CHAPTER 3: KILLING STARTS

171 6 10
                                    



Chapter 3: Killing Starts

Eariel's POV

Nasa harapan namin ngayon ang kotseng unti-unting nilalamon ng apoy. Pero mas napukaw ng pansin ko ay ang gusot ng dugo sa manggas ng damit ni Uly.

Siya kaya?

Nagulat ako ng bigla siyang tumingin saken. Siguro ay naramdaman niyang may tumitingin sa kanya.

"We better go inside the mansion, it's not safe outtside." Sabi niya habang hindi parin pinuputol ang tingin saken.

Tumango nalang ako kahit ramdam ko ang panginginig ng katawan ko.

"Ano nang gagawin naten?" dismayadong sabi ni Jion

"We will wait til the sun shines, sabi ni Andrea may nagpapakita daw ditong jeep." Sabi ni Uly

"Can't we just call them?" –Isobelle

"My phone is in the van."

"Samin den."

"Well yun aken--- Bakit wala?" so wala ang mga phone namin.

"Wait lang may pupuntahan lang ako." Sabi ni Uly at umalis.

"Oy, nakita niyo din ba yung sa leeg niya? I mean sa manggas niya?" sabi ni Jane.

"Oo." Sabay sabay na sabi nila.

"Hindi kaya siya ang may pakana?" tanong ni Kyla

"Wag niyo naman siyang husgahan! Kaibigan niya ba talaga kayo?!" bulyaw ni Allezandra

"Sorry."

"We need to confirm it before we doubt him okay?" mahinahong sabi ni Isobelle

*blagg

*crackk

*boogshh

O___O Anong tunog iyon?

"Tignan naten!" nanginginig na sabi ni Jane

Mabilis naming tinahak ang daan kung saan namin narinig ang ingay.

"Nooo!!"

"Ahhh!!!"

"Oh my god!"

"*sobs"

Napaupo nalang ako sa malamig na putik sa labas ng mansyon habang tinitingnan ang taong kani-kanina lang ay pinag-uusapan namin na ngayon ay nakabitin patiwarik sa pinakamataas na bahagi ng mansyon.

Puno ng bubog ang kanyang mukha. Puno ng hiwa ang brasa mula paa. Pero ang pinaka nakakalagim ay ang kanyang likod na hanggang ngayon ay tumutulo ang dugo. Isang malaking numero ang nakaukit sa kanyang likod ang numeron 1.

"I want to go home..." umiiyak na sabi ni Maha.

Tinignan ko si Jane na hanggang ngayon ay nakatingin pa din doon.

Nagsisisi ako. Bakit nga ba namin pagdududahan ang taong lagi kaming tinutulungan. Na sa anomang problema ang harapin namin ay nandyan siya bilang sandalan.

"Look." Sabi ni Allezandra at turo sa taas.

O__O May pigura ng tao na papalapit sa bangkay ni ULYSSES.

"No please, No!!" nanginginig na sabi ni Jane.

No! Pabayaan mo na ang katawang niya! Tumingin samen ang pigura na nakamaskara at tumango-tango na parang alam ang sinasabi namen. At ang sumunod na pangyayari ay hindi na kinaya ng mga nangingilid naming luha at tuluyan ng bumuhos na parang sirang tubo.

Ang Ilaw Ni PepeWhere stories live. Discover now