Ang Kwento ng Tanga: Season 2 (COMPLETED)

Chapter Seventeen

CHAPTER SEVENTEEN

 

 

(VON’S POV)

 

 

What the hell? Hindi ko na nga nacontact maghapon, hanggang ngayon hindi pa rin nya sinasagot ang mga tawag ko. Is she mad? Tss. Obviously, kaya nga hindi sinasagot ang mga tawag mo. Damn’it!

Nagtungo ako sa banyo para magshower and gumayak na papuntang University. Nakasalubong ko pa nga si Chariz na naghihintay sa sala pero hindi ko sya sinulyapan man lang. The hell I care? May sasakyan naman sya at marunong syang magmaneho kaya h’wag syang magpaawa sa akin. Hindi ako naaawa sa mga bitch. Tss.

“Von, can we talk?” tss. Pasakay na ko sa kotse ko pero sinundan pala ako ng babaeng ‘to.

Hindi ako nagsalita. Siguro naman alam na nyang ayaw ko syang kausap. Tss. But she grab my arm dahilan para mapahinto ako sa pagsakay sa kotse ko at isinarado nya ang pintuan ng driver seat at humarang sya doon. Now what? -______-

 

“Just give me 10minutes to explain, Von.” She pleaded. Bah, mukhang mabait ata sya ngayon huh? Tss. Binigyan ko sya ng nakakatamad na expression para malaman nyang hindi ako interesado sa sasabihin niya. “Von, please? I-i…. nagawa ko lang naman ‘yon because I like you a lot, really.” Tss, boring. -______- 

Ayoko nang marinig ang iba pa nyang sasabihin kaya hinawi ko sya. Sumakay ako sa kotse ko at pinaharurot ito without saying a word. Baka ano pang masabi ko sa kanya. =_______=

…

Pagkababa ko sa parking lot ng University ay saktong pagdating naman ng laging gamit na big bike ni Jethro. Tss. Medyo astig ngang tignan, but I prefer four wheels. Hindi naman ako mahilig sa mga bike. =______=

Kinuha ko na rin ang gamit sa kotse. Nang paalis na ako ay napahinto ako at napalingon sa kanya dahil sa inis.

“Good morning, Kristel! San ka na?.....ahh oh sige, hintayin nalang kita para sabay na tayong pumasok sa classroom…… okay! Okay!..... ahhh basta sabay tayo….. take care! Muah!” P*****na! Anong muah muah pinagsasasabi nito? Hindi naman siguro ako bingi para magkamaling si Kristel ang kausap nya sa phone? P*****na talaga. Ako kahapon pa ko tumatawag sa kanya hindi nya sinasagot, tapos itong panget na lalaking ‘to---- aisht! Damn’it!

“What? What are you looking at?” tanong sakin nitong ungas. Babasagin ko mukha nito eh. Muah muah, tss.. =________=+++

“Pssh.” Bumalik ako sa tabi ng kotse ko at sumandal. Ganoon din ang itsura nya, nakasandal din sya sa motor nya habang naghihintay. Tsk!

Maya-maya ay natanawan ko na si Kristel. Halos sabay naman kami ni Jethro na umalis sa pagkakasandal  at aaktong lalapitan namin ang paparating nang may sasakyang mabilis na nagpark sa harapan namin. Agad itong bumaba ng sasakyan without saying sorry or excuses to us. Sarap din basagan ng mukha ang isang ‘to. =______=++