PİSKOPAT MAFYA
10.bölüm
Hastaneden çıkalı tam 1 hafta olmuştu. Bu 1 hafta içinde çok birşey olmadı. Sadece Ozan piskopatı beni odaya kilitledi. Yani kapıyı üstüme kilitledi. Yemeğimi bile odada yiğiyordum. Sol elimle yemek zorundaydım, malum sağ kol alçıda. Ozan heralde eve hizmetçi tutmuş, yada önceden vardıda ben bilmiyordum. Kadın yemeği odama getiriyor ve bir kelime etmeden gidiyor ya. Kadın odadan çıkıp kapıyı üstüme kilitledi. Bende yatağa uzanmış bir vaziyette tavana izliyordum. Birden kapı bir açıldıki refleks olarak:
"Ohaa laan" dedim. Yatakta oturur pozisiyonu alıp gelen kişiye baktım. Gelen bizim piskopatı.
"Noldu? Artık beni birakıyorsun demi? Bak ben cezamı çektim. Lütfeeeen" diye yalvarmaya başlamıştım.
Ozan ciddiliğini bozmadan:
"Kes sesini. Yok öyle birşey"
dedi.
Gözlerimi devirip oflamaya başladım.
"Yarın kontrolun var" dedi.
"Oleey" bu habere sevinmiştim, çünkü hastanede olsa dışarı çıkacaktım.
"Neden bukadar seviniyorsun? Doktoru eve çağırdım. Hastaneye gitmemize gerek yok" dedi sırıttarak.
PİSLİK! -.-
Kapıyı kapartıp çıktı odadan.
-OZAN-
Sinemi odaya kilitlemek zorunda kaldım çünkü onun ne yapıcağa belli olmaz.
Merdivenlerden inerken Ümite seslendim.
"Ümit!"
Ümit hemen yanıma gelip:"Efendim abi?" dedi.
"Sineme yarinki doktor meselesini söyledim. Hakanla hersey yolunda demi?"
"Evet abi. İlaç meselesini anlattım tamam dedi. Tanımaz demi Hakanı?"
"Nerden tanıyacak ya. Bir sürü koruma var dışarda, Hakanı görmemişdir bile."
"Umarım öyledir. Ve şey...."
"Ne var söyle Ümit"
"Yanlış anlama ama Sineme yazık değilmi? Kızın hiç bir suçu yokki"
"Sus Ümit! Suçlu olmaya bilir ama intikamini annesinden alamadığım için ondan alıcam"
Ümit kendinin haklı olduğunu biliyordu ama sesini çıkartamıyordu.
"Ben çalışma odasındayım" deyip merdivenlerden aşağa inmeye başladım.
Ve yine annemin resimlerine bakmaya başladım.
"Yarin başlıyor anne" diye fısıldadım.
-ERTESİ GÜN-
Sabah yine odama yemek geldi. Kaç gündür yumurta yemekten bıktım ama Ozan bozunutusu işgence çektirmek bikmadi yine her yolu deniyor-.-
Birden kapı açıldı ve Ozan ayısı girdi.
"Kapısız köydenmi geldin? İnsan bir tıklar"
"Çok konuşmada doktor geldi"
Doktor sadece ağrımın olup olmadığını sordu ve bir hap verdi.
"Bunu ben gittikten sonra bir bardak suyla yut ağrın kalmiyacak" dedi ve odanda çıktı.
"Hadi iç şunu işim var"
"Seni tutan yok çocuk değlim yalnızda içerim"
"Bak orda emin değilim. Hem senin işin beli olmaz içmessen açılarından bayılırsın falan.."
"Ne çok konuşuyorsun sen ya?"
"Sinem sus istersen"
Ozandan kurturmak için biran önce hapı ağızıma aldım:
"Aman aman içtim, işte hadi git"
"Yut önce çıkıcağım"
Allahın cezası ya. Bir yudum suyla hapı yuttum.
"Off Ozan off yuttum oldumu"
"Oldu" dedi ve sırıtarak odadan çıktı ve tekrar kapıyı kilitledi pislik.
Tavana bakmaktan okadar sıkılmıştımki. Kaçmayada artık hiç uğraşasım gelmiyordu çünkü burdan çıksam gidecek yerim bile yoktu. İşkenceler olmasa kendi isteyimle bile kalabilirdim.
Birden bir karın ağrıları başladi. Hiç bukadar acımamıştı. Gitikce daha kötüleşiyordum. Ayağa kalkıp kapıyı zorlayacaktımkı yere düştüm.
"OZAAAN OZAAN ölüyorum heralde" diye bağırmaya başladım ama hiç ses vermedi.
"OZAAN NE OLURSUN YARDIM EET"
Kapının dışından Ozanın sessizce güldüğünü duydum ve okadar sinirlendimki.
"Ozan bak vallaha şaka yapmıyorum canım çok acıyor ya... Ozaan neolursun!!" yavaş yavaş sesim kesiliyordu yerde iyicem kıvrılmaya başladım. Ağlamaya başladım, dayanamıyordum artık.
-ÜMİT-
"Ozan bukadar yetmezmi?" diye sordum. Ozan baya ileri gidiyordu.
"Saçmalama Ümit daha bu başlangıcı"
"Abi bak kız ölür sonra başımıza kalır" diye uzucsa bir sebeb söyledim.
"Oğlum iyimisin sen? Herhalde mafya olduğumuzu unuttun. Sanki ilk ölen kişi" dedi ve aşağa indi. Büyük ihtimal çalışma odasına gidiyordu.
Sinem "OZAAAN" diye bağırdıktan sonra sesi kesilmişti.
Ozanın aşağa indiğinden emin olduktan sonra hemen Sinemin odasına koştum.
Anahtar zaten kapının üstündeydi. Hemen kapıyı açıp içeri girdim ve Sinemin yerde kendinden geçmiş bir şekilde gördüm hemen kollarıma alıp tuvallete götürdüm.
"Dayan Sinem" dedim açtığım musluktan yüzüne su çarptım ve su içirdikten sonra kendine geldi. Kustukdan sonra rahatladı geri kuçaklayıp odaya girecektimki Ozan kapıda durmuş bizi izliyordu.
-SİNEM-
"Sen untanmıyormusun benim arkamdan iş cevirmeye?!" diye bağırdı Ümite.
"Ama Ozan kız ölücekti.."
"Aması falan yok yıkıl karşımdan!" diye kükredi az daha kulağım patlıyordu.
Ümit beni yatağa oturduktan sonra hemen çıktı. Ozan Ümit çıkıçıkmaz kapıyı kilitledi. Bana ne yapacaktı acaba diye korku bastırdı beni.
Kolumdan çekiştirerek bir sandalyeye otuturdutu ve tokatı bastı. Neye uğradımı şaşırmıştım.
"Yeter be artık senden çektiğim!"
"Sen nekadar kalpsiz birisisin ya!"
"Sus artık Sinem" diyerek bir silah çıkartı tettiği çekti ve kafama dayadı.
"Söyle bakalım şimdi seni benim elimden kim kurtaracak?!"
------
-Çoook çooook özür dilerim... Acayip geç geldi biliyorum. :(
-Umarım hoşunuza gitmişdir.
-Yorumlarınızı eksik etmeyinn. Seviliyorsunuzzz :***
-Diğer bölüm uzun yorum yapan kişiye armağan edilecektir.
आप पढ़ रहे हैं
PSIKOPAT MAFYA.
एक्शनBir mafya olayına şahit oldum, ve onun tehditiyle ölümüme kadar yanında yaşamak zorundayım...
