Tae ကေတာ့ အခန္းအျပင္က ခံုးတန္းေလးမွာထိုင္ေနရင္း
Seo -unnie ဘယ္လိုလုပ္ အျပင္ေရာက္ေနတာလဲ
Tae -Yulေရာက္ေနတယ္။
Seo -aww😔
Tae -အခုခ်ိန္မွာ ငါ့ထက္ သူ႐ွိေနေပးတာပိုေကာင္းပါလိမ့္မယ္။
Seo -Unnie အခုလို နားလည္ေပးႏိုင္တဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားတာေကာင္းပါတယ္။
Tae -ငါလည္း အစြမ္းကုန္ စိတ္ေလ်ာ့ထားရတာပါ
လာ ျပန္ရေအာင္ ငါလည္းဒီေနရာမွာ ဆက္မေနခ်င္ေတာ့ဘူး
Seo -nae
Taeနဲ႔ Seo အခန္းကိုေက်ာေပးၿပီး လွည့္ထြက္စဥ္
"Taengoo"
Tae - fany 😨
Fany -taengoo
Fany taeကိုေျပးဖက္သည္။
သူ႔လက္က အပ္ေတြကိုအတင္းဆြဲျဖဳတ္ထားပံုရသည္။
Fany's mom -fany သမီးေလး
Fany -မလာနဲ႔ေနာ္ ႐ွင္တိူ႔မလာၾကနဲ
Tae -fany ya ဘာျဖစ္တာလဲ
Yul -fany
Fany -မလာနဲ႔ က်မနာမည္လည္းမေခၚနဲ႔
သူ႔လက္ေလးကို ခါရင္းေျပာလိုက္သည္။
Yul က Taeရင္ခြင္ထဲက Fanyကိူအတင္းဆြဲလိုက္ၿပီး
Yul -fany yulကိုမမွတ္မိဘူးလား
ဒါက fanyမိဘေတြေလ
Fanyက သူ႔ကိုဆြဲထားတဲ့ Yulကို အတင္း႐ုန္းသည္။
Yulကေတာ့ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ကိုင္ထားသည္။
Fany -arnyi မသိဘူး နာတယ္ taengoo
ငါ့ကိူ ကယ္ပါဦး
Tae -yul နင့္လက္ကို အရင္လြတ္ၿပီး သူ႔ကိုအခန္းထဲအရင္ေခၚသြားရေအာင္။
Yulက ေတာ့ မ်က္ရည္အဝိုင္းသားျဖင့္
Fanyလက္ကိုလြတ္ေပးလိုက္သည္။
Taeကေတာ့ fanyကို အခန္းထျဲပန္ေခၚသြားသည္။
Fanyကို ခုတင္ေပၚလွဲခိုင္လိုက္ၿပီး
Fany - taengoo fanyကိုထားမသြားဘူးမွတ္လား ဟုတ္တယ္မွတ္လား။
Tae -ဒါေပါ့ fanyေဘးမွာ အျမဲတမ္း႐ွိေနမွာ ဒါေပမယ့္ အခု ခုနအိပ္လိူက္ေနာ္။
