KARANLIK KIZ

Bölüm 15

Medya : Kumru

İyi okumalar dostlar

"Yavaaaaşşşşş" diye bağırdım.
Aydın beni duymazdan gelerek daha hızlı sürmeye başladı. O kadar çok korkuyorum ki gözlerimi kapatıp sadece kalbimin ve arabanın hızını hissettim.

Aydının bu halini ilk defa görüyordum. Normalde kızar,bağırır, tehdit eder ama bu yaptığı ilk defa oluyordu.

Yola çıktığımızda biri hiç konuşmadı.
Ben ne dediysem dinlemedi.
Yine duymazdan geldi beni.
Artık bıraktım sonunda ölecek bile olsam kaderime razı gelecektim.
Bir süre sonra araba hızını kesip sadece son sürat hızlı atan kalbim kalmıştı geriye.

Araladım gözlerimi uçurum en uç noktasında durdurmuştu arabayı.
Korkuyla Aydına baktım.

Tepkisizce karşıya doğru bakıyordu.
Kalbim deli gibi çarparken yüzümden akan yaşlarla kaldım öylece. Ağlıyordum bu kadar kolay ağlamazdım ben ne değişti şimdi.

Onu yanında ağlamak istemedigim için emniyet kemerini çıkartıp arabadan indim. Bir iki adım sonrası yoktu. Üç adım atsam uçurumdan aşa düşerdim.
İlerdim bir adım.
İlerledim iki adım.
Tam sınırda duruyorum.
Ölümle, Hayat arasında ki ince bir çizgi.

Karşımdaki uçsuz bucaksız denize baktım. İçine alsan beni vermesen bu hayata.

"Atlamayı düşünüyorsan yap kolay ölüm olur senin için. Ha atlamıcaksan ben zevkle öldürürüm seni" dedi.
Arabanın diğer yanında benim gibi o sınırdaydı.
Konuşmadım.
Döndüm yüzümü denize her ne kadar siyah aşığı biri olsamda mavi bana huzur verir sakinleşirim.

Ayakta durmaktan sıkılıp yere oturdum.
Ben bu hareketi yaparken "Kumru sakın" diye bağırdı Aydın yanıma gelmişti bile
Ben ona şaşkın şaşkın bakarken oturduğumu anlayınca kızgın bakışlarını tekrar bana yönlendirdi.

O da benim gibi yanıma oturdu.
Ayaklarımız boşlukta öylece oturduk.

☆☆☆☆☆

Orda ne kadar oturduk bilmiyorum ama akşam olmuştu. Denizin maviliği yerine siyaha bırakmıştı. Soğuk vardı üşümeye başlamıştım ama yine oturmaya devam ettim.

Saatlerdir tek kelime etmeden oturduk. Sakinleşmeye çalıştığını biliyorum beni tekrar kırmamak için konuşmuyordu.

Baktım yüzüne o an ki siniri geçmişti ama yaptıklarımı hazmedemiyordu.

"Daha ne kadar susucaz" dedim
Ben konuşmasam konuşmazdı biliyorum.

"Hazmetmeye çalışıyorum. Seni kırmamak için susuyorum ama olmuyor Kum seni bu işlere ben bulaştırdım. Ben olmasaydım sen katil olmucaktın. Bunları yaşamıcaktın. Biliyorum eğer sen onları vurmasaydın onlar seni vurana kadar belki ordaki herkesi öldüreceklerdi. Ama yine istemedim Kum yapmamı istemedim. Keşke ben olsaydım yanında, keşke hiç göndermeseydim seni oraya keşke" diyip sözünü kestim.

"Yeter bu kadar. Olanlar senin suçun değil ayrıca eğer sen olmasaydın ben olurmuydum Aydın. Bakma öyle beni nasıl bulduğunu hatırla. Sen bana bir sebep verdin yaşamak için tamam karanlık bir yoldu bu ama bende istedim böyle olmasını. Mecburdum yapmam gerekeni yaptım. Kötü de hissetmiyorum. Evet belki can aldım günah işledim ama sevdiklerim zarar görecekti bunu bile bile öylece duramazdım. Sen her zaman beni kendi işlerinden uzak tuttun seninde düşmanların var benimde. Katil olmuşum ne farkeder ki zaten her türlü karanlık pis işlere karıştım. Temiz,masum kişi değilim artık.
Benim için üzülme kaygılanma ama sana söz veriyorum bir daha asla böyle birşey yapmıcam. Sende bu adamlar kim benden,senden ne istiyolar öğren ama beni bu işten uzaklaştıramazsın bilmiş ol" dedim.