Boşluk - joshler

A

İki Sene Önce...

Siyahlara bürünmüş olan odamda, o muhteşem ses ile uyandım. "Tyler, işine geç kalacaksın." Gülümseyerek ona cevap verdim. " Kalkıyorum Jenny." Yatağımdan uzaklaşıp lavaboya gittim. Saçlarım darma dağınık, göz ve dudaklarım şiş, yanaklarım hafif pembeydi. Ellerimi ve yüzümü yıkayıp lavabodan çıktım. Mutfaktan muhteşem kokular yayılıyordu. Hızlı adımlarla mutfağa gittim. Sonuçta kurt gibi açtım ve karnımı bir an önce doyurmam gerekiyordu. " Herkese günaydın." Diyerek kapıdan içeri girdim. Kızım beni görünce yüzünde güller açtı. " Sayada dünaydın baba" Minik meleğimin yanağından öpüp sofraya oturdum. Kızım yüzünü buruşturdu. "Baba Yüşündeki kaktüşley batıyoy."
İçeriden bir kahkaha sesi geldi. "Kızayım mı babaya küçük şeker?" Josh gülümseyerek içeri girmişti. Bu sefer erken gelmesine şaşırmış bir şekilde bakarken kızım josh a isyan etti. "Evet Joshie, kıj oya." Kollarını bağlamış, bana dil çıkartıyordu. O sırada Jenna içeri girdi. "Josh, kaç kere diyeceğim kızımı şımartma diye."
Bal peteğim jenna ya sinirli şekilde bakmaya çalıştı. " Anne, joshienin hiç kaktüşü yok. Babamın kaktüşleri çok vay. Ben joshie amcayı daha çok şeviyoyum." Kaşlarımı çattım ve kızıma baktım. " Demek Joshie amcanı benden daha çok seviyorsun. O zaman cezanı çekeceksin küçük hanım." Çatalımı bıraktım be kızımı gıdıklamaya başladım. "Ay babiş-kıkırdar- tamam şeni daha çok şeviyoyum-kıkırdar-" KıZımı gıdıklamayı bıraktım ve sofradan kalktım. " Haydi herkes son lokmalarını yesin çıkıyoruz." Jenna kızımızı kucağına alırken josh çoktan kalkmıştı. Hep beraber rengini kızımın seçtiği -pembe- (Y/N: NPI eheh) arabamıza bindik. Önce kızımı kreşe bırakacak, jennayı çalıştığı kafeye götürecek ve Josh ile fueled by ramen ana binasına gidecektik. Arabayı sürmeye başladım. Kızım ve Eşim arka koltukta oynuyor, Josh ile ben de Yen'i Şarkımız Olan 'Whisperer' hakkında Konuşuyorduk. Birden kızım bağırmaya başladı. " Baba Tıy!" Ve ondan duyduğum son cümlenin bu olduğunu anladım.