Zeszyt do ADK || Van Kedi

Praca domowa z opieki nad magicznymi stworzeniami

Wichura21 Ciekawska_Viki

Temat: Napisz wypracowanie (min. 98 słów) o jednym z widzianych na lekcji zwierząt (feniks, hipogryf, puma).

Hipogryf

Hipogryf jest ssakiem jajorodnym zwykle mierzącym od 150 centymetrów do 2 metrów w kłębie i około dwóch/trzech metrów od łba do zada. Rozpiętość skrzydeł wacha się od nieco ponad trzech do nawet ponad pięciu metrów.

Hipogryfy są hybrydami gryfa i konia, bądź jak twierdzą inni - konia i orła. Mają orli łeb, szyję, jedną czwartą tułowia, przednie kończyny oraz skrzydła, a kończyny tylne, ogon oraz trzy czwarte tułowia mają końskie.

Pierwotnie zad miały prostokątny, tak jak konie czystej krwi arabskiej, a nogi mocno umięśnione, ale po latach krzyżówek można spotkać hipogryfy z cechami praktycznie każdej rasy konia.

Mają zwykle umaszczenie/upierzenie szare, nieco rzadziej białe, czasem też brązowe lub mieszane. Bardzo rzadko czarne.

Najczęściej spotykane kolory oczu to pomarańczowy i żółty. Inny kolor tęczówek jest naprawdę wyjątkowy i odnotowano tylko kilka takich przypadków.

Żywią się małymi zwierzętami (ale w stadzie mogą polować nawet na duże), a w czasie głodu drobnymi gryzoniami i owadami. Często jako przysmak traktują jagody lub orzechy. Młode osobniki chowane w domu można nauczyć obywania się bez mięsa i nie zaszkodzi to im, jeżeli zadba się, by uzyskiwały potrzebne substancje odżywcze, ponieważ hipogryfy są wszystkożerne.

Często tworzą stada, ale spotkanie pojedynczego osobnika nie jest niczym niezwykłym.

Powinny być oswajane od młodego, bo dorosłe osobniki bywają agresywne. Lepiej ich nie denerwować, bo swoimi pazurami, mierzącymi nawet piętnaście centymetrów mogą poważnie zranić, a nawet zabić.

By zdobyć zaufanie hipogryfa należy powoli do niego podejść, unikając gwałtownych ruchów i ukłonić się spokojnie patrząc mu w oczy. Jeśli zwierzę się nie odkłoni, to należy powoli oddalić się kilka kroków, a potem uciekać powoli przyśpieszając. Nie należy zaczynać biec od razu, bo nagły ruch może tylko sprowokować hipogryfa do szybszego ataku.

Na oswojonych hipogryfach można latać. Jest to bardzo szybki sposób podróżowania, ale nie zawsze wygodny. Zaleca się latać z siodłem, ale nie wszystkie osobniki się na nie godzą.

Nazwa "hipogryf", pochodzi od francuskiego "hippogriffe", które pochodzi od włoskiego "ippogrifo". "Ippogrifo" zaś jest połączeniem greckiego "hippos", oznaczającym konia oraz włoskiego "grifo", które wywodzi się z późnołacińskiego słowa "gryphus", czyli gryfa. Nie wiadomo pod jaką nazwą hipogryfy były znane wcześniej.

                                                                       

Ilość słów: 356

Czas pisania: nie jestem w czasie określić, bo robiłam to przez kilka/kilkadziesiąt minut przez trzy dni (czytałam garstkę informacji, a potem zapisywałam tutaj).

Zadanie było łatwe, tylko wymagało nieco czasu na wyszukanie informacji.

Autor: Van Kedi (Czarneper)