Rebound ( A Ranz Kyle Fiction )

Chapter 19: My Weakness for saying YES

     Dinala niya ako sa isang restaurant. Pero hindi ordinaryong restaurant. Kilala ko ito. At kilala ko kung sino ang may-ari nito.

     Inabot ni Ranz ang kamay niya as a sign na ' sumama ka na' . Hindi ko alam pero hinawakan ko ito at naiiyak na.

     Pumasok na kami sa loob. Hindi pa naman kasi iyon ang oras ng bukas ng restaurant pero pinapasok kami.

    Pumunta kami sa office nun at tuluyan na nga akong umiyak.

*on the phone *

     " Yes, I'll give you the exact details on where and when will you cater the wedding of the De Guzmans."

*silence*

     " No, I'll be there. I just need to talk to someone okay. Bye...!! "

     " Hi Avery darling " maluha-luha niyang sinabi.

     " Mom!!! " Tumakbo ako sa kanya para yakapin siya. Naluluha-luha narin ako.

     Niyakap rin ako pabalik ng mom ko. Actually,siya ang real mom ko. Step-mom ko lang ang kasama ko lagi sa house. Ganito kasi ang story nan.

    Naghiwalay sila ni dad nung 4 years old pa ako kasi masyado ng busy ang mom ko sa business ng family niya na nakabase sa States.

    Isa siyang American so Phil-am ako. Friends naman sila ni dad at step-mom.

   Almost 12 years kaming hindi nagkita dahil nagpunta siya sa States . Puro chat lang kami at tawagan nag-uusap kaya sobra ang pananabik ko sa kanya.

    Naiyak parin ako ng sobra dahil sa saya. " Mom!!! I'm so glad you're here. I really missed you. "

    " I missed you too baby. " At kiniss niya ako sa forehead.

    " When did you arrived? And why didn't you tell me you're already here in Pinas? "

    " Well, I just arrived yesterday. I was going to tell you after I finish my errands but Ranz called me."

     At bumulong siya. " And I think he likes you. "

     " MOM!! Don't embarass me. "

     " Sorry dear. " And she smiled. How I really missed her smile. Huli kong nakita yung smile ay nung 4 years old.

     Nagtaka naman ako. Paano ito malalaman ni Ranz? Wala naman kasi ako pinagkwentuhan nun kahit bestfriend ko hindi alam. Tumingin ako sa kanya.

     " Paano mo nalaman? "

     " Nakakwentuhan ko si mom and dad ay este si tito at tita. "

     Sila step-mom and dad? Nagkwento? Hindi ba dapat private na iyon?

     Inaya kami ni mom sa dining room at nagserve ng breakfast ang mga waiter doon. Nagkainan na kami at nagkwentuhan.

     " Oh Avery, I want you to meet your step-brother. I brought him here in the Philippines when he was about to study in Highschool. He's also a Filipino. Phil-Am as you call it. I think loving Filipino men is my weakness. Anyway, he's always here in the restaurant and , the last time I check, he's famous. If you're free,maybe you two could meet? "

     Huh!!! May kapatid akong lalaki? At hindi lang basta-basta. Sikat pa!!! Sana si Daniel Padilla or Enrique Gil. Yieee!!!!

     " Sure mom. What's his name? "

     " His name is " Bigla naman tumunog yung phone niya. " Excuse me. "

     " Hello? Oh! They're already there? Alright,alright give me an hour. I just have to finish my breakfast date with my daughter okay. "

*silence*

     " Yeah the first one."

 *silence*

     " Okay. Thanks. Bye... "

     " Sorry baby. I have a meeting with a client and they came in early. " Excuse ni mom.

     " Oh. Its alright mom. We understand. Hope to see you again before you go back to Los Angeles. "

     " Of course Avery. But before I leave, I want to discuss a topic to the both of you. " Medyo naging serious yung mukha ni mommy.

      Nacurious kamin dalawa. Ano kaya iyon?

     " Avery, I know that Ranz is courting you. I just want you to know that Ranz has my full blessings. Just don't hurt her or I will kill you. I'm serious. " Alam na pala rin niya. Kahit pala gaano siya katagal nawala sa Pinas ay updated parin siya.

     " Yes tita. I won't hurt her. I promise. "

     " Well , alright then. I trust you. Now, I really need to go. Bye Ranz. Bye Avery. " And hinalikan niya ako sa cheeks at may binulong.

     " I really like this guy. Next time we meet, I want you two to be together as couple okay? "

     " MOM!!! How could you say that? " Medyo natatawa naman ako sa sinabi ng mom.

     " I'm just saying. Ranz, take her home. Be careful okay. "

     " Yes tita. "

     " Just call me mom from now on. "

     " Ah-eh okay mom. . Bye " Last words ni mom bago siya umalis.

     " Bye mom. "

     Umalis na si mom so umalis na kami. Sumakay na kami sa car ni Ranz at nagdrive na si manong driver.

     " Nagustuhan mo ba ang surprise ko sayo?" Tanong niya sa akin.

     " Hindi ko nga alam kung ano ang sasabihin ko eh. " As in hindi ko alam. Masyado akong masaya ngayong araw na ito.

     " Isa lang naman ang kapalit nun eh. "

     " Ano naman? "

     " Payagan mo akong manligaw ulit. Wag kang mag-alala. Hindi ka kita sasaktan. Nag-promise na ako sa mom natin dba. "

     " Anong mom natin? Manahimik ka nga." Mataray kong sagot.

     " Sa totoo lang, ikaw lang ang taong alam kung ano ang magpapaligaya sa akin , kaya pinapatawad na kita. " Sabay ngiti ko sa kanya.

     " T-talaga?. So pumapayag ka na? "

     " Pero hindi mo ako makukuha agad. Syempre papayagan ko rin si Cav na manligaw sa akin. Competition kung sino talaga sa inyo ang mapapasagot ako. "

     Ngiting-ngiti naman itong si Binyel. " Oo okay lang sa akin iyon. Basta mapatunayan ko sayo na mahal lang kita. "

     " Okay "

     Bigla naman niya ako niyakap ng mahigpit. " Salamat Avery. "

     Tinulak ko naman siya palayo. "Aba,aba. Foul yan.. Hindi pwede yan.. Nana-nangsing kananaman. "

     " Hindi naman. Namiss lang kita yakapin. "

     Nakarating na kami sa house. Bumaba na muna si Ranz at pinagbuksan ako ng pinto. Wata gentleman. :)

    " Salamat Ranz. "

    " Wala iyon. Basta ikaw. "

    " Sige. Una ka na. " Pinapa-una ko na talaga siya eh. You're so mean Avery.

    " Sige. I love you. "

    " Thank you. :) "

    " Tsskk.. Balang araw, mapapalitan ko yang thank you na yan sa iloveyou too. " Taas ng confidence ni Kyle noh?

     " Asa ka naman Ranz. "

     " Haha!! Sige una na ako. "

     " Sige. Ingat.. "

     At umalis na siya.