Unexpected Love

Chapter Twenty-Five

Shyra's POV

3 days passed since umalis ako sa bahay ni Se Jun.... Hindi ko sya nakikita, maging si Sung Min hindi na rin nagparamdam.

Ano bang inaasahan mo Shyra? Malamang galit sila sa yo dahil sa mga katangahan mo.

Nandito ako ngayon sa club kasama ang mga kabanda ko. It's time for my solo performance..... I will sing Baby Don't Cry by Exo.....  I hope i won't cry...

Baby Don't Cry by EXO

Deoneun mangseoriji ma jebal nae simjangeul geodueo ga
Geurae nalkaroulsurok joha dalbit jochado nuneul gameun bam

Na anin dareun namjayeotdamyeon huigeuk anui han gujeorieotdeoramyeon
Neoui geu saranggwa bakkun sangcheo modu taewobeoryeo

Baby dont cry tonight eodumi geochigo namyeon
Baby dont cry tonight eobseotdeon iri doel geoya
Mulgeopumi doeneun geoseun nega aniya kkeutnae mollaya haetdeon
So baby dont cry cry nae sarangi neol jikil teni

Ojik seororeul hyanghaeinneun unmyeongeul jugo bada
Eotgallil su bakke eomneun geu mankeum deo saranghaesseumeul nan ara

When you smile, sun shines 
[Baekhyun}
Eoneoran teuren chae mot dameul challan

On mame pado chyeo 

Buseojyeo naerijanha oh

Baby dont cry tonight pokpungi morachineun bam [Baekhyun}(u~ haneuri muneojil deut)
Baby dont cry tonight jogeumeun eoullijanha
Nunmulboda challanhi bitnaneun I sungan neoreul bonaeya haetdeon
So baby dont cry cry nae sarangi gieokdoel teni

Eodukeomkeomhan gotongui geuneul wi ibyeorui munteoge naega muchamhi
Neomeojyeodo geumajeodo neol wihaeseoramyeon gamdanghal teni
Uh, daesin nareul julge birok nal moreuneun neoege
Don't cry, tteugeoun nunmulbodan chadichan useumeul boyeojwo baby, 

Say no more (baby) no more (don't cry)
Jebal mangseorijineun marajwo mulgeopumi doel geu challa
Say no more (baby) no more (don't cry)
Nunbusin sarameuro nameul su itge charari geu kallo nal taewojwo

Ne nun soge gadeuk cha oreuneun dalbit woo~

Sori eobsi gotong soge heulleo neomchineun I bam

Baby dont cry tonight eodumi geochigo namyeon
Baby dont cry tonight eobseotdeon iri doel geoya
Mulgeopumi doeneun geoseun nega aniya kkeutnae mollaya haetdeon
So baby dont cry cry nae sarangi neol jikil teni

Ireun haessari noga naerinda
Neoreul darmeun nunbusimi naerinda

Gireul irheun nae nuneun ijeya cry cry cry

Pilit kong pinipigilan ang pagpatak ng luha ko hanggang sa matapos ang kanta Luckily, nagawa ko pero sumisikip ang dibdib ko. Parang gusto kong ilabas lahat ng sakit at luhang naiipon sa mga mata ko. Patakbo akong nagtungo sa Restroom at nagkulong sa isang cubicle at doon ako humagulhol ng iyak. Ang sakit hindi ko kayang mawala si Se Jun.... Sobrang mahal ko na sya at lubos ko tong pinagsisihan na pumunta dito sa South Korea.

Se Jun's POV

Nagising ako sa bahay ni Sung Min. Sobrang dami ng nainom ko. Nag ayos na ako ng sarili ko at umalis ng walang paalam kay Sung Min dahil mukhang wala naman sya sa bahay nya. Nang dumating ako sa bahay, dinala ako ng mga paa ko sa kwarto ni Shyra. Binuksan ko ang pinto at Nakita ang loob na sobrang linis at wala na ang mga gamit ni Shyra.

"She really left me." malungkot kong bulong sa sarili ko.

Nagtungo ako sa kusina para magtimpla ng kape at naabutan ko ang isang bowl ng soup.

"Bakit ba ginagawa mo sa kin to Shyra?" bulong ko at hindi ko namalayan ang pagpatak ng luha ko.

..

Sumapit na ang gabi at ako ngayon ay nasa harap ng restaurant kung saan nagtatrabaho si Shyra. Hindi ko alam kung bakit pa ako nagtungo dito kahit na alam ko na mas Lalo lang akong masasaktan kapag makikita ko pa sya.

Pumasok ako sa loob at umupo sa isang table na nasa sulok na hindi masyadong napapansin. Tulala lang ako at nakatingin kay Shyra na nasa taas ng stage at kumakanta ng isang malungkot na awitin.

Nang matapos ang kanta, napatayo ako dahil biglang tumakbo si Shyra after nyang mag bow. Sinundan ko sya at Nakita ko syang pumasok sa loob ng girl's restroom. Mula sa labas, naririnig ko ang kanyang iyak. Is this because of me? Pareho ba kaming nasasaktan dahil sa sitwasyon ng relasyon namin? I need to do something. Ako yung lalake at dapat gumawa ako ng paraan para ipaglaban ang babaeng mahal ko.

Days passed....

Shyra's POV

Bukas na ang alis ko at babalik na ako sa Pilipinas. Nagresign na ako sa trabaho ko at ngayon nandito ako sa isang park para aliwin ang sarili ko. Nakaharap ako sa isang river habang nagsasalita.

"Ito na ang huling araw na makakapunta ako sa lugar na ito. Napamahal na sa kin ang South Korea at ang ilang mga tao na nakilala ko. Sobrang sakit pala pero kailangan kong imulat ang mga mata ko sa katotohanan na pansamantala lang ang kaligayahang ito. Sana makalimutan na ako ni Se Jun para hindi na sya masaktan at sana makahanap na sya ng babaeng karapat dapat para sa kanya. kahit na masaktan ako... okay lang basta sya..... basta sya ay maging masaya okay na ako doon."

"keun eonni, neo nugu lang iyagihagoiss-eo? (Big sister, who are you talking to?)". nagulat ako nang biglang may kumalabit sa bewang ko. Isang batang koreana na may hawak na yogurt na hindi pa bukas.

"Ano raw?" sabi ko sa sarili ko. Hindi ko maintindihan eh. "Mianhe. n-naneun ihae. ihaehaji m-moshanda. (Sorry. I d-don't under... understand y-you.)" Sabi ko.. sana tama pronunciation ko.

"Here!" sabay abot sa kin ng hawak nyang yogurt. Kinuha ko naman ito at sabay takbo nya pabalik sa mga kaibigan nya. Kala ko magpapabukas lang yun pala ibibigay na sa kin... naluha ako nang todo....

"Mamimiss ko talaga ang Korea." paiyak kong sabi.

...Kinabukasan..

Nasa airport na ako.... kanina ko pa tinitingnan ang cellphone ko dahil nagbabakasakali ako na tatawagan ako ni Se Jun.... minsan pa nga lumilingon lingon ako dahil baka kagaya ng sa kdrama, humahabol ang bidang lalake kapag paalis na yung bidang babae. pero. in my dreams.... mukhang wala sya... siguro Sobrang galit at kinamumuhian na talaga nya ako....

Bumuntong hininga na lang ako at dirediretsong pumasok sa eroplano.. Nagulat ako nang biglang tumunog ang phone ko. agad agad ko namang binuksan ito at binasa ang message. Malay mo si Se Jun yun.

Message:

"It's been 2 months since you stay at Seoul, South Korea. I hope you've enjoyed your stay there. Please attend an interview for your experience there. Just visit us at Cherry Inc. Building on Friday. Thank you and have a nice day!."

"Akala ko si Se Jun na." malungkot kong sabi.

Pinatay ko na ang phone ko at tumulog habang nag bibiyahe.

END OF CHAPTER TWENTY FIVE

(Guys!!!!! Sorry!!!!! Sobrang tagal ko bago naupdate ang story... it's been a year!!!!! huhuhuhuhu mianhe!!!!! promise tatapusin ko na tong story.... please keep on reading and please vote... thank you!)