Letting Him Go

Ang gabi ay sobrang liwanag ng dahil sa bituin at buwan sa kalangitan. This is the best night ever. Nakahiga ako sa damuhan habang pinapanood ang kalawakan. This will be my last night. Napabuntong hininga ako. Susulitin ko na lang ang huling gabi ko.

Isang shooting star ang dumaan nang napakabilis kaya agad akong pumikit at nag-wish.

Please let him happy, please let him forget me. Please...

On wish, i hope that one wish will come true.

Umalis ako sa pagkakahiga sa damuhan at tumayo. Doon biglang bumuhos ang luha na galing sa aking mata.

Sana maging masaya ka. Kahit wala na ako. Kahit hindi mo alam ang mangyayari sakin.

Let me tell you my secret. I was a girl who can see my future. Oo, ang hinaharap ko lang ang tangi kong nakikita at alam ko na ang mangyayari sa akin.

My name is Kylie Shawn and i am an eighteen years old girl who will die the day after tonight.

Pinahid ko ang luha sa aking mata bago napagdesisyunan na umalis na doon. Agad kong kinuha ang phone ko at tinurn off, alam kong tatawag siya sakin, alam ko ang lahat ng sasabihin niya.

——

Kapag hindi ko pinatay ang cellphone ko, alam ko ang mangyayari.

"Hello?" Tanong ko sa kabilang linya habang may luha sa mata.

"Kylie? Nasan ka? Pupuntahan kita. Kylie,.miss na kita. Nasan ka ba? Ayaw mo na ba sakin?"

"I'm sorry." Ayan lang ang sinabi ko kasi hindi ko kayang sabihin sa kaniya ang sikreto ko, wala pang nakakaalam noon maliban sa mismong sarili ko lang.

"Kylie! Kapag hindi mo sinabi sakin, magpapakamatay ako! Kylie! Ayaw kong mawala ka sakin at sa nakikita ko unti-unti kanang nawawala! At ayokong maiwan! Please! Sabihin mo nasan ka! Bago ko pa gawin ang sinabi ko!"

Hindi ako makaimik ng mga oras na 'yon pero napabuntong hininga ako at inend ang call.

——

At pagkaumagahan na, mababalitaan ko nalang ang biglang pagpatay niya sa sarili niya. He was found at his room. Nakabigti. Ayokong mangyari sa kaniya iyon, kaya naman kailangan kong gawin iyon. Kahit gusto ko siyang kausapin.

Oo, future ko lang ang nakita ko. At nakita ko si future ko ang mga iyan. Kahit naman paaano ay napigilan ko. Napigilan ko ang pangyayaring iyon.

Naglakad-lakad lamang ako hanggang sa mapadpad na ako sa bahay namin. Maliit lamang iyon. Ang ate ko nalang at ako ang nakatira. Wala na kaming magulang, matagal na silang patay.

Agad akong nagpunta sa kwarto namin ni ate, iisa lang ang kwarto namin at nahiga sa kama na sakto lamang para sa dalawa.

Natulog na ako ng mga oras na 'yon kahit ayaw ko pang mag-umaga, kahit ayoko pang mamatay.

——

Ang bilis ng oras, napakabilis ng lahat. Nandito na, nangyayari na ang kinatatakot ko. Ang pagkamatay ko.

Gusto niyo bang malaman kung paano?

Simple lang naman ang sitwasyon.

Nasa school bus ako, maraming studyante ang naririto sa loob. Ang ingay, ang gulo.

At ako? Nandito lang sa pinakahuling upuan at tahimik. Wala akong kaibigan pero ito at may lumapit sakin. Ang lungkot lang kasi huli na ang lahat.

"Hi!" Napatingin ako sa kaniya. Ang ganda niya at pwede siyang maging model.

"Hello!" I tried to smile but i failed! Isang pilit na ngiti ang naisukli ko, mabuti nalang at hindi niya iyon napansin.

"I'm Yori Wirson." Paklala niya sabay lahat ng kamay, agad ko naman na tinanggap iyon.

"Kylie Shawn." Pakilala kp sa kaniya.

Ot's fast. The time is fast.

"Shit! Sira daw ang break! Ayaw gumana!" Sigaw ng studyanteng lalaki.

Everybpdy panicked except me. Nakaupo lang ako habang kinukutkot ang daliri ko. Tumunog ang phone ko at alam ko na kung sino ang timatawag sa oras na ito. Agad kong kinuha sa bulsa ko iyon kahit nanginginig.

"Hello?" I tried not to stuttered and i succeeded! Nanginginig na ang kalamnan ko.

Nagsimula ng magpagewang-gewang ang bus. Iyak, mura, tili at sigaw ang napapakinggan ko. Umalis ang katabi ko, i know... Siya ang unang mamamatay.

Pagkatayo niya ay saktong gewang ng sasakyan, kaya na out of balance siya at tumama ang ulo niya sa poste ng pagkalakas. Sanhi upang mabasag ang gilid ng ulo niya.napahiga siya sa sahig ng wala ng buhay.

"Oh my god." Sambit ng babae na ngayon ay hindi makapaniwala.

I know. No one will survive, all of us. A of the student here. Will die.

"Fuck! Damn! Shit! Ano ang nangyayari diyan!"

"Ryan..."

"Tell me, Kylie! Please...".

"Ryan, mahal kita. Wag mong kakalimutan yan..."

"What are you saying? Are you bidding goodbye! Kylie! Tell me exactly what the heck is happening there?!

"I'm sorry... Good---bye."

And as i say the last word, i know i let him go even if he doesn't want me to let go or him to let me go. But i can't changed my death. Ito na e, nakaabang na. Iti talaga yung hindi ko mababago.

Unti-unting lumalapit ang sasakyan sa isang bangin. Alam kong isang napakalalim na bangin niyon na hindi tubig ang babagsakan, isang bangin na madilim at batuhan.

Lumagpak na iyon. Ang lahat ay bumagal and as it hits the ground, it explode! Sumabog iyon kasabay ng pagtigil ng hininga ko at nang lahat ng nandito. Kasabay ng pagkawala namin ng buhay..

The End.