Bölüm 4.

32 5 10
                                    

Merhaba her bir okuruma.Lafım hayalet okurlarıma.Okuma zahmetine girip okuyorsanız,vote koymayıda unutmayın lütfen.En azından emeğe sayqı olarakdan.İy okumalar.

Bazen olur ya,işler yolunda gitmez.Hep bir prüz çıkar.İşte o zaman insan bıkar.Bir sorunu hall etdim derken yeni birisinin çıkması.Umutsuzluğa doğru iter insanı .Artık ne yaparsan yap ,hep kötü bir şey olucak hissine kapılırsın.Böylelikle insan hayatla savaşmakdan vaz geçer.Güzel arkadaşlarım ama siz savaşın hep.Böyle şeylerin karşısında dimdik durun,yılmayın.Kendinizi bu hayata teslim etmeyin.Onun yapdıklarına karşı direnin.Hiç bir şey yapmadan durarsanız,hemen ezer geçer sizi bu hayat.

.....
 
   Dün gecenin şokun hala üstünden atamamışdı.Atamazdı da zaten .Tüm olanlar onun hayatıydı.Gerçekleriydi.Kolaymı hayatının gerçeklerini  unutmak.Terk etmek.Ha bu arada terk edenlerde var.

   Oşo'nun bir lafı vardır: İlk özür dileyenler en cesur,ilk bağışlayanlar en güçlü,ilk unutanlar en mutludur.
   Bir şey daha var. Peki ya unutulanlar ,terk edinlenler ne olur.

   Aklıma takıldıda acaba Özgürün anne,babasıda mutlumudur şimdi.

  
  Daha yeni işbaşı yapmışdı.Kapıcı dışarda birinin onu beklediyini söyledi.Önlüyünü çıkarıp hemen dışarı çıkdı.Kapıda bekleyen komşuları Fatma teyzeydi.Özgür ters giden bir şeylerin olduğunu anladı.Zaten hep böyle olmazmı.Geldimi her şey üst-üste gelir.Kırar-döker her şeyi.Fatma teyze ağlayarak Özgüre sarıldı.

  -Noldu?

  - Konuş lütfen.Fatma teyze!.İkizleremi bir şey oldu.

  -Şey,bakanlıkdan geldiklerini söylediler.Sonrada  çocukları alıp götürdüler.Engel olamadım.

  -Sen neler söylüyorsun ,Fatma teyze .Ne gerekçeyle.Ya yalan söyledilerse.Aman allahım.
 
-Yok ,belge felan gösterdiler.
Her iki evebeyinleri olmayan çocukları himaye ediyorlarmış.
Babaannen öldüyü için artık devlet bakacakmış çocuklara.
Senin yaşın küçükmüş.Bakamazmışsın.Buna yetkin yokmuş.
  
   Sinirden bedeninin bütün eklemleri titriyordu.Toparlanmaya çalışsada ,eli-kolu bir yerde durmuyordu.Ne yapacağını şaşırmışdı.Artık gücü kalmamışdı.Direnecek.Ayakta durucak.Her şeyin üst-üste gelmesi ve mektub olayından sonra uyuyamaması bünyesini hayli zayıf düşürmüşdü.Bir anda kendini kaldırımlarda bayqın halde buldu.Duyduğu tek şey etrafdakı insanların kesik-kesik sesleriydi.Ve birde Fatma teyzenin çığlıkları.   

Neden diye isyan etdi!!!.

    ......

Neden ?
     Neden?
       Neden?

-Ne için hayat tüm acımasız yüzlerini bana saklamış.Sanki bu dünyaya mutsuz olmak için gelmişim.Benim mutlu olmam günah.Hayatın benle bir alıp-veremediği var sanki.
   -EYYY HAYAT !!! ,alıp -veremediğin ne?
Söyle.Alda! bitsin bu işkençe .
  -Annemi,babamı aldın yetmedimi !... Amma ben yine şükür etdim.Ne içinmi :\ ?
  -Babaannemin ,kardeşlerimin varlığı için.
-Amma sen ne yaptın... Ben şükür etdikçe,direndikçe,yapdıklarına susdukça dahada üstüme geldin.Daha da,yıldırmaya çalışdın beni .Sonda yine yapacağını yapdın.
  -Babaannemi aldın benden.Onu almakla beni yalnız ondan değil.Annemden,babamdan ,teyzemden ayırdın.Çünki o , benim her şeyimdi.O,beni terk etmeyen tek kişiydi .Terk edilmiş hayatımın tek sahibiydi .Gitmemişdi , kendi ailemin terk etdiyi hayatımda yalnız bırakmamışdı beni. Üstüne birde kendi hayatını,kimliyini koymuşdu ,terk edilmiş hayatımın yerine .Evet arkadaşlar ,işte onu özel yapan şeyler bunlardı.İtiraf etmem lazım .Gidenlerin içinde en çok koyan ninemin gitmesi oldu be hayat.Onun ölümüne kadar olanlara göğüs gelmek kolaydı.Çünki o vardı.Ondan güç,kuvvet alıyordum.Ama şimdi kimsecikler yok.Neyse boş ver sen beni anlamazsın .Zaten sen beni hiç bir zaman anlamadınki.Zaten her şeyi boş veriyorsun .Bir tek beni boş veremiyorsun.Hep uğraşıyorsun benimle.

Amma sen dururmusun.ASLA .

-Elimde,hayatımda kalan tek yakınlarımı,
kardeşlerimide almaya çalışıyorsun benden.
  -SÖYLE !!! ,ne yapayım şimdi. Bir tek canım var ,onuda al bitsin bu işkence.
     -EVET ,EVET al !!!.
Hem bu defa isyanda etmem.Kızmamda.Çünki bu benden alacağın son şey olucak.Aslında aklıma daha iyi bir fikir geldi.İstersen ben kendimi senden alayım.Hep sen benden bir şeyler alacaksın diye bir kaide yok ya.Terk edilecek hep ben olmak zorunda diyilimki.Bu defada ben bir babacanlık yapayım.Terk edeyim seni.Terk edilmek nasıl bir hiss sende tat.

   -NASILMI!!! .???

Bunu en iyi sen bilirsin.Mesela ölerek ve ya giderek .

   EVET !.EVET !.

  -En iyisi intihar edeyim ben.

-Güzel fikir aslında.Şöyle herkesden uzakda.Kimsesiz. Yalnız başıma öleyim.Merak etme yalnız ölmek koymaz bana,üzülmem yani.Hep yalnızdım zaten.Korkmamki,ben.Sağolasın her türlü duruma alışdırdın şu dünyada beni.Artık her şeye,olucaklara hazırmışım gibi hiss ediyorum.

En son hatırladığı şey hastahane koridorunda sedyede gittiyiydi.

Terk Edilmiş HayatlarWhere stories live. Discover now