEONG-- Teka! Hello? Hello? Gongmyung hyungggg!"

Ibinato ko sa sofa ang cellphone ko sa sobrang asar. Ang kausap ko kanina ay walang iba kundi ang nakakatanda kong kapatid na si Gongmyung hyung

Like wtf ilang taon na syang walang paramdam tapos tatawag ang sasabihin manganganak na asawa nya??

"Oh anong sabi ng hyung mo?? Anong asawa??"

Napalingon ako kay ten na ngayon ay curious na curious na

"Ewan ko dun tsk. May asawa na daw eh.. Tara na nga sa room! Wala naman na tayong gagawin dito sa office, tinapos na lahat ni chani."

Hihilain ko na sana sya palabas nang biglang pumasok si Jaehyun.

"Jae..."

Mahina kong bulong..

Shit sobrang miss ko na pala talaga sya.. Gustong gusto ko na syang yakapin, Sobrang dami ko na nga palang sinayang na oras.. oras na dapat ay gumagawa kami ng mga panibagong memories..

Lalapit na sana ako sa kanya para yakapin sya at kalimutan na ang nakaraan nang..

"Ten!" -Jaehyun

Nang banggitin nya ang pangalan ni ten.. Oo nga naman doyoung, pinagtulakan mo sya dati tingin mo ikaw ang pinunta nya dito? malamang si ten ang pinunta nya at hindi ikaw..

"Okay ito na oh aalis na hahaha dapat pag labas nyo ayos na kayo ah?! kakaltukan ko kayong dalawa pag hindi pa kayo ayos mamaya!!"

t-teka-- aalis?! si ten?! maiiwan kami sa loob?!

Pipigilan ko sana si ten para magtanong pero naka labas na pala sya-

Agad akong napatingin kay Jaehyun na ngayon at binigyan ako ng isang maliit na ngiti.

Bat nya ako nginingitian?! pag tapos ng pamamahiya ko sa kanya sa campus ngingitian nya lang ako?! bakit?! bakit pag tapos ko syang ipagtulakan eh lumalapit sya sa aki-- teka lumalapit si jaehyun!!

Umatras ako konti nang mapansin kong sobrang lapit na ni jaehyun.

"Lay--"

"Shut up. Kung 'layo' nanaman ang lalabas jang salita ay tumahimik ka na lang at pakinggan mo ako.."

"Nilayuan kita tulad ng gusto mo. Binigyan kita ng space tulad ng gusto mo"

"Pero di ko na kayang patagalin pa yung pag hihintay ko Doyoung. Sapat naman na siguro yung binigay kong oras sayo diba?  nakapag isip ka na diba? nakapag pahinga ka na diba? Narealize mo ng namimiss mo na ako diba?"

"Doyoung.. Sorry sa mga nagawa ko.. I know im such a jerk for breaking up with you, pero youngie.. di ko pala talaga kayang wala ka sa akin. Mahal na mahal kita doyoung, lahat gagawin ko bumalik ka lang sa akin.."

Lumuhod si Jaehyun at hinawakan ang mga kamay ko.

I-i don't know what to say.. Ano ang sasabihin ko..

"You know what jaehyun.. I hate you.."

"But I also love you so much.. "

Hinila ko patayo si jaehyun at agad na niyakap.

God I missed him so much..