Snow Queen of The Gangster World

Chapter II

SHIYUKI

Goodbye Japan, Hello Philippines!

Shit lang ang init! Nasa airport ako ngayon at kakadating ko lang sa departure area. Agad kong nilibot ang paningin ko sa buong airport at hinahanap ang taong napag-atasang susundo sa akin.

"Shiyuki!! Shiyuki Meiiiiii!!" napatingin ako sa sumigaw ng pangalan ko. Yun nga lang di ako sure kung ako nga ba talaga kasi walang kasamang apilledo. May higit pitong bilyong katao sa buong mundo kaya ang hirap mag-assume na ako lang at walang katulad ang pangalan.
But nung makita ko kung sinong tumawag nun ay nalaman kong ako nga ang tinutukoy nito.

"Kiel!" sigaw ko din at dali-dali akong tinakbo ang kinaroroonan n'ya. Buti nalang at nakarubber shoes lang ako jeans at white shirt na pinatungan ng dirty-white coat.

Sinalubong ako ni Kiel ng yakap. "Waahh, musta kanaaaa?" ang higpit ng yakap ng gago.

"K-Keil, d-di ako m-makah-hinga!" I manage to say at binitawan n'ya ako. "Bwesit ka ah! Papatayin mo ba' ko?!" I hissed. Lalakeng 'to. Tss.

Meet Kiel Lauro. He's 18 years old at nag-aaral sa school na hinabilin ni lolo sa akin. He's a friend of Kei and mine here in the Philippines. Halata naman siguro.

Childish pero nakakapatay pag nagseryoso.

"Sensya naman, namiss lang talaga kita bestfriend Yuki e! At teka nga, nasan si Kei? Di mo sinama o tinakasan mo?" mapanuring matang tanong n'ya sakin.

"Edi ano pa ba. Tss, ang ingay nun! Alam mo bang may tinrabaho ako kagabi tas bigla s'yang tumawag, buti nalang natapos ko agad at nasagot ko yung tawag n'ya. Bulyaw s'ya ng bulyaw sakin tungkol sa isang grupo na ipapatodas n'ya sakin at akala mo naman kung sinong may magandang boses e ang tinis-tinis! Tas nung sinabi ko na sa kanya na naunahan ko nang tudasin ang grupo na yun bago pa s'ya tumawag at yun nga yun tinrabaho ko e natahimik s'ya at tsaka ngumawa, di pa nakuntento, tinatrack na pala ako nung nag-uusap kami!" saad ko dito. Sa kanilang dalawa ni Kei, si Kiel ang sumbungan ko at si Kei ang isinusumbong ko.

Kahit na pareho silang childish, mas matino naman si Kiel. Alam n'ya kung kailan magbibiro at kung kailang magseseryoso di katulad ni Kei na parang laro lang sa kanya lahat ng bagay. Batang yun, sarap tirisin. Tsk!

"Hahaha! Grabe ang sama mo sa pinsan mo!"

"Lol, wala akong pinsa'ng unggoy.." irap kong sabi sa kanya.

"Look hon, they're a cute couple.." rinig kong hagik-gik ng isang babaeng nasa mid 20' s na siguro ang edad sa nobyo nito na nakatingin din samin. Nakangiti pa nga e.

"Yeah, they look like us when were on our teenage years.." replied by the guy.

Wait.. WHAAAATTTT??!

Bahagya kaming nagkatinginan ni Kiel at sabay na napangiwi. What the hell? We look like a couple, eh?

"Hays, kung hindi si Kei ang kasama mo at pagkamalang boyfriend, ako naman.. hahah, ganda mo daw kasi bestfriend e!" sabi ni Kiel sabay pisil ng ilong ko. Sinamaan ko lang s'ya ng tingin sabay sapo sa ilong ko.

"Lets go, Kiel. Baka mamaya naman n'yan mapagkamalan ka ng tatay ko. Hahaha!" sabi ko sa kanya sabay hatak sa bagahe ko.

"Hey! I'm too young and too handsome to be your father!" sabay n'ya sakin at kinuha ang bagahe ko.

"Yeah, whatever..bleeh.. " benelatan ko s'ya.

HIS POV

"Pwedeng pakibilisan ang pagtakbo?" sigaw ko sa tatlong kasama ko.

"Oo na nga e oh, eto na oh. Tsk!" sabi ni Nick at nagpati-unang tumakbo palabas ng building na ngayon ay 3 minutes nalang ang natitira at sasabog na!