CHAPTER TWO
Nag uniform na ako dahil nahihiya naman daw ako sa balat ng nanay ko na sobra kung maka panermon na akala mo naman ehh ikakayaman namin kung mag uuniform ako.
yeahh.. oo hindi ako mayaman, pero ako yung buhay na masasabi kong masarap. kahit anong hingin ko isang click lang nandyan na. hindi naman kami yung sobrang yaman talaga pero sapat na yun para makuha lahat ng gusto ko. at dun ako nag simulang umabuso. naaalala ko pa nga dati mahilig akong mag utos, ultimo pag abot ng pen ko a nahulog iuutos ko pa sabay bigay ng pera sa kung sino man ang mauutusan ko. will bakit ba ? ehh may pera ako ee....
nasa school na ako ngayun at eto nanaman tung makulit na to sa likod ko.
sunod sya ng sunod.. habang patuloy sa pag thathank you at pag sosorry...
hindi nko alam kong nasa vocabulary ba nya yung salitang okay lang o sadyang di lang sya maka intindi...
nakaramdam ako na parabang wala na sya sa likod ko kaya napa lingon ako...... buti naman sabi ko sa sarili ko but to my surprise nasa harap ko na pala yung pasaway na yun. kaso nung maglalakad na ako, halos mapatalon ako sa sobrang gulat nung nasa harap ko na sya.
"ako nga pala si Anne. Anneya Marie Santiago pero Anne nalang *smile* ikaw ano name mo?"
"kyz (tipid kong sagot)" ako
"kriz?" anne
"kryz K-RYZ (ano ba yan ? ganyan ba talaga sya kabobo para pangalan ko lang dipa masabi ng maayos, at kailangan ko pang e spell)" ako
"ahhh" anne
"okay na ba yan? pwede mo na ba akong tigilan?. nag sorry kana, nakapagthank you. ano pa ba ang kailangan mo?" ako
medyo nakasakit na ata ako dahil nag iba ang hugis na muka nya ang kaninang masigla ngayun akala mo pasan na ang mundo kung makasimangot. nakonsensya tuloy ako
ayoko ng magulong buhay, maraming kakilala, kausap, ayoko ng maingay ayoko!!!!!! dahil ayokong masakta dahil alam kong darating yung time na aalis rin sila at iiwan ako kung kelan naman nasanay na ako sa tabi nila...
huminto ang lahat ng makapasok ako sa romm. bakit? ngayon lan ba sila nakakita ng magandang dyosa na naka uniform? tskkkk pero yung ia lang, hindi ang mga lalaking naghaharutan at nagbabatohan ng papel. hanggan sa tumama sakin yung linokot na papel na para sana sa isang lalaki na napunta sakin at dahil nga umilag yung lalaki.
napanganga ang ilan. pinulot ko yun at itinapon sa trash can. kilala ako sa school na to sa pagiging war freak ko. ako na siguro yung tinatawag nilang teachers enemy. may lumapit saking lalaki, nanginginig sya akala mo naman kakainin ko sya.
"problema mo?" ako
"ahhh (natigilan sya saglit na para bang binubuo nya lahat ng mga posibling masabi nyang masama) uhmm kasi yun ano (napakamot sya sa ulo) me uhog yun ehh) yung ano kasi"
YOU ARE READING
DEVILS ARE ANGELS TOO
Short StoryHindi ibig sabihin na masama ang isang tao masama na talaga siya, hindi rin naman ibig sabihin na mabuti ang isang tao mabuti na talaga siya. Lahat ng tao may two sides, the good and the bad so wag po tayong judgemental sa mga tao base lang sa nakik...
