Let the heart beat again

Beat Two

BRANDON’S POV

    Pakshet naman oh, kung kelan nagmamadali ang tao eh yun naman ang haba ng pila 

>.< sorry to interrupt, di pa kasi ako nagpapakilala, ako nga pala si BRANDON CLYDE MONTENEGRO.

* gwapo, mayaman, matalino, magaling sa chix ( slight ), may sense of humor, gentlemen, marespeto sa babae ( di ba ?? ) at ang magiging kaaway ng bidang babae plus the fact na magiging future ( eherm ).. saka na yun..tignan nyo na lang kung anong mangyayari.

  Pano ako makakasingit nito. Kainit pa naman. Try ko ngang sumingit na muna sa bandang yun.

    “Hoy Mister, wag kang sumingit, magpakahirap ka na muna bago ka makasingit noh”. (imbyerna nman tong babaeng ito.

    Nagsalita ulit ang babae at dun na ako napalingon.

    “Sabing wag kang sumungit eh, tutuhurin kita dyan!” banta sakin ng babaeng nasa harapan ko.

    “Pwede ba miss tumigil ka na sa kadadada mo dyan, yan oh, tumatalsik tuloy laway mo sakin (saboy amoy sa kamay kong natalsikan)

   Infairness, the woman has a nice scent of mouth, such a price.

   “Oy mister, bat ba kanina ka pa nakatitig sakin ha ?? (naku !  kung di ka lang maganda)

   “Ah wala, ampanget mo kasi!” sabay ngisi sakanya.

  “Aba’t napakaimpokrito mong lalake ah, kung ako panget, ikaw naman Monster !” ( aba, di patatalo ito ah)

  “Maganda ka sana kung di ka madadada”.(ehehe,  tumigil sya)

  Makaalis na nga, I’ll just call Donya Soledad that the meeting with her is postponed.

  LIA’S POV

 “Buwisit ang lalaking yun ! Argh, sarap sakalin”.

 “Makakapag freshen up ba talaga ako, eh sa ngayon pa lang, lalong nasira na ang mood ko este ang araw ko”.

 “Sayang sya, He’s so rude ! ( but deliciously enough to eat )

  Ano ba itong pumapasok sa isipan ko, nakupoh naman ! Erase erase na muna ang mga lalakeng yan, sakit lamang ng ulo.

  Pero infairness, gwapo ang intrimitidong lalaking yun. Ayos malapit na akong makakuha ng ticket.

  Kung di nman ako engot, nag barko na lang sana ako hindi sana ako makakasagupa ng taong gubat nay un.

 (pero gwapo naman) sabad ng isip ko.

  Kahit kailan talaga, konhtarbida tong isip, si God talaga ginawa pa nya ang isip  para may mangonsensya.

  Yuhuu !  sa wakas, miss sa Batangas ako, magkano ??

 “347 Ma’am, airconditioned po ba o regular bus lang po ?? gtanong sakin ng kahera ng terminal.

   Airconditioned miss, I need the seat 1 pls ??

  “yes Ma’am, here is the ticket, thank you and enjoy”, masayang sabi ng kahera.

    Umakyat na ko sa bus, umupo ako sa may unahan kung saan naroon ang seat # 1. Mas maganda kasi pag nasas unahan ka eh, makikita mo ang lahat ng tanawin sa unahan.

    Kahit pa noon pang bata ako, hilig ko ng maupo sa may unahan kahit na ipinagbabawal na maupo ang mga bata.

   Makaidlip na nga muna.

-

-

-

-