Unwanted

Unwanted 19

Tanghali na ng magising ako, ilang oras lang ang tulog ko dahil sa nangyari kagabi kung kaya't nasa kulungan si andrew imbes ako.

Gusto ko siyang puntahan kahit sabunutan at pag sampal-sampalin ako ng nanay niya hindi ako matatakot ang mahalaga sa akin ngayon ay si andrew at tanging siya lang.

Hindi ko lang alam kung saan dinala ng mga pulis ka gabi si andrew but i think dad knew kung saan.

Bumaba na ako pagkatapos kong naligo at nakabihis pan lakad at nabutan ko si dad sa salah na may babaeng nakaluhod sa harap niya at umiiyak.

At nang malapitan ko ito it was andews mom.

Anong ginagawa niya kaya dito?

At bakit siya nakaluhod kay dad while crying?

"dad" tawag ko kay dad na hindi kumikibo habang nakatinging blanko sa mama ni andrew

"angel...please help my son out from the prison" ani ng mama ni andrew na lumuluha habang nakatingin sa akin.

Sa totoo lang shock ako to see andrew's mom in this state, hindi ako sanay.

She used to be antagonist between me and andew. She hate me, lalo na ng malaman niya about the stupid things i did before. Pero looking at her now makes me feel that she's just a mother who protect his son from danger and i want to get andrew out from that place because i love him.

"angel please.....maawa ka! alam kong mahal mo ang anak ko! please help me!" humahagulgol na sabi ng mama ni andrew pero kahit di siya pumunta sa amin i still help andrew leave the prison as soon as possible.

"opo i'll do anything at any cause to help andrew after all..........its my fault....." nakayuko kong saad

"then help him! please!" aniya at lumapit sa akin kaya bigla akong na alerto at na paatras ng konti

"angel.....i'm sorry, i'm really sorry for what i did to you" mahina nitong sabi na parang pagod na pagod sa mga nangyayari

"sorry din po----"

"its mama call me that" nakangiti niyang sabi at niyakap ako ng mahigpit

"ehem!" bigla ay isang malakas na ehem ang uminterfere sa amin and its dad he's smiling at me

"don't worry both of you my attorney called me that andrew is out" dad said

at dalawa kaming hindi makapaniwala sa bilis ng pangyayari. we both look at each other in disbelief pero makikitaan mo ng galak at saya na mabilis na kalaya si andrew although i was the one shoot leo.

"oh my god! salamat sa inyo! my son! my son! " ang tanging na sabi ng mama ni andrew

"salamat dad at nakalaya na agad siya, masayang masaya ako" ani ko at di rin mapigilan ang saya

"lets go then gusto ko makita ang anak ko, for sure my son is eager to see you ihja" aniya at agaran kaming lumabas ng mansion leaving dad with a smile on his face.

Alam kong mabilis ang pangyayari na na sa isang iglap nakalaya na si andrew at patay na si leo. Nakukunsenya din ako sa nangyari dahil sa binaril ko si leo at inako ni andrew pero hindi ko pinagsisisihan ang barilin siya muntik na niyang mapatay si andrew and i can't loose andrew kaya inunahan ko siya.

Sana mapatawad ako ng Diyos sa nagawa ko dahil pag balik-baliktarin mo man ang mundo masama parin ang ginawa ko i killed a person and its a sin pero handa akong pumatay para kay andrew.

..................................

So ayan medyo maikli pero tinatamad si aqoe.

Reader din kasi ako kaya most of my time conquered by reading chos.

Sana magustuhan niyo