1 bölūm Benim hikayem

34 3 5
                                    

Herzamanki gibi
Bugūnde oturuyorum
Pencere kenarında
Yollara bakıyor gözlerim
Belki birileri görūr
Beni sever diye
Yada ben yoldan geçen
birine aşık olurum
O beni görmese duymasada.


Kalbim
Tıpkı bir bomboş
Oda gibi
İsyanı evin heryanında
Yankılanıyor
Bana kızıyor bağırıyor
Hem uykumda
Hem uyandığımda.


Hani aşk engel tanımazdı?
Ama ben doğuştan Engelliyim
Anlatamıyorum kalbime
Götūremiyorum onu
istediği yere.

Not"
Devamı var
Metin VARAK.

ŞiirlerWhere stories live. Discover now