Aliana
Napabitaw na ako sa yakap ko kay brandon nang mahimasmasan na ko.
"Uh, brandon . Salamat nga pala kanina ah niligtas mo ko sa kahihiyan" nakangiti na sabi ko sa kanya pero parang ang lalim ng isip ni brandon dahik nakatitig lang ito sa akin .
"It's him , right?" Napakunot ang noo ko sa tanong n'ya nung una pero ng matumbok ko ang ibigsabihin niga ay napapikit nalang ako.
Sasabihin ko ba ? Baka naman ipagsabi n'ya, besides nasabi ko sa kanya na ikakasal na kami, soon.
"Ah! Hindi ! Kakilala ko talaga yun , ano ka ba " kunwari'y natatawa ako pinalo palo ko pa siya para lalo syang maniwala .
"You can't fool me , nakita ko ang lahat ng hinanakit mo nung nakita mo siya " diretso nitong sabi.
Walanghiya , ganoon ba ako ka-obvious pagdating sa pagsisinungaling ?
Nawala ang ngiti ko at napalitan nanaman ng lungkot .
"Oo na , siya nga iyon . Alam mo naman pala nagtanong ka pa" mapait kong sambit.
"Siya nga yung taong mahal ko na hindi man lang ang makita bilang fianće niya , yung humahanap pa ng iba " nanggigilid nanaman ang aking luha . Ano ba to? Puro iyak nalang ba ako ngayon? Lagi nalang ba akong naiiyak ?
"It's okay. Don't worry kakampi mo ko tsk, Gago naman ng mahal mo " napahagikgik ako sa huli nyang sinabi.
"Oo, gago talaga pero mahal ko eh" hindi na muna ako iiyak ngayon baka mamaga nanaman ang mata ko at mapansin pa ng kaibigan kong baliw bukas .
Nanatili kaming tahimik ng ilang minuto sa sasakyan hanggang magsalita siya .
"Can i drive you to your house? Baka di mo kayanin mag-isa " nakatingin lang siya sa harapan pero halata sa kanya ang pagiging seryoso
Tumango nalang ako bilang tugon sa kanya .
Habang nagmamaneho siya papunta sa bahay namin ay tahimik lang . Tanging ang tugtog lang sa sasakyan ang maririnig
We were both young when i first saw you 🎵🎶.
I close my eyes and flashback starts , standing there🎵🎶
Pinikit ko ang mga mata at inalala ang nakaraan . Yung panahong mabait s'ya sa akin. Yung hindi nya ako sinisigawan , yung panahong bestfriend pa ang turing n'ya sa akin.
Coz you were romeo , you were throwing pebbles ,
and my daddy said , stay away from Juliet
Siguro nga ikaw si romeo, pero hindi naman ako ang juliet mo .
Ang tadhana na ang gumagawa ng paraan para sa atin pero hindi mo ko kayang ipaglaban tulad ni romeo para kay juliet.
Ang sakit, ang sakit sakit ng mga nararanasan ko sa iyo .
Pero hindi ibigsabihin no'n na bibitawan na kita , ako ang magiging romeo mo , ipaglalaban kita , lander.
Kahit na tulad ka ng tatay ni juliet na itinataboy ako , wala akong pake . Dahil mahal kita .
He knelts to the ground and bold out the ring and said
Marry me juliet you never have to be alone
Sana may happy ending din tayo noh? Kahit ako pa ang mag propose sayo, gagawin ko
Pero engage na nga pala tayo , ano ?pero sapilitan ang nangyari eh. Gusto ko yung mahal mo na rin ako kaya papakasalan mo ako.
Pero sa kanta lang nayan may happy ending kasi tragic naman talaga ang istorya ni Romeo at Juliet diba?
Kaya ayaw ko rin na matulad tayo sa kanila .
Natigil ang pag-iisip ko nang nagsalita si Brandon .
"Were here, are you okay ? " napatingin ako sa bintana at naririto na nga kami sa aking tahanan
"Yep, salamat , brandon . You're so nice anyway if you like to go somewhere when you need a friend , you can call me " nginitian ko siya . Para naman pampalubag loob nya sa kabutihan nya sa akin.
Nakalabas.na ang ng kotse nya pero bago pa niya buhayin ang makina ang binuksan nya ang bintana sa side ko .
"Well, i guess we'll see each other often . Anyway your name? "
Nagulat ako kase di nya pa pala alam ang name ko tapos nagpahatid pa ko .
"Oh, my bad di ko pala nasabi kanina"nahihiya kong sambit na nagpangiti naman sa kanya
"Cute" hindi ko masyadong narinig ang sinabi nya dahil may dumaang motor sa daanan .
"What?" Taning kong muli.
"Nah, i said your name , can you give me that ?"
"Ah, I-im Aliana . Aliana Aiko nice meeting you brandon , thank you for driving me " patakbo na ako sa bahay namin dahil nahihiya ata ako parang bigla akong na conscious sa itsura ko.
"wait!" Napatigil ako at tumingin muli sa gawi nya.
"Why?" Namumula ako , i think .
"How am i supposed to call you when i dont even know your number , huh?" Cool na sabi nito .
Jusq lord , sobrang sabaw ko ata ngayon at ang dami kong nalilimutan
Tumakbo ako pabalik sa kanya at kinuha ang isa sa calling card ko sa bag .
"Here , im so sorry . I think naaapektuhan na ko ng alcohol " pagsisinungaling ko.
Kahit juice lang ang ininom ko kanina sa bar at malakas ang tolerance ko sa alak.
Inabot ko ang calling card pero hindi iyon ang hinawakan nya kundi ang mga kamay ko .
Tug.dug.tug.dug.tug.dug
"Thank you for making my night , so good , Aliana" kumabog ang dibdib ko .
Then he grab my calling card and drove his car furiously.
"What just happened?" Bulong ko sa sarili at kinapa ang dibdib ko . Its beating so fast .
Am I ...attracted to him?
No.
No
It can't be .
I only love Lander , he's my fiance and hes gonna be my husband soon .
Maybe im just infatuated to his looks . Gwapo naman talaga siya .
Nagtungo ako sa pintuan ng bahay habang kinukumbinsi ang sarili.
Pagbukas ko ng pinto ay bumungad sakin ang mahal ko ...
Isa lang ang gusto ko , at si lander iyon.
"Who is that guy?!" Bulyaw na nagpapantig sa aking tainga.
_________________________
A/N :
Hello! Want to hear your suggestions , comment your reaction to this chapter. Thankie!
Lovelots.
Next chapter will be on saturday or maybe sunday .
