More Than a Friend

3 δευτερολεπτα(10)

Οταν τελειωσε το μαθημα βγηκα εξω
Τρεχοντας. Κατεβηκα την σκαλα γρηγορα και δεν εδωσα καμυα σημασια στην φωνη απο πισω μου..

Α- Σαν!! ?Σαν!! Σαν!!

Ερχοταν απο πισω μου με τον ιδιο ρυθμο.

Α- Σαν!!Σαν!!??

Γυρισα ενα δευτερολεπτο για να του μιλησω, δεν ηταν και πολλυ μακρια μου..

Σ- Τι στο διαολο παει λαθος μαζι σου!!!
Γιατι δεν μπορεις να συμπερηφερθεις φυσιολογικα!!

Αυτο ειπα και αρχισα να περπαταω γρηγορα ξανα. Εκεινος σηναιχησε να φωναζει το ονομα μου και να με ακολουθει στο τελος με εφτασε και μπηκε απο μπροστα μου για να μου κλεσει τον δρομο Τα χερια του βρισκονταν στους καρπους μου και με εσφηγκε ελαφρα.. μολις με αγκηξε νομιζα πως θα ληποθημισω..
Και οταν με κοιταξε σταματησα να αναπνεω!! Γιατι εχω τοσο μεγαλη δυσκολια στο να τον κοιταξω!?
Γιατι εχει τοσο μεγαλη επειροη πανω μου??!! Ημουν τοσο θημωμενη μαζι του πριν.. μα τωρα δεν ξερω καν τι να του πω... πως γιναμε ετσι....

Α- Πεσμου τι εκανα που να σου φανηκε λαθος..?.......

Μιλουσε πολυ σιγα.. και η φωνη εσπασε... σχεδον σαν να ζητουσε σηγνωμη...
Τωρα ηταν σε αποσταση αναπνοης απο το πρωσοπο μου. Κοιτουσα στο κγριζογαλανο των ματιων του...
Η καρδια μου χτηπουσε τοσο δηνατα που φοβομουν μηπως την ακουσει!
Ηξερα πως περιμενε μια απαντηση μα δεν ηξερα τι να πω...
Απλως καθομουν εκει και κοιτουσα τα πανεμορφα ματια του...... αυτα ειναι υπευθηνα για οτι μου σημβαινει....
Επρεπε να ξυπνησω! να του πω κατι !
Να του φωναξω ! Αλλα η φωνη μου δεν εβγαινε.......
Θα ορκιζομουν οτι κοιταζομασταν πολλυ ωρα!!!!
Αλλα εκεινος δεν εκανε την παραμικρη κινηση να αφησει.

Τι να σκευτεται.....

Επρεπε να φυγω απο εκει δεν μπορουσα να ελενξω τις σκεψεις μου οταν βρισκομουν τοσο κοντα του...
Τραβηξα τα χερια και το βλεμμα μου απο πανω του γυρισα την πλατη μου και μονο τοτε μιλησα με βραχνη φωνη και αρκετα σιγανα...

Σ- τιποτα απο αυτα που κανεις δεν ειναι φισιολογικο......

Και εφυγα.. περπατουσα αργα επιδη ημουν καπως ζαλισμενη απο το αρωμα του......Το γεγονος οτι τα ματια του ηταν ακομα καρφωμενα πανω μου καθως πρωχορουσα ,δεν βοηθουσε την κατασταση!!...

[●Αντωνης●]

Την εβλεπα να φευγει εκνευρισμενη....
Την ειχα θημωσει πολλυ.....
Δεν ηταν αυτος ο στοχος μου αληθεια...
Αλλα πρεπει να καταλαβει πως αυτος ο ηλιθιος θα την πληγωσει!
Η Σαν ειχαι εξαφανιστει απο το οπτικο μου πεδειο...
Αλλα ηξερα ποιο δρομο πηρε αρχησα να προχορω για να παω να της μιλησω....