Second Chance

Chapter - 22

Taeyeon တစ္ေယာက္ ကေနတဲ့ Santa Clause ေတြ ဟိုဒီေလွ်ာက္သြားေနတဲ့ လူေတြၾကားထဲကေန ျဖတ္ေျပးေနရင္းနဲ႔ ႏွလံုးခုန္သံ အရမ္းကုိ ျမန္ဆန္ေနတယ္

"Sorry." Taeyeon က သူဝင္တိုက္မိလိုက္တဲ့ ကေလးေလးကို ဆြဲထူေပးရင္း ေတာင္းပန္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲ့ဒီ ကေလးေလးျပဳတ္က်သြားတဲ့ ဗူးကို ေကာက္ေပးၿပီး "Merry Christmas kiddo." လို႔ေျပာၿပီး ဆက္ေျပးထြက္သြားတယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ မိနစ္ ၃၀ ခန္႔က

သူမ်ားေတြက ေျပာၾကတယ္ အခ်စ္ဆိုတာက ခ်ိဳခါးႀကီးတဲ့။ တစ္ခါတစ္ေလက်ရင္ ခ်ိဳၿမိန္လြန္းလို႔ ကမာၻႀကီးေပၚမွာ ကိုယ္နဲ႔ ကိုယ့္ခ်စ္သူနဲ႔ပဲရွိေနတယ္လို႔ ထင္ရတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့လည္း ခါးသက္လြန္းေတာ့ ကိုယ့္ခ်စ္သူနဲ႔ ရွိခဲ့တဲ့ ခ်ိဳၿမိန္တဲ့ အမွတ္တရေတြအကုန္လံုးကို ေမ့ေပ်ာက္ခ်င္မိတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္မိတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့ နာက်င္လြန္းလို႔ အဲ့ဒီ ခံစားခ်က္ေတြအကုန္လံုးကို ေမ့ေပ်ာက္ပစ္ခ်င္မိတယ္။ သူ အခုခံစားေနရတာလည္း အဲ့လိုခံစားခ်က္မ်ိဳးပဲေလ။ အခ်စ္က သူကို အသက္ရွင္ေနထိုင္ရတာကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစမိတယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ အဲ့ဒီအခ်စ္ေၾကာင့္ သူ အရမ္းကို ခံစားေနရတယ္။ သူ အခုလိုခံစားေနရတဲ့အတြက္ အခ်စ္ကို အျပစ္တင္ခ်င္ေနမိတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း အခ်စ္က ဘာအမွားမွမလုပ္ခဲ့ဘူးေလ။ လူေတြကပဲ အမွားေတြလုပ္ၾကတာ။

သူက အမွားလုပ္ခဲ့တယ္ေလ။ သူ႕ဘဝမွာ သူ အခ်စ္ဆံုးသူကုိ ၂ ႀကိမ္ေတာင္ သံသယဝင္ခဲ့တယ္။ သူမ်ားေတြက သူ႕ကို တံုးတယ္ အတယ္ ငေၾကာက္ ဆိုးသြမ္းတဲ့သူလို႔ ေျပာရင္ေတာင္ သူ မျငင္းဆန္လိုဘူး။ သူက အဲ့ဒီလိုလူ ျဖစ္ေနလို႔ပဲေလ။ သူ အရင္တုန္းက ေနာင္တရခဲ့ရတဲ့ အရာက သူ႕ခ်စ္သူရဲ႕ အခ်စ္ကို မယံုၾကည္ခဲ့တာေလ။ အခုလည္း ေနာက္ထပ္ေနာင္တတစ္ခုထပ္ရရျပန္ၿပီ။ သူ ေနာင္တအရဆံုးအရာေပါ့ေလ။ အဲ့ဒါကေတာ့ သူ သူ႕ခ်စ္သူကို ဒုတိယအႀကိမ့္လက္လႊတ္လိုက္တာပဲ။

အခု သူ ဒီမွာ ငိုေနတယ္။ သူ႕ခ်စ္သူအတြက္ ငိုေနတယ္။ သူ သူ႕ရဲ႕ အခြင့္အေရးကို လက္လႊတ္လိုက္ရၿပီေလ။ မ်က္ရည္ေတြကုန္ခမ္းသြားေတာ့မလားလို႔ ထင္ရေအာင္ကို မ်က္ရည္ေတြက ဆက္တိုက္က်ဆင္းေနတယ္။ သူ လက္ထဲက ဆြဲျပားေလးကို ၾကည့္လိုက္တယ္။ ဒါက သူ Jessica ကို ေပးခဲ့တဲ့ လက္ေဆာင္ေလးေလ။ ဒါေပမယ့္လည္း ၾကည့္ရတာ အဲ့ဒီဆြဲျပားကို တကယ္လိုအပ္တဲ့သူက သူကိုယ္တိုင္ျဖစ္ေနတယ္။ သူ မ်က္ရည္ေတြသုတ္လုိက္ၿပီး အသက္ျပင္းျပင္းရွဴလိုက္တယ္။