Her An Ölümün Kıyısında

Bölüm 1

Üniformamı giyip merkeze geldim. Tahinim buraya çıkmıştı. Önceki merkezde de çok anım vardı ama bu meslekte böyleydi işte, ama yinede seviyordum mesleğimi. Bu arada adım Eylül Sadem. Benim babam da polisti ancak emekli olduğu için şuanda evinde oturuyor. Ben küçüklükten beri babamı görüp polis olmak isterdim. O üniformalar falan hep ilgimi çekmiştir benim. Ve sonunda hayalimi gerçekleştirmiştim. Bakalım bu merkezde beni neler bekliyor. Merkeze girdiğimde herkes kendi halinde ordan oraya koşturuyordu. Bir kız elinde kahve -mutfaktan yani sanırım- çıkmıştı.

"Selam" dedi kız yanıma gelerek çok sevecendi.

"Merhaba" dedim gülümseyerek.

"Sen şu yeni polis kızımızsın ha?" Dedi gülerek.

Utanarak "evet" dedim.

"Utanma utanma, bak müdürün odası şurda hadi koş"

"Çok teşekkürler"

"Önemli değil, bak bu oda da benim çıktıktan sonra gel kaynaşırız" dedi gülerek. Onu onayladıktan sonra odanın kapısını tıklattım gir komutu alınca odaya girdim.

"Hoşgeldin kızım geç otur" dedi adam sevecenlikle.

"Duydum ki Gürkan komiserin kızıymışsın"

"Evet" dedim gülümseyerek.

"Ah ah" dedi adam eskileri hatırlıyordu sanırım "Eski efsanelerden"

Gülümsedim sadece.

"Neyse kızım tekrar hoşgeldin. Sana oda ayarladık burdan çıktığında karşıda ki oda. Zaten orda da Helin var odalarınız birleşik. İşine dönebilirsin"

"Peki amirim" deyip çantamı aldıktan sonra çıktım. O sırada karşı odadan az önceki kız çıktı. Adı Helinmiş demekki.

"Az önce tanışamadık ben Eylül" dedim el uzatarak.

"Bende Helin" dedi canla ve etrafa döndü. "Hey millet! Yeni polisimiz Eylüle merhaba deyin!"

"Oo merhaba Eylül ben Serhat" dedi birisi ve el uzattı. Onunla tokalaştıktan sonra diğer herkesle de tokalaştım.

"Hadi odamıza gidelim" dedim gülerek.

"Odamız derke-" dedi ve sarıldı "aynı odadayız demek, çok sevindim" dedi ve ilerledik.

Odaya geldiğimizde oturduk ve başladı burdan bahsetmeye.

"Bir amirimiz var çok iyi buzdolabı gibi ama çokta yakışıklı ya" dedi gülerek.

"Yaa ama yok sanırım yani göremedim"

"Bilmem buralardadır" dedi ve odada ki camdan koridora baktı "hah bak orada" kalkıp kolumu tuttu ve çıktık odadan.

"Komiserim bakın bu yeni arkadaş" dedi Helin. Bana baktı ve gülümsedi elini uzattı "Hoşgeldin"

"Hoşbulduk ben Eylül" dedim gülümseyerek.

"Burak" dedi kısaca ve bir odaya girdi. Ben arkasından alık alık bakarken Helin beni sürükledi onun peşinden. Etrafa baktığımda herkes onun girdiği odaya giriyordu.

"Komserim yine mi bir vaka" dedi bir çocuk.

"Maalesef Özgür, küçük kız kaçırma. Yalnız kızı kaçıran peşinde olduğumuz çete. O yüzden dikkatli davranmalıyız, hadi çıkıyoruz" deyip herkes ayaklandı ve hazırlanıp çıktık.

Araba durduğunda arazinin tam ortasında büyük bir depo vardı.

"Eylül, Helin, Serkan, Erva ve Barış benimlesiniz. Diğerleri etrafı sarın"