korte Horror verhalen

het muzieklokaal

een jong meisje genaamd Sita liep door de straat het was al laat en het begon donker te worden. het meisje was op weg naar haar favoriete plek het muziek lokaal in een oude, verlaten school. Ze zat hier vaak want ze vond het een fijne plek want ze kon er ongestoord gitaar spelen. ook vond ze het leuk om rond te kijken want alle instrumenten lagen er nog de violen, gitaren, piano's, drumstel en blokfluiten brachten haar in een soort van trans, die ze thuis nooit zou kunnen bereiken door al het geschreeuw thuis. Sita had 2 broers en 3 zussen en was de jongste thuis. haar familie was ook erg arm en de broers en zussen waren ook erg onaardig tegen haar. omdat ze veel gepest werd thuis vond ze het fijn om rustig gitaar te spelen dit gaf haar rust. Maar ze had ook het idee dat er iemand, niet dat ze iemand zag of hoorde maar ze voelde de aanwezigheid van iemand die al heel lang daar opgesloten zat. 

Na een tijdje gelopen te hebben kwam ze eindelijk bij het gebouw. ze klom over het hek en deed de deur open. Ze liep door de oude aula en zag iets dat niet klopte ze zag een oud dagboek liggen op een  van de tafels. Ze liep er naar toe en pakte het boek op en begon te kijken of ze ergens een naam zag staan. toen ze die niet vond begon ze te lezen: "Vandaag was Robert mij weer aan het pesten, hij pakte mijn boeken af en gooide ze uit het raam. ik begon het echt zat te worden. morgen, ja morgen, morgen neem ik een mes mee en steek ik hem neer dacht ik. Ik begon weer te denken aan hoe ik mijn klas zou kunnen vermoorden en hoe ik eindelijk wraak kon nemen op al die mensen die mij het leven zuur hebben gemaakt. de volgende morgen stopte ik mijn mes in mijn zak en ging naar school . toen ik aankwam op het schoolplein begon Robert mij direct weer te slaan. hij zei dat dit kwam omdat ik dom liet lijken omdat ik weer een hoger punt had dan hem voor scheikunde." 

Sita keek om ze dacht dat ze een geluidje hoorde, maar na een paar seconde goed gekeken te hebben las ze verder: "na school volgde ik hem toen hij naar huis ging, ik pakte mijn mes toen hij in een verlaten steegje stapte. Ik hoorde stemmen in mijn hoofd die zeiden: vermoord hem hij heeft je leven zuur gemaakt pak hem steek het mes in zijn nek. Ik sloop op hem af en besprong hem, ik stak mijn mes in zijn nek en begon op hem in te steken. ik denk dat ik wel 100 keer gestoken heb toen ik eindelijk klaar was. hij lag daar roerloos dood. ik liep weer terug naar huis en maakte het mes schoon." 

Sita vond het maar een raar verhaal en dacht: "dit kan toch niet waar zijn." na een paar minuten nagedacht te hebben bedacht ze dat haar broers dit hier neer gelegd moesten hebben om haar te laten schrikken, maar hoe wisten ze van die plek af hij heeft er nooit iets over verteld. ze liep naar het muziek lokaal toe toen ze weer iets hoorde, een knal alsof iets zwaars omviel, en daarna een schreeuw. De schreeuw klonk niet levend, maar ook niet dood. ze liep dood denkend dat ze het allemaal gewoon verbeeld had. toen ze het lokaal binnen liep begon ze te spelen. maar na een kwartiertje begon het haar te vervelen ze vond het veel interessanter hoe het dagboek verder ging. in het dagboek stonden nog eens tientallen moorden beschreven. uiteindelijk kwam ze redelijk aan het einde van het boek en las ze: "Ik zit in de problemen de politie en de school heeft me door. gister kwamen ze langs en toen ik mijn mes pakte schoten ze me neer." Sita schrok toen ze het lokaal op slot hoorde springen. 

uit de kast stapte een meisje, ze had een oud schooluniform aan en zag eruit alsof ze niet meer tot het land van de levende behoorde maar niet kon ontsnappen naar het land van de doden. Sita schrok en rende naar de deur, maar die was op slot. het meisje pakte een mes en schreeuwde:"waarom, waarom heb je mijn dagboek gelezen. Het was privé." het meisje kwam langzaam dichterbij, en sprak verder: "Je bent vast een van de mensen die mij altijd pestte, een van de mensen die mijn leven zuur hebben gemaakt, en de school, de school deed niks." Sita zag dat ze  begon te huilen ze kwam nu zo dichtbij dat ze zag dat ze doorzichtig was, een soort van rook. maar te laat rende ze weg. het meisje haalde uit met haar mes en stak haar vol in de rug. 

een paar maanden later vond de politie haar lichaam, het was half weg gerot alle organen waren opgegeten door de muizen en haar gezicht straalde doods angst uit. in het dagboek was de volgende tekst toegevoegd: "Ik vond het altijd fijn hoe ze gitaar speelde, maar ze vond mijn dagboek het enige wat nog niet geschonden was. ze moest dood."