Bölüm 8

426 37 22
                                    

Yazardan

Böylece Boran son bir kez kaşığı tutmayı denedi ve sonunda başardı. Kaşığı tutabildi. Bunu gören Miray ise öyle çok sevindi ki sevinçten Boran'a sarıldı.

"Aferin Boran. Bak isteyince oluyormuş demek ki. Hem ben yapabileceğine emindim zaten."

"Peki bu yaptığım çok büyük bir şey mi yani çok büyük ama çok büyük."

"Evet."

"Ödül yok mu?"

"Ne istersin?"

"Öpücük."

"Ne!"

"Annem ben çok iyi bir şey yapınca beni hep yanağımdan öper de"

"Peki ama bu ilk ve son tamam mı? Çünkü ben seni daha çok sevdiğin bir şeyle ödüllendireceğim."

"O nedir?"

"Çikolata."

"Oley! Hadi şimdi öpücük nerede"

"İyi tamam."

Böylece Miray Boran'ı yanağından öptü ama tam o anda bir ses duydu.

"Miray!"

"M-Mehmet senin bırada ne işin var."

" Ben Azize teyzelerle birlikte seni ziyarete gelmiştim yani sana sürpriz yapalım dedik asıl burada ne oluyor."

"Boran bugün ilk kez kaşık tutabildi de ben de onu tebrik ettim."

"Bence onu başka şekillerde de tebrik edebilirsin . Bu kadar yakınlık bir hoca ve öğretmen için fazla!"

"Arkadaşıma bağırma sakallı! Hem Miray ben korkmayayım diye otelde benimle uyudu! Çatla da patla! Çatla da patla! Çatla! Pis sakallı!"

"Miray... Ne diyor bu?"

"Benim adım Boran!"

"Bak şimdi Mehmet, gezmeye gittiğimiz gün sen geri dönmüştün ya."

"Eee..."

"Daha sonra biz geri dönerken yağmurdan yolda kalıp Senan Hanımlar'ın otelinde konakladık ve Boran gök gürültüsü ile şimşekten korkunca da onu sakinleştirmek için birlikte uyudum."

"Tamam tamam anladım. Ancak bir daha böyle bir şeyin olmasını istemiyorum. Sen onun öğretmenisin, dadası değilsin!"

"Hayır o benim arkadaşım! Git buradan! Seni odamda istemiyorum!"

"Hey Allah'ım! Boran seni bana parayla mı verdiler!"

"Anlamadım!"

"Boş ver anlayamazsın zaten."

"Git buradan! Hem ben aptal değilim! Anlatsaydın anlardım!"

"Tamam. Yeter artık. Hadi lütfen. İçeri gidelim."

"Azize teyze kim Miray?"

"Annem."

Boran çarpıkça gülümsedi.

"Ya."

Böylece salona geçtiler.

"Hoş geldiniz."

Azize ve Cevdet :"Hoş bulduk evladım"

"Annecim, babacım hoş geldiniz, nasılsınız?"

Azize ve Cevdet "İyiyiz."

"E kızım neler yapıyorsun burada, nasılsın?"

"İyiyim baba, Boran ile çok iyi dost olduk. "

İmkansız Aşkın MümkünüTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang