5

2.1K 118 4
                                    

(Wajoow cliffhanger)

Ja is die gene die ene persoon in me leven die alles heeft veranderd.
Waarom mij en niet iemand anders want ja ik ben altijd prooi.

(Flashback)

Toen ik 13 was.

Ik rende snel mogelijk weg .
Ik zag een steegje en ging daar naar toe rennen ik zag de drempel niet en viel hajeckk hard op mijn gezicht ik had een pijn die ik nog nooit in me leven gehad ik probeerde op te staan en snel weg maar tevergeefs hij had me te pakken hij trok me mee in het steegje ik schreeuwde en huilde ik wou me zelf wegtrekken maar hij was te sterk hij keek me doordringend aan.
Hij zei : Je wordt de mijne en dat zweer ik.
Ik zei niks ik was veels te bang om te reageren ik deed me ogen dicht misschien dat het een droom was maar nee hij hield me nog steeds strak vast en zei : Dit is de laatste keer dat ik het duidelijk maak je word de mijne en ookal ga met een ander ik ga je leven bezuren.
Ik zei : Je houdt van me maar mishandelt me.
Hij gaf me een harde klap tegen me gezicht en tufte op me wollah ik snap hem echt niet hij liep weg en raapte al mijn spullen bij elkaar ik rende naar de bibliotheek en smeerde foundation zodat je de hand afdruk zou zien ik was klaar en rende naar huis.
Met tranen in mijn ogen.

(Einde Flashback)

Hij was het.
Mounir.
Hij was degene die zogenaamd van me hield en als hij me zag met een jongen wou hij me vermoorden.
Terug naar de realiteit.
Ik zag hem al van de verte aanlopen.
Hoe dichter bij hij kwam hoe angstiger ik werd ik stond snel op streek me kleren recht .
Nog een paar stappen en hij was er.
Bam hij stond dicht bij me en echt het was veels te dichtbij op en geve moment zei hij : Mis je me ?
Ik was veels te bang om te reageren op zijn vraag ik durfde niet naar hem te kijken hij was letterlijk twee koppen groter dan mij ik wou weglopen maar hij hield me tegen ik zei : (bijna huilend) Waar is Nadira !?
Hij grijnsde en zei: Nou word maar eerst de mijne en dan pas krijg je haar.
Ik schreeuwde: IK NOOIT DE JOUNE WORDEN EN WAT WIL JE VAN ME JE HEB ME LEVEN AL GENOEG VERPEST MOUNIR SAFFI KLAAAAAAR IK BEN HET ZAT!!!!
Hij keek me verbaasd en en liet me los ik was opgelucht maar tich zenuwachtig want kijk hoe hij reageert als ik hem in die tijd zo aansprak zou ik nu dood zijn ik ben best trots op me zelf dat ik het voor me zelf heb opgenomen ik liep weg maar hij volgde me ik draaide me om en kijk hem raar aan en liep weg.
Uuuh hij volgt me nog steeds wahed stalker ik zei : KKR OP MANN!!
Hij deed en wit doekje voor me mond en viel beetje bij beetje weg ik voelde dat werd meegenomen in een busje ik wou op staan maar het werd zwart voor m'n ogen en viel langzamerhand weg.






Droom

Ik liep op een vluchtstrook langs de weg ik liep hele tijd door op een geve moment zag ik bos ik rende daar naartoe ik wou net in het bos lopen totdat ik mijn naam hoorde : Nour Nour.
Ik draaide me om maar dat lukte niet maar wat ik zeker wist het is de stem van Nadira ik probeerde steeds om te draaien maar het lukte niet ik begon te huilen terwijl ik gelach hoor.
Er waren opeens zoveel mensen om me heen die allemaal in het zwart geklede waren ik deed me ogen dicht misschien dat ze zouden verdwijnen maar tevergeefs ik opende me ogen ze zijn er nog steeds ze hebben allemaal wapens bij zich en een bivak op ik wou lopen maar dat lukte niet ik ging op mijn knieën zitten en begon hayeckk hard te huilen ik kneep me ogen hard dicht .
Ik opende me ogen en iedereen was opeens weg ik zag iets in de verte en liep er naar toe.
NEE NEE niet Nadira !!!!!









Ewa mensen  zoals jullie weten is ze ontvoerd door die zebbi en is die droom een teken voor iets dat lees je in volgende deel wollah ik vind ook hayeckk spannend maar is goed zet in reactie of jullie het leuk vinden saffi thala.

Liefs volbloedje ♡

Het Marokkaans Leven Is Niet Altijd Perfect(HERSCHRIJVEND)Where stories live. Discover now