CHAPTER 32 ♡

436 17 10
                                    

KYRA'S POV

"Liligawan kita, sasagutin mo ko. Magiging girlfriend ulit kita, tapos magcoconfess ako ng mas malalim na feelings sayo...maeengaged tayo. Pakakasalan kita. Magkaka-anak tayo. Sabay tayong tatanda. I will spend the rest of my life with you, Kyra. I LOVE YOU."

Overwhelmed to his words, my heart flutters. And suddenly I feel the outburst of warm fuzzies as I see the fireworks display in the sky...

Maybe, this is a sign...

A sign saying yes... he deserves a second chance.

Our relationship deserves a second try.

Kanina lang naisip ko na kapag sinabihan niya ko ng 'ILOVEYOU' at biglang nagkaroon na ng fireworks display...hindi na ko magpapaligaw at sasagutin ko na siya. Naisip ko lang naman yun dala ng imahinasyon ko at akala ko kasi imposibleng mangyari.

Pero nangyari ...

"Rye..." I said in my softest voice.

"hmm..."

"Hindi mo na kailangan manligaw pa." bakas sa mukha niya ang pagkabigla matapos kong sabihin iyon.

"Ha?" tanging nasabi niya.

"Wag ka ng manligaw kasi... sasagutin rin naman kita..." sagot ko at nag-iwas ng tingin sa kanya.

"Ha? Hindi kita maintindihan. Diba sabi mo hindi ka pa handa?"

"---I think twice and this is now my final decision. Rye... I'm done. I'm done saying all the fake words to you. 'Hindi pa ko handa kasi nasaktan ako' statement is such a lie. Ilang taon akong naghintay sayo, ilang taon kong hinintay yung pagkakataon na 'to na babalikan mo ako. Tapos ano? Sasabihin ko wag muna kasi hindi pa ko handa? I guess, tonight I shall reveal my true feelings for you. I actually love you more than you love me. I am pretty sure of that. So let's give each other a chance. Let's give our relationship another shot." diretsong sabi ko sa kanya nang nakatingin sa nangungusap niyang mga mata. Halatang hindi siya makapaniwala. Matagal bago siya nakapagsalita.

"Hmm---what can I say...---uh, you've just made me the happiest man alive, Kyra. I am one lucky guy indeed. And---I love you more. I am pretty sure too I'm the one who's more inlove between us. You might haven't see nor feel it yet. But soon...I know you'll appreciate what I feel for you." and then Rye held my hand and slowly he gave me a passionate kiss.

RYE'S POV

Kyra & I are back together.

One of the best days of my life. I will mark it---March 14, 20xx.

Hmm. 14? Teka, monthsary na namin yun noon ah. So bale hanggang ngayon? Nakakatuwa naman.

Pasipol sipol ako matapos kong iparada ang sasakyan. Kakauwi ko lang, hinatid ko pa kasi si Kyra sa kanila kaya late na late na ko ngayon nakarating sa bahay namin.

11:43 pm na, sigurado mga kasambahay na lang namin ang gising at magbubukas ng pintuan.

Tahimik lang akong pumasok sa main entrance nang...

"Bakit ngayon ka lang? San ka galing?" bumungad sa akin ang pamilyar at ma-awtoridad na boses.

"Dad?"

"San ka nanggaling? Bakit hindi mo sinipot ang investors kanina?" Shxt. I'm dead.

"...I'm sorry Dad---" nasabi ko na lang.

"Anong 'sorry'? Do you think it will fix things? Are you serious with your life, Rye?" mas lalo kong nadama yung galit sa tono ng pananalita niya. Eff.

"..." wala na kong masabi.

"Hindi ko alam kung saan ka nagpunta o anong ginawa mo o kung anong bagay yan na tipong mas mahalaga pa sayo kesa sa pagpunta mo at pakikipag deal dun sa investor. Damn it, Rye. Whatever it is, you disappoint me."

After saying those words in my face. He left. Now I'm gonna eat my words...this is not even a good day for me at all.

>> NEXT DAY.

Hindi ako pinapansin ni Daddy, ni hindi niya ko nilingon nung magkasalubong kami sa gate entrance ng company. Hindi ko nga alam ngayon kung anong gagawin ko dito. Like seriously, ilang buwan na ko dito sa company pero hindi ko pa rin talaga alam ang role ko at kung ano ba yung mga nangyayari.

All I know is we're having a hard time with our partners and we need new investors that can help our company to lift its market status.

I'm thinking hard when suddenly...someone enters my office.

"Rye. Let's talk."

"Sure Dad. Uhm. I'm sorry again with what hap---"

"Forget it. Okay na yun. Nagawan ko na ng paraan."

"Ha? What do you mean, dad?"

"Nakausap ko ulit si Mr. Araneta. Sabi niya, okay sa kanyang makipagkita ulit sayo. Pinilit ko siya. He asked me a condition at napapayag naman niya ko. So that's fine now...I guess. Kaya this time...siguraduhin mong makakarating ka sa meet-up niyo. For the company's sake, Rye. You know it. Alam mong kailangan natin siya---"

"--yes I know, Dad. I will surely come. I promise."

"Good. Tomorrow's your meet-up. Same place, same time."

"Alright."

Matapos ang pag-uusap namin ni Daddy. Tinext ko agad si Kyra.

------------------------------------

To: Kyra my princess<3

prinsesa, hindi kita masusundo bukas ah may business deal ako. wala lang sinabi ko lang agad...See you later :*

------------------------------------

After a minute, may nag reply agad...ang bilis. Pero hindi naman siya.

------------------------------------

From: +639*********

I miss you so much Rye. See you soon babe. :*

------------------------------------

Literal na nanlaki ang mga mata ko ng mareceived ko yung text na yun. Galing sa unregistered number pero parang familiar sa akin. Nagsabi siya ng 'seeyousoon babe' na lalo kong pinagtakhan. Na wrong send lang ba sa akin 'to o..?

( Whatchathink readers? Icomment niyo na. =)) At mag vote na rin kayo. Lol.

Dedicated this chapter to Miss prettydianenicole, one of my avid readers. Salamat sa consistent na pagvovote at paghihintay ng UD sa mga previous chapters ate. Kaso parang nawawala ka this week? Haha. Pero salamat pa din! :"">

Anyway, HAPPY 25k reads! ♡

Thank y'all. ♡ ---A/N)

Fake Words. Real Feelings.Where stories live. Discover now