From nerd to popular •Dutch• {voltooid} (herschreven)

Hoofdstuk 10

P.O.V Emelie
De volgende dag word ik weer gezellig wakker door mijn wekker. Ik stap langzaam uit bed om niet om te vallen. Ik loop naar de badkamer waar ik een lekkere warme douche neem om wakker te worden. Na het douchen loop ik in mijn badjas naar beneden om te ontbijten. Als ik beneden kom zit Scott al aan de tafel. "Goeiemorgen." "Hey zussie. Lekker geslapen?" Vraagt hij lief. "Gelukkig wel" zeg ik opgelucht. "Mooi zo" Ik ga tegenover hem zitten en eet mijn ontbijt op.

Ik pak mijn telefoon en besluit om Thomas te appen.

Thomas
Ik: Hey
Ik: Ik zag gisteren heel veel pijn in je ogen... Als je een keer wilt praten, kan ik je een luisterend oor bieden.

Ik leg mijn telefoon weer weg. "Ik ga vanmiddag trouwens met papa naar Liam" zeg ik glimlachend. "Ben je zenuwachtig? Omdat je dan je biologische moeder gaat zien?" Vraagt hij. "Een beetje. Ze wil haar verhaal vertellen" Scott knikt begrijpend.

Na het ontbijten loop ik weer naar boven om me aan te kleden. Als ik me heb aangekleed loop ik naar de badkamer om mijn haar te doen. Ik laat mijn haar los over mijn schouders vallen. Als laatste poets ik nog mijn tanden.

Ik kijk naar mijn kaak en en kom tot de conclusie dat het nog lang gaat duren voordat hij weer de normale grote is. Gisteren heb ik met Pim rustige oefeningen gedaan, zodat ik er niet teveel druk op zette.

————

Op school aangekomen zie ik Jacob al bij de fietsenstalling staan waar we hadden afgesproken. "Hey!" Zeg ik blij. "Hey" zegt hij terug. "Zullen we naar binnen gaan?" Vraag ik, nadat ik mijn fiets heb weggezet. "Ja is goed" zegt ze terug. We lopen naar mijn kluisje en ik verwissel mijn boeken. "Je kaak wordt er nog steeds niet beter op" zegt Jacob grinnikend. "Nee, ik denk dat het nog wel even gaat duren" zeg ik lachend.

De kinderen die in de gangen staan kijken me met verbaasde blikken of blikken met medelijden aan. Ik probeer het te negeren en loop met Jacob naar het goede lokaal toe.

Als we in het lokaal zitten, komen er verschillende mensen op me af om te vragen wat er is gebeurd. Ik antwoord er met een 'niks' op, omdat ik deze aandacht niet wil. Dat is ook een van de grootste reden waarom ik me als een 'nerd' gedraag. Niet alleen om mijn kickboks carrière te verbergen, maar ook omdat ik erg op mezelf ben.

Na een paar minuten begint eindelijk de les en zucht ik opgelucht. "Ik denk dat je niet snel van deze aandacht af zal zijn" Ik kijk Jacob geïrriteerd aan. "Ik haat deze aandacht" "Ik snap het" zegt hij.

"Kan je vanmiddag iets doen?" Vraagt hij na een tijdje. "Nee sorry, ik moet met mijn vader weg vanmiddag. Ik kan morgen wel" zeg ik. "Dat is ook goed! Gezellig" zegt hij. Ik knik instemmend.

~na school~
Ik zeg Jacob gedag en fiets dan snel naar huis toe. Ik zie mijn vader al helemaal klaar op de bank zitten. "Ik kom er zo aan" "Rustig aan. We hebben nog alle tijd" zegt hij grinnikend. Ik knik en loop naar boven om even iets anders aan te doen. Ik smeer net zoveel foundation op mijn kaak zodat het bijna niet meer te zien is. Ik zet mijn bril af en doe mijn lenzen in en dan loop ik weer naar beneden.

"Ik ben klaar" zeg ik glimlachend tegen mijn vader. "Dan gaan we" We lopen samen naar zijn auto en als ze zitten, vraagt hij naar het adres. Ik zoek het op in de app met Liam en vertel het aan hem, zodat hij het in zijn navigatie kan zetten.

Na een half uurtje komen we aan bij een klein rijtjeshuis. "Bedankt pap, voor het brengen" "Geen dank schat. Bel je me als ik je op kan halen? Dan ga ik even wat drinken in een cafétje" "Doe ik" Ik geef hem nog een kus op zijn wang en stap dan uit. Ik zwaai nog even naar hem en draai me dan om naar het huis. Ik zucht even diep in en uit en loop dan naar de voordeur toe.

Ik bel aan en al snel wordt er open gedaan door Liam. Ik glimlach naar hem en geef hem een knuffel. "Hey zusje" zegt hij grijnzend. "Hey" Ik loop zenuwachtig achter hem aan. "Ze zit in de woonkamer. Ik ga naar boven zodat jullie rustig kunnen praten" legt Liam uit. "Is goed." "Ik zie je zo nog wel" Ik knik en loop dan naar de woonkamer. Als de onbekende vrouw op de bank mij opmerkt, krijgt ze tranen in haar ogen. Ze staat op en loopt naar mij toe. "Ik ben Susan" zegt ze, terwijl ze haar hand uitsteekt. "Emelie" "Mag ik je een knuffel geven?" Vraagt ze onzeker. Ik knik glimlachend en sla mijn armen om haar heen. Ze doet hetzelfde bij mij.

Ze trekt zich snel weer terug en bekijkt mij goed. "Wil je iets drinken?" Vraagt ze met een zwakke glimlach. "Thee is goed" zeg ik. "Ga maar lekker zitten, dan ga ik het pakken" Ik knik en ga op de bank zitten, nadat ze naar de keuken is gelopen.

Ik kijk om me heen. Het ziet er heel gezellig uit, maar je ziet wel dat ze niet zoveel te besteden hebben. Al snel komt Susan terug met twee kopjes thee. "Dankjewel" zeg ik glimlachend. Ze gaat naast me zitten en kijkt me weer lang aan, wat mij een beetje ongemakkelijk maakt. "Sorry hoor. Ik ben gewoon zo blij dat ik je zie" zegt ze met een kleine glimlach. "Het is goed"

"Hebben je ouders het al verteld?" Vraagt ze. Ik schud mijn hoofd. "Ik weet alleen hun kant van het verhaal. Liam vertelde me al dat je het me zelf wilde vertellen" zeg ik. Ze knikt met haar hoofd. "Ik was zestien en werd door mijn vriendje dronken gevoerd op een feestje." Begint ze. "Ik wilde nog niet verder dan zoenen, maar hij wel, dus hij heeft me op die avond bij hem thuis verkracht en nadat ik het uit had gemaakt, kwam ik erachter dat ik zwanger was. We hadden het thuis al niet breed en toen ik erachter kwam dat ik een tweeling zou krijgen, wist ik al dat ik dat financieel niet zou redden" zegt ze met tranen in haar ogen. "Het was nooit mijn bedoeling om een van jullie te laten adopteren, maar het kon niet anders." zegt ze met spijt in haar ogen. "Ik begrijp het. Ik zou hetzelfde hebben gedaan in die situatie" zeg ik. Ze slaat haar armen weer om mij heen.