After The Goodbyes

Simula

“...baby, take a chance
‘cause I want this to be something..”

Ipinikit ko ang mata ko at humingang malalim para lasapin ang sarap ng simoy ng hangin. Kinuha ko ang basong naglalaman ng alak sa maliit na mesa dito at muling nilagok iyon.

Napangiti ako ng kaonti at yumuko para ibalik ang baso sa kung saan ko iyon kinuha. Ngunit, napatigil at napamura na lamang ako nang malakas dahilan sa gulat ko sa biglaang sakit ng ulo ko dahil sa bolang hindi ko alam kung saan nanggaling.

“What the hell!” I shouted out of mixed shock and spite as I look at where the fucking ball came from.

Tahimik akong nilalasap ang simoy ng hangin at paborito kong alak habang nakikinig sa musika mula sa speaker ko, tapos may biglaang tatamang bola, at sa mukha ko pa talaga?

“Shit! I’m so, so, so sorry. I–”

Lalong kumunot ang noo ko nang makita kong lumapit ang isang lalaking naka-itim na swim shorts at walang pantaas. Sinulyapan ko ang pinanggalingan niya. Bulok na ‘to.

Tinalikuran ko na siya at kinuha ang speaker at phone ko at akmang papasok na sa villa na tinutuluyan ko.

“Wait!” Muli ko siyang hinarap.

“I really didn’t mean for that ball to go straight to your face. I-I wanna make it up to you.”

“But you intend for it to hit me.” Natameme siya kaya napangisi ako.

Does he expect me to not know he did that so he can hit on me? Ngiti pa lang ng mga kalaro niya ay alam ko nang kanina pa nila o niya ako sinisipat.

“I’m sorry, that was an asshole move.” Nahihiyang ngumiti siya sa akin.

“Good that you know. Now, go and don’t ever bother me again.” I turned away from him.

Hindi ko pa nasasara ng tuluyan ang pinto ay narinig ko na ang mga kantyaw ng mga kaibigan niya. Assholes.

Anong akala nila? Porket masarap sila tignan ay may karapatan silang gambalain ang kapayapaan ko?

Naiinis akong umupo sa couch dito nang maalala kong naiwan ko ang alak ko sa labas. Putris na ‘yon. Ngayon anong gagawin ko dito? Magsarili?

Napapikit ako sa pagtaas ng inis ko. Huminga na lamang ako nang malalim at pinakalma ang sarili. Ilang minuto rin yata akong nakaganon bago ko marinig ang pagpawi ng ingay nila mula sa labas. Sinilip ko mula sa bintana kung nandoon pa sila at napangiti nang makitang wala na sila. Marahil ay nagsipasok na rin sila sa mga lungga nila.

Dali akong lumabas at kinuha ang naiwan ko ‘saka agad na pumasok. Pag-upo ko pa lang ay tumunog na ang cellphone ko. Tinignan ko ang screen at nakitang ang kapatid ko na naman ang tumatawag. Inilagay ko na lang sa silent mode ang phone ko para ‘di na ako madistorbo. Kinuha ko ang bote ng aking alak ‘saka ipinatong ang mga paa ko sa maliit na mesa sa harapan ko. Sumandal ako at napangiti. Ang sarap na chill lang ako. Sana walang manggambala pa sa akin ngayon.

“You have high alcohol tolerance ‘no?”

Hindi na ako nag-abala pang tumingin sa kung sino ‘yon. Wala naman din akong balak na sagutin o pansinin ang papansin na ‘to.

Kasalukuyan akong naka-upo sa isa sa mga bean bag chair sa gilid ng pool dito at kaharap ng dagat. Kagaya kahapon, nandito na naman siya para mangambala ng kapayapaan ng iba.

“I was observing–”

“Creep.” Hindi ko napigilang sabihin.

“Grabe siya!” Lumapit siya at umupo sa may tabi ko. “Nasa harapan kita kaya ‘di ko maiwasang mapansin na pangatlong bucket mo na ‘yan.”

Saglit ko siyang tinitigan bago muling hinarap ang mga tingin ko sa dagat at nagpatuloy sa pag-inom. On god, men can’t take a hint that the woman they’re hitting on is not interested.

“You know with all that drinking you can face serious complications.”

“Mamatay na nagtanong.” Napatawa siya ng kaonti sa naging sagot ko. Nakakairita.

“Look, I just wanna say sorry again, Miss...”

“Potitay.” This time he laughed hard and loudly which made him more annoying for me.

“Nice to meet you, Miss Potitay.” Hindi mapalis ang malaking ngiti niya sa mukha.

“Interesting name for a much interesting lady.” Ulol.

“Anyway, I’m really sorry. What I did yesterday was an asshole move. Won’t do it again.”

I exhaled. Tumayo na ako at binuhat ang bucket ng beer na inorder ko sa bar dito. I’ve been staying at this island for a while now and since then, I’ve made lot of friends especially those who work here. Victor, the bartender who works at the bar right beside the pool, lets me take whatever I can’t drink to my villa so that I can refrigerate it and then just give the bottle or the bucket back here the next day.

“The name’s Ryv, by the way! Not that you’re interested.” I faced him as I walk.

“Finally, the very first thing that came out from your mouth that I fully agree with. I’m happy to know that you know.” I said, giving him a sarcastic and forced smile.

Most people would find what I said irritating or somewhere close to that. Maybe they will even think of me as some rude bitch. Not him, though. The amused, and maybe–just maybe!–a hint of adoration that is evident on his face kind of caught me off guard.

Maybe I am just a bit interested on him.