FIRATIN GELİNİ (TAMAMLANDI)

44. Bölüm Kardeşiz

Aradan bir hafta geçmiş ve Sibel kendisi ile konuşmayan annesi ve babasıyla barışmıştı.

Hep bir yanı hüzünlü olan Sibel son bir hafta içinde oldukça yorgun bitkin hissediyordu kendisini.

Fırat hep yanındaydı en büyük şansı kesinlikle kendisini bu kadar çok seven bir eşe sahip olmaktı.

Katladığı kıyafetlerini dolaba güzelce yerleştiren Sibel açılan odanın kapısı ile başını içeri girene çevirmişti.

Fırat elinde ki poşet ile kendisine bakarken Sibelde gülümseyip kocasına doğru yürümüştü.

Beline dolanan bir çift kol bedenini Fırat ile daha da yakın olmasını sağlarken dudaklarına bırakılan ufak öpücüğün ardından adamın dudakları bu kez saçlarında olmuştu.

"Fırat"

İçinde ki kocaman mutluluk ile konuşan Sibel Fıratın gözlerine bakmıştı.

"Sana en sevdiğin kurabiyelerden aldım"

"Yemin et"

Dudaklarını açlıkla ısıran Sibel hemen Fıratın elinden poşeti alıp kurabiye kutusunu açmıştı.

Koltuğa geçip kurabilere gömülen Sibel çoktan Fıratı unutmuşcasına kurabiyleri yemekle meşgul olmuştu...

"Çok güzeldi kurabiyeler"

Kutuda kalan iki kurabiyeyide yemek isteyen Sibel artık yiyecek yeri kalmadığı için kutuyu yan tarafa bırakmıştı.

"Afiyet olsun benim güzel karıma"

Fıratın söyledikleri ile gözlerini kocasının aşık olduğu gözlerine bakarken kollarını adamın beline dolamıştı.

İkiside konuşmadan öylece birbirlerine sarılmışlardı...

Son zamanlarda olduğu gibi karısı yine kolları arasında uyuya kalmıştı. Fırat karısını kucağına alıp yataklarına yavaşça yatırmıştı.

Karısının saçlarını usulca okşarken o da farkındaydı karısının durgunluğunun. Kendi içinde savaşıyordu ve bunu söylemiyordu.

Ne kadar konuşmuş olsalarda karısı yine kendi içine kapanıp gidiyordu. Eskisi gibi neşeli değildi. Sesinde ki mutluluk bir hafta önce yok olup gitmişti. Fırat ne yaparsa yapsın karısına yardım edemediğinin farkındaydı. Eli kolu bağlı bekliyordu.

Sibelin sesini duyması ile kaşlarını çatan Fırat uyandırmak için harekete geçecek iken duydukları ile durmak zorunda kalmıştı.

"Anne gel..."

Demiş ve sonra sayıklamayı keserken Fırat ne yapacağını bilememişti.

Karısı acı çekerken elinden hiçbir şey gelmiyordu...