'Mijn leven is grauw. Mijn leven is pijnlijk. Mijn leven is verschrikkelijk. Ik zit in een plastic kooi, al heel mijn leven lang. Ik zal er mijn hele leven in blijven zitten. Nooit zal ik buitenlicht kunnen ruiken. Nooit zal ik kunnen genieten van de zon. Niemand zal zich ooit in mij kunnen verplaatsen. Een depressieve rat, ja zo zou je mij kunnen beschrijven. Zo beschrijf ik mijzelf ook.
Misschien vraagt u zich af; wat is er zo verschrikkelijk aan het leven van een rat? Dat ik in een kooi zit is misschien niet ideaal, maar waarom is het leven dan pijnlijk? Misschien begrijpt u het als ik zeg dat ik besta voor uw shampoo. De shampoo die u elke dag gebruikt onder de douche. En dat is niet het enige. Ik word gebruikt voor uw dagcrème, uw lipgloss, uw parfum, uw deodorant, uw medicijnen, uw lenzenvloeistof. Allemaal voor u. Ik ben een proefdier, en mijn leven is niet fijn.
Gisteren was weer een gruwelijke dagen van mijn leven, zoals elke dag. Een man pakte zonder enig medeleven mij bij mijn nekvel, en trok hardhandig mijn snorharen eruit. Daarna pakte hij een spray en spoot het in mijn ogen, terwijl mijn oogleden met een tang werden vastgehouden. De spray beet in mijn ogen, en langzaam werd het zwart. Ik raakte in paniek, en de man stopte mij in een bak met water. Ik werd een ruime minuut met mijn gezicht onder water gehouden, terwijl mijn oogleden nogsteeds vast werden gehouden. Langzaam kwam mijn zicht terug.
Dit is maar een van de afschuwelijke dagelijkse handelingen die ik moet trotseren. En onthoud; dat is allemaal voor u.
