Şiir Kalbi

Akılsız

Sözün donduğu yerdeyim yar
Ellerim boşluğun avcunda
Sudan mı oluşur damlalar
Boğuluyorum battıkça bu sevdada

Bir meltem beni ha itti ha itecek
Bu kimsesizlikte öldüğümü kimsecikler bilmeyecek
Ellerin kana bulanmadan bu iş bitecek
Yoksa bu karanlık dehliz daha da büyüyecek

Gidenlerin ardından sular geçti
Gidenleri bu sular götürdü
Vakit ilacıymış meğer herşeyin?!!
Demeye fırsat vermeden kalbimde biri büyüdü

Akıllanmıyıcaz bizler
Vakit her getiriş gibi götürecek
Birer birer kayıcak yine elller
Deli gönül sağlık nedir bilmeyecek