Isa
Dalawa
Tatlo
Sa tatlong taong pakikibaka sa kolehiyo
Madami na akong pinagdaanan
Bumagsak
Nangopya
Nag cutting class
Nag puyat
Nagka eye bugs
Except sa pagkakaroon ng boyfriend
Sa lahat ng pinagdaanan kong 'to
Isa sa pinaka masasayang parte ang hindi ko makakalimutan ditto
Mga panahong tawanan lang ang lahat
Na kahit may exam
O quiz man, di alintana sapagkat
Dama ng isa't isa ang presensya
Kay sarap pala ng gantong parte ng pagiging isang estudyante
Yung alam mong maraming problema sa bahay
Ngunit pagdating dito'y walang bakas ng lukot ang makikita sa mukha mo
Kundi ang isang napakalapad na sugat ng iyong mga ngiti
Ngiting nagkukubli hindi lang
Isa
Dalawa
O tatlo
Kundi napakaraming emosyong kung aalamin mo'y
Mapapatanong ka na lamang nang "kaibigan ko ba talaga ang masayahing ito?"
Mga larawan ng kahapong nakapinta sa puso
Mga sakit
Hinagpis
Poot
Lahat nag ipon, na pilit ikinukubli ng saying nararamdaman ngayon
Sa mga kaibigang ngiti ay hatid
May lugar pa ba ang mga pighati?
Siguro sa iila'y masyadong mais pakinggan
Ngunit san nga ba ako nagkulang?
Sa pagmamahal sa magulang?
Kaklase?
Mga kaibigan?
Mga guro?
O baka kinulang ako ssa aking sarili?
Mas masakit isiping mas pinapahalagan mo pa ang ibang tao kesa sa iyo mismo
Dahil isa na sa naging prinsipyo ko
"walang sinuman ang nabubuhay para sa sarili lamang"
Masyadong nasobrahan yata ang inyong lelang
Ngunit, datapwat
Ang lahat ng nararamdaman ay pawang lilipas lamang
Ngunit ang mga alaala'y mananatiling nakaimprinta
sa utak
puso
at
sa kaluluwa
maaaring magdala ulit ito ng sakit
poot
galit
at
di masukat na saya
basta ang alam ko sa susunod
ay wag ng sosobra
baka makalimutan ko sa sarili kong
kailangan ko ding umiyak pagkatapos tumawa
magmukmok kapag natapos ang saya
at maging matatag kapag iniwan ka nan g mga taong
akala mo'y masasandalan ngunit, sila pang unang sumira
sumira ng pagkakaibigang akala mo'y panghabang buhay na
