Bully or Lover

Hoofdstuk 22

POV  Julie

Na een paar dagen mocht ik eindelijk naar huis. Ik moest volgende week terug gaan. Van Jasper heb ik niets gehoord. Ik heb ook niets tegen de rest gezegd, ze zouden zich alleen maar ongerust maken.

Ik nam een boterham en stapte in de auto. Mama bracht mij voor een halve dag naar school. De rit was stil. De laatste dagen hebben we alleen maar gehuild in elkaar armen. Het was om medelijden te krijgen. Elke keer als ze de kamer binnenkwam, barstten we in tranen uit. Zo was het nu ook. We stonden allebei op het punt om een potje te janken. Maar hoe graag ik ook wilde huilen, er kwamen geen tranen. Ik was uitgehuild. Was mijn tranenreservoir leeg?

Ik slenterde naar de klas. Iedereen zal me nogal aanstaren. Ik klopte beleefd en zonder ge wachten op antwoord ging ik binnen. Meneer Pieters was net een uitleg aan het geven. 'Dag Julie, alles weer oké met je?' Ik knikte enkel. 'Ga maar ergens zitten waar er nog een plaatsje is.' Weer knikte ik en liep naar achter in de klas. Ik kon bij mijn vrienden zitten maar daar had ik geen zin in. Ik ging alleen in de hoek van de klas zitten. Precies zoals een jaar geleden voelde ik me, toen Niels me nog peste. Maar nu had ik een schuldgevoel, omdat ik niemand iets gezegd had.
Het volgende uur bleef ik daar zitten, ik had geen zin om nog maar met iemand te spreken.

'Mochten wij van niets weten?' Glenn sloeg zijn handen op mijn tafel en leunde voorover. 'Het ligt moeilijk oké?' Zei ik zacht.  Hij ging naast me zitten. 'We zijn je vrienden, je kunt alles tegen ons zeggen.' Het was geruststellend dat Glenn zo lief voor me was. 'Heeft Jasper er iets over gezegd?' Vroeg ik nieuwsgierig. 'Hij was ontgoocheld dat je loog tegen hem.' Glenn keek me strak aan 'Waarom loog je tegen je lief?' 'Ik loog niet!' Schreeuwde ik boos. Iedereen, inclusief Jasper keek ons aan. 'Op dat moment wist ik niet waarom ik daar was, dat wist ik later pas.' Fluisterde ik. 'Ik geloof je.' Glenn lachte lief. Hij nam zijn spullen en ging naast me zitten. Ik keek hem raar aan. 'Wil je niet bij hun zitten?' Hij keek even naar zijn boeken. 'Ik zit liever naast een vriendin die me op dit moment nodig heeft.' Ik moest even lachen en gaf hem een knuffel. Het voelde zo vertrouwd. Op dat moment kwam onze leerkracht binnen en begon de les.

Midden in de les kreeg ik een por van Glenn. 'Juul, je bloed. Ik voelde aan mijn neus en keek naar mijn blad. Mijn blad had ondertussen al een paar bloedvlekken. Zonder iets te zeggen liep ik de klas uit naar de toiletten. En nam een zakdoekje. Toen het bloedden eindelijk gedaan was en ik mijn handen aan het wassen was hoorde ik iemand achter me praten. 'Ongelukje?' Die stem herkende ik te goed. Ik keek in de spiegel en zag achter me Niels staan. 'Jij blijkbaar ook? Ik denk dat dit nog altijd de meidentoiletten zijn.' Ik droogde mijn handen en wou net naar buiten gaan maar werd tegen gehouden. 'Nog altijd met die kleuter samen?' Ik bleef staan en zonder me om te draaien antwoordde ik: 'Liever een kleuter dan zo een player als jij.' Ik deed mijn haar naar achter en liep de toiletten uit.
Niels was toch van school veranderd? Ik lag er niet wakker van. Maar waarom kan er geen één dag normaal lopen?

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Heey
Hopelijk vinden jullie het nogsteeds een beetje leuk. Sorry voor steeds het lange wachten
Xoxo
Silke❤️