player° j.jk & k.yr

+ 27

Yerim's P.O.V

Nasa simbahan na kami at talagang naghihintay nalang na buksan ang pinto at maglakad papunta sa altar. Kunot noo akong tinignan si Dad na ngayong nakangiti na parang bang excited na excited na makasal ako. Ano bang turing nila sa akin? Back up weapon para di matalo ang laro nila sa industriya?

I sighed at napaisip nalang kung anong gagawin ko kapag di dadating sina Jungkook. Wala yata akong magawa. Tsk, I hate this life.

Tapos ganun ganun nalang? Sana sinabihan nila ako noon pa man! Nakakaputa talaga.

Sa wakas, bumukas na ang pinto at agad akong napatingin sa paligid. Wala sila. Wala akong kilala rito. I look like a stranger.

Just a fucking stranger.

Tumingin ako kay Mingyu, at klarong klaro talaga sa mukha niya ang pag-aalala. Alam niyang di namin to gusto ang kasal, pero ano bang magagawa namin?

Dumating na kami sa altar ni Dad at hinawakan kaagad ni Mingyu ang kamay ko kaya napatingin ako ng bahagya sa kanya. He smiled at me, kaya yumuko ako at tinuon nalang ang atensyon ko sa pari na nasa harapan naming dalawa.

Wala ako sa sarili habang nagsalita ng mga vows na minemorize ko kahapon. Nakakabwisit! Lisa! Jungkook!

Asan na ba kayo?

Tulungan niyo ako..

"Do you, Kim Mingyu, take Kim Yerim to be your wedded wife, to live together in marriage. Do you promise to love her, comfort her, honor and keep her for better or worse, for richer or poorer, in sickness and health and forsaking all others, be faithful only to her. So long as you both shall live?" agad naman nanlaki ang mga mata ko at tinignan si Mingyu. He was worriedly looking at me, pero natuon naman kaagad ang tingin niya sa mom niya na nasa front seats. He gulped at agad namang napasagot na wala sa oras.

"I-I do.."

Shit. Shit. Shit.

Please. Wag.

Kung pwede lang magwalk out at parang baliw na umiyak at magwild rito ay ginawa ko na. Nakakputa na talaga. Asan ba sila Jungkook?

Please Jungkook... Tulungan mo ako.

No Yerim, tulungan mo ang sarili mo..

"Do you, Kim Yerim take Kim Mingyu to be your wedded husband to live together in marriage. Do you promise to love him, comfort him, honor and keep him for better or worse, for richer or poorer, in sickness and health and forsaking all others, be faithful only to him so long as you both shall live?" Tinignan ko si Mingyu. He was so worried. Pumikit ako at agad namang napabuntong hininga. I was trembling, I am so close in tearing up. I want to cry. I wish this is all a dream..

Wala na.

Di na siya dadating.

Hinding hindi na.

Talo ka na Jungkook. Talo ka na.

"I-," sasagot na sana ako ng biglang bumukas ang pinto at nakita ko naman ang taong inaasahan kong dadating na hingal at may dala pang malaking bag, kasama niya sina Lisa na nakaupo sa sahig na para bang isang lakad nalang ay tutumba na.

Si Jungkook.. Dumating siya..

Dumating talaga siya..

"I-Itigil.. Itigil.. Itigil ang k-kasal!" sigaw niya na habang humihingal pa rin. Sinubukan niyang maglakad papunta sa akin kaya agad naman akong tumakbo at niyakap siya. Pumapatak na ang luha ko habang nakayakap sa kanya habang nakangiti dahil sa saya. Agad naman niya akong niyakap pabalik at randam ko ang ngiti niya sa leeg ko.

"Dumating ka.. Dunating ka Jungkook..." sabi ko at tumawa lang siya.

Agad naman siyang humiwalay sa yakap at tinignan ako. Ngunit natuon kaagad ang atensyon niya sa paligid kaya agad niyang hinawakan ang kamay ko at tumakbo papalabas.

Ngunit narinig ko naman ang nawawalamg boses ni Lisa habang nakasunod sa amin.

Gagu pa rin.

Tsk.

"Pakyu talaga Jeon!!!!"